Ο ΔΕΚΑΤΟΣ ΕΝΑΤΟΣ ΛΟΓΟΣ
[Σχετικά με την Αγγελιοφορία του Μουχαμμέντ (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Θεού μαζί του)]
«Δεν θα μπορούσα να εγκωμιάσω τον Μουχαμμέντ με τους λόγους Μου, μάλλον, οι λόγοι μου κατέστησαν άξιοι εγκωμίων από τον Μουχαμμέντ.»
Ναι, αυτός ο λόγος είναι υπέροχος, αλλά εκείνο το οποίο τον κάνει έτσι, είναι το πιο υπέροχο από όλα τα πράγματα, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και οι ιδιότητες του Μουχαμμέντ (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Θεού μαζί του).
Όντας ωσαύτως και η Δέκατη Τέταρτη Αναλαμπή, ο Λόγος αυτός αποτελείται από δεκατέσσερις «Σταλαγματιές»:
• ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΑ
Υπάρχουν τρία εξέχοντα και οικουμενικής σημασίας πράγματα τα οποία γνωστοποιούν σε μας το Συντηρητή μας.
Το ένα είναι η βίβλος του σύμπαντος, της οποίας έχουμε ακούσει κάποιο ίχνος μαρτυρίας από τις Δεκατρείς Αναλαμπές μαζί με το Δέκατο Tρίτο Λόγο του Ρισάλε-ι Νουρ.
Ένα άλλο, είναι η Σφραγίδα του Προφήτου (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Θεού μαζί του) το υπέρτατο σημείο της βίβλου του σύμπαντος.
Το άλλο είναι το Ιερό Κοράνι του Μεγάλου Πνευματικού Αναστήματος.
Τώρα πρέπει να εξοικειωθούμε με τη Σφραγίδα του Προφήτου (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Θεού μαζί του), ο οποίος είναι το δεύτερο ευκρινές αποδεικτικό στοιχείο, και οφείλουμε να τον ακούσουμε προσεκτικά.
Τώρα εξετάστε τη συγκεντρωτική προσωπικότητα της απόδειξης αυτής: το πρόσωπο της γης έχει γίνει το τέμενος του, η Μέκκα, το μιχράμπ (mihrab) του, -ο χώρος όπου προσεύχεται ο ιμάμης- και η Μεδίνα, ο άμβωνας του. Ο Προφήτης μας (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Θεού μαζί του), αυτή η ξεκάθαρη απόδειξη, είναι ηγέτης όλων των πιστών, κήρυκας σε όλη την ανθρωπότητα, ο αρχηγός όλων των προφητών, κύριος όλων των αγίων, ο ηγέτης ενός κύκλου υπέρ της μνήμης του Θεού που περιλαμβάνει όλους τους προφήτες και τους αγίους. Είναι ένα λαμπρό δέντρο ζωντανές ρίζες του οποίου είναι όλοι οι προφήτες, και φρέσκοι του καρποί όλοι οι αγίοι· του οποίου τους ισχυρισμούς, όλοι οι προφήτες στηριζόμενοι επάνω στα θαύματα τους και όλοι οι άγιοι στηριζόμενοι επάνω στη θαυματουργικότητα τους επιβεβαιώνουν και επιρρωνύουν. Διότι διακηρύττει και ισχυρίζεται: «Δεν υπάρχει θεός παρά μόνον ο Θεός!» Και οι πάντες στα αριστερά και στα δεξιά, δηλαδή, οι φωτοβόλοι εκείνοι απαγγελείς των Ονομάτων του Θεού παρατεταγμένοι στο παρελθόν και το μέλλον, επαναλαμβάνουν τα ίδια λόγια, και μέσα από την κοινή τους ομολογία ουσιαστικά διακηρύττουν: «Λες την αλήθεια και ό,τι λες είναι ορθό!» Ποια ψευδής αντίληψη έχει τη δύναμη να παρέμβει σε έναν ισχυρισμό ο οποίος διαβεβαιώνεται και επιρρωνύεται κατά τον τρόπον αυτόν από χιλιάδες;
• ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΑ
Όπως ακριβώς η εναργής αυτή απόδειξη της Θείας Ενότητας βεβαιώνεται από την παμψηφία και σύμφωνη γνώμη των δύο αυτών πτερύγων, με τον ίδιο τρόπο εκατοντάδες αποδείξεις στις αποκεκαλυμμένες Γραφές, ως η Πεντάτευχος και η Βίβλος[1], και τα χιλιάδες σημεία που εμφανίστηκαν πριν την έναρξη της αποστολής του, και οι ευρέως γνωστές αγγελίες που ανακοινώθηκαν διαμέσου των (Θείων) φωνών από τον Αόρατο και η ομόφωνη μαρτυρία των προγιγνωσκόντων, τα δηλωτικά σημεία των χιλιάδων θαυμάτων του όπως το Μοίρασμα του Φεγγαριού, και το δίκαιον της Σαρία, όλα τους τον επιβεβαιώνουν και τον υποστηρίζουν. Έτσι ακριβώς, στο πρόσωπο του, στις αξιέπαινες ηθικές του αρχές, που ήταν το αποκορύφωμα της τελειότητας· στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του, στην τέλεια εμπιστοσύνη του (στο Θεό) και τις ανυπέρβλητες του ιδιότητες, οι οποίες ήταν υψίστου υπεροχής, και το σπάνιο φόβο Θεού, τη λατρεία, τη σοβαρότητα και την καρτερία, που καταδείκνυαν στη δύναμη της πίστης του, και την απόλυτη σιγουριά του και την πλήρη του αποφασιστικότητα όλα αυτά, φανερώνουν ξεκάθαρα όπως ο ήλιος, μέχρι ποιού σημείου ήταν πέρα για πέρα πιστός στο σκοπό του.
• ΤΡΙΤΗ ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΑ
Σαν θέλεις, έλα! Ας πάμε στην Αραβική Χερσόνησο, στην Εποχή της Μακαριότητας! Μέσα στην φαντασία μας θα τον ανταμώσουμε στα καθήκοντα του επάνω και θα τον επισκεφθούμε. Προσέξτε! Βλέπουμε ένα άτομο που διακρίνεται από τον εξαίρετο χαρακτήρα του και την υπέροχη του μορφή. Στο χέρι του υπάρχει ένα θαυματουργό βιβλίο και στη γλώσσα του μια προσφώνηση που ανταποκρίνεται στην αλήθεια· εκφωνεί ένα προαιώνιο κήρυγμα προς όλη την ανθρωπότητα, μάλιστα δε, στον άνθρωπο, στα τζιν και τους αγγέλους, και προς όλα τα όντα. Επιλύει και ερμηνεύει τον ανεξήγητο γρίφο του μυστηρίου της δημιουργίας του κόσμου· ανακαλύπτει και επιλύει το δυσνόητο φυλακτό που είναι το μυστήριο του σύμπαντος· και παρέχει πειστικές και επαρκείς αποδείξεις ως προς τις τρεις φοβερές και δύσκολες ερωτήσεις που τίθενται ως ερώτημα από όλες τις υπάρξεις και που έχουν πάντοτε προβληματίσει και απασχολήσει το νου: «Από πού προέρχεστε; Τι γυρεύετε εδώ; Ποιος είναι ο προορισμός σας;»
• ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΑ
Βλέπετε! Σκορπίζει ένα τέτοιο Φως αληθείας έτσι που αν εξετάσετε το σύμπαν σα να υπάρχει έξω από τη φωτοβόλο σφαίρα της αλήθειας και της καθοδήγησης του, το αντιλαμβάνεστε πως είναι όμοιο ενός χώρου καθολικού πένθους, και τα όντα ξένα το ένα με το άλλο και εχθρικά, και τα άψυχα όντα πως είναι όμοια με φρικτά πτώματα, και τα ζωντανά δημιουργήματα όμοια με ορφανά που δακρυρροούν στα κτυπήματα επάνω του θανάτου και του χωρισμού. Τώρα προσέξτε! Μέσα από το Φως που σκορπίζει, ο χώρος αυτός του οικουμενικού πένθους έχει μεταμορφωθεί σε ένα χώρο όπου οι αίνοι και τα Ονόματα του Θεού απαγγέλλονται με χαρά και έκσταση. Τα αλλόκοτα, εχθρικά όντα έχουν γίνει φίλοι και αδελφοί. Ενώ τα μουγκά, νεκρά, άψυχα δημιουργήματα έχουν όλα γίνει γνώριμοι υπάλληλοι και ευάγωγοι υπηρέτες. Και τα δακρύβρεκτα, παραπονιάρικα ορφανά γίνονται καταληπτά είτε πως απαγγέλλουν τους αίνους και τα Ονόματα του Θεού, είτε πως προσφέρουν ευχαριστίες με το που απαλλάσσονται από τα καθήκοντα τους.
• ΠΕΜΠΤΗ ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΑ
Ακόμη, μέσα από το Φως του, η κίνηση και η δραστηριότητα του σύμπαντος, και οι μεταβολές του, οι αλλαγές και οι μεταμορφώσεις του παύουν να είναι χωρίς νόημα, ανώφελες και τα παίγνια συγκυρίας ανέρχονται στο να είναι οι επίσημες γραπτές επιστολές, σελίδες εγχάρακτες με τα σημεία της δημιουργίας, καθρέφτες προς τα Θεία Ονόματα, και ο κόσμος ο ίδιος καθίσταται ένα βιβλίο της σοφίας του Ενός Αιωνίως Επιζητούμενου Θεού. Η απεριόριστη αδυναμία και ανικανότητα του ανθρώπου τον καθιστούν κατώτερο προς όλα τα άλλα ζώα, και η νοημοσύνη του, ένα όργανο για τη μετάδοση οδύνης, θλίψης και λύπης, τον καθιστά περισσότερο δυστυχή, και όμως όταν φωτίζεται με το Φως αυτό, ανέρχεται υπεράνω όλων των ζώων και όλων των δημιουργημάτων. Με τη βοήθεια της επίκλησης, η πεφωτισμένη του ανικανότητα, πενία και νοημοσύνη τον κάνουν έναν ευνοούμενο μονάρχη εξαιτίας των παραπόνων του, καθίσταται ένας καλομαθημένος αντιπρόσωπος του Θεού στη γη. Δηλαδή εάν δεν ήταν για το Φως του, το σύμπαν και ο άνθρωπος, και όλα τα πράγματα, δε θα ήταν τίποτα. Ναι, στα σίγουρα ένα τέτοιο άτομο είναι απαραίτητο σε ένα τέτοιο θαυμαστό σύμπαν· διαφορετικά το σύμπαν και τα στερεώματα (του ουρανού) δε θα βρίσκονταν σε ύπαρξη.
………………………………………………………..
Μπεντιουζαμάν Σαΐντ Νούρσι
(Μεταφρασμένο στην Ελληνική από την Αγγλική από τον κύριο Κώστα Τροκκούδη)
[1] Στο έργο του Ρισαλέ-ι Χαμίντιγε (Risale-i Hamidiye) ο Χουσεΐν Τζιζρΐι (Husayn Jisri) αποσπασματολόγησε εκατό δεκατέσσερις δηλωτικές ενδείξεις από τις γραφές αυτές. Σαν έχουν παραμείνει τόσες πολλές μετά που τα κείμενα αυτά έχουν παραποιηθεί, υπήρξαν σίγουρα πολλές σαφείς αναφορές προγενέστερα.