Ο Τέταρτος Λόγος
Η Εφήμερη Ζωή Καθίσταται Μόνιμη διαμέσου των Προσευχών
Στο Όνομα του Θεού, του Ελεήμονος, του Οικτίρμονος
Οι καθορισμένες προσευχές είναι ο στύλος της θρησκείας.1
Αν θέλεις να καταλάβεις με τη βεβαιότητα του ότι δύο και δύο ίσον τέσσερα, μέχρι ποιο ακριβώς σημείου πολύτιμες και σημαντικές είναι οι καθορισμένες προσευχές, και με πόσο μικρή δαπάνη επιτυγχάνονται, και πόσο παράφρων και ψυχοβλαβές είναι το άτομο που τις αμελεί, δώσε προσοχή στην ακόλουθη ιστορία η οποία είναι με τη μορφή μιας παρομοίωσης :
Μια φορά, ένας ισχυρός Κυβερνήτης έδωσε σε καθένα από τους δύο του υπηρέτες είκοσι τέσσερα κέρματα χρυσού και τους έστειλε να εγκατασταθούν σε μια από τις εύφορες, βασιλικές του φάρμες που απείχαν δύο μήνες απόσταση. «Χρησιμοποιήστε αυτά τα λεφτά για τα εισιτήρια σας», τους πρόσταξε, και αγοράστε ό,τι είναι απαραίτητο για το σπίτι σας εκεί με αυτά. Υπάρχει ένας σταθμός σε απόσταση μιας μέρας από τη φάρμα. Και υπάρχουν και οδικές μεταφορές, αλλά και σιδηρόδρομος, και καράβια, και αεροπλάνα. Μπορείτε να επωφεληθείτε από αυτά σύμφωνα με το κεφάλαιό σας».
Οι δύο υπηρέτες ξεκίνησαν αφού έλαβαν τις οδηγίες αυτές. Ο ένας από αυτούς ήταν τυχερός έτσι που ξόδεψε ένα μικρό ποσό χρημάτων στο δρόμο προς το σταθμό. Και στη δαπάνη αυτή περιλαμβάνονταν κάποιες εμπορικές δοσοληψίες τόσο επικερδείς και ελκυστικές σε αναφορά με το αφεντικό του, που το κεφάλαιο του αυξήθηκε στο χιλιαπλάσιο. Όσο για τον άλλο υπηρέτη, μια που ήταν άτυχος και χασομέρης, ξόδεψε είκοσι τρία κέρματα χρυσού στο δρόμο προς το σταθμό, σπαταλώντας τα στο τζόγο και τις διασκεδάσεις. Ένα μόνο κέρμα χρυσού απέμεινε. Ο φίλος του τού είπε: «Ξόδεψε το τελευταίο αυτό κέρμα χρυσού για ένα εισιτήριο έτσι ώστε να μη χρειαστεί να περπατήσεις στο μακρινό ταξίδι και να λιμοκτονήσεις. Εξάλλου, ο αφέντης μας είναι γενναιόδωρος. ίσως να σε λυπηθεί και να συγχωρήσει τα σφάλματά σου, και επί πλέον να σε βάλει σε αεροπλάνο. Τότε θα φθάσουμε εκεί που πάμε για να ζήσουμε, σε μια μέρα. Διαφορετικά θα είσαι αναγκασμένος να περπατήσεις μόνος και πεινασμένος από τη μια πλευρά της ερήμου στην άλλη, την οποία χρειάζεσαι δύο μήνες να διασχίσεις». Ο πιο κουτός άνθρωπος μπορεί να καταλάβει, πόσο ανόητος, ψυχοβλαβής και παράλογος θα ήταν, εάν από πείσμα δεν ξόδευε το μόνο εκείνο κέρμα χρυσού που του απέμεινε για ένα εισιτήριο, που είναι όπως το κλειδί σε ένα θησαυροφυλάκιο, και αντί αυτού το ξόδευε σε ακολασίες για φευγαλέες τέρψεις. Έτσι δεν είναι;
Ω, εσείς που δεν εκτελείτε τις προκαθορισμένες προσευχές! Και ω εσύ η ίδια μου η ψυχή, που δεν της αρέσει να προσεύχεται! Ο κυβερνήτης στην παρομοίωσή μας είναι ο Συντηρητής μας, ο Δημιουργός μας. Από τους δύο υπηρέτες που ταξιδεύουν, ο ένας συμβολίζει τους ευσεβείς πιστούς που εκτελούν τις προσευχές του με θέρμη, και ο άλλος, τους άφρονες που παραμελούν τις προσευχές τους. Τα είκοσι τέσσερα κέρματα χρυσού είναι η ζωή σε καθεμιά από τις είκοσι τέσσερις ώρες της μέρας. Και η βασιλική επικράτεια είναι ο Παράδεισος. Όσο για το σταθμό, αυτός είναι το μνήμα. Ενώ το ταξίδι, είναι το πέρασμα του ανθρώπου στο μνήμα, και από εκεί στην ανάσταση και τη μέλλουσα ζωή. Οι άνθρωποι καλύπτουν το μακρινό αυτό ταξίδι σε διαφορετικές βαθμίδες (από απόψεως πνευματικότητος) σύμφωνα με τις πράξεις τους και τη δύναμη του φόβου Θεού που έχουν. Ορισμένοι από τους αληθινά θρήσκους έχουν διασχίσει απόσταση χιλίων ετών σε μια μέρα σαν αστραπή. Και μερικοί έχουν διανύσει απόσταση πενήντα χιλιάδων ετών σε μια μέρα με την ταχύτητα της φαντασίας. Το Ιερό Κοράνι του Μεγάλου Πνευματικού Αναστήματος κάνει νύξη της αλήθειας αυτής με δύο από τα εδάφιά του.
Το εισιτήριο στην παρομοίωση συμβολίζει τις καθορισμένες προσευχές. Μία μόνο ώρα τη μέρα είναι αρκετή και για τις πέντε προσευχές μαζί, συμπεριλαμβανομένων των πλύσεων (που προηγούνται της προσευχής στο Ισλάμ). Πόση λοιπόν απώλεια έχει ένας άνθρωπος που ξοδεύει είκοσι τρεις ώρες στη φευγαλέα αυτή επίγεια ζωή, και παραλείπει να ξοδέψει μία ώρα στο μακροχρόνιο βίο της μέλλουσας ζωής· με ποιο τρόπο αδικεί τον ίδιο του τον εαυτό· πόσο παράλογα συμπεριφέρεται! Διότι κάποιος ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του πως είναι λογικός, δε θα αντιληφθεί το πόσο αντίθετη στη λογική και τη σοφία είναι η διαγωγή ενός τέτοιους ατόμου, και πόσο απομακρύνθηκε από τη λογική, εάν, σκεφτόμενος το πράγμα λογικά, δώσει τη μισή του περιουσία σε μια λοτταρία στην οποία συμμετέχουν χίλιοι άνθρωποι και η πιθανότητα να κερδίσει είναι μία στις χίλιες, και δεν δώσει το ένα εικοστό – τέταρτο απ’ αυτή σ’ ένα αιώνιο θησαυροφυλάκιο όπου η πιθανότητα να κερδίσει έχει επαληθευτεί στο ενενήντα εννέα τοις εκατό.
Επιπρόσθετα, το πνεύμα, η καρδιά και ο νους βρίσκουν μεγάλη ηρεμία στην προσευχή. Και δεν είναι κουραστική για το σώμα. Επιπλέον, με την κατάλληλη προαίρεση, όλες οι άλλες πράξεις κάποιου ο οποίος εκτελεί τις καθορισμένες προσευχές γίνονται (και αυτές), όμοιες με λατρεία. Μπορεί από μια άποψη να καταστήσει την εφήμερη ζωή του μόνιμη.
* * *
Μπεντιουζαμάν Σαΐντ Νούρσι
(Μεταφρασμένο στην Ελληνική από την Αγγλική από τον κύριο Κώστα Τροκκούδη)
