Uhuvvet

  Δέκατη Πέμπτη Ένδειξη:

Όπως οι πέτρες, τα δέντρα, η σελήνη, ο ήλιος Τον αναγνωρίζουν και δείχνοντας από ένα θαύμα Του, Τον εγκρίνουν, έτσι και το είδος των ζώων, των νεκρών, των τζιν^liv και των αγγέλων, αναγνωρίζουν την Προφητεία Του και το κάθε είδος απ’αυτά δηλώνει και ανακοινώνει ότι Τον αναγνωρίζει και αποδέχεται την προφητεία Του, δείχνοντας πάλι από ένα Του θαύμα.

Αυτή η Δέκατη Πέμπτη Ένδειξη έχει τρεις κλάδους.

 

Πρώτο Κλάδος:

Το είδος των ζώων αναγνωρίζουν τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και εκδηλώνουν τα θαύματα Του. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αυτού του κλάδους. Εμείς θα αναφέρουμε εδώ μόνο κάποια διάσημα περιστατικά, τα οποία είναι σίγουρα σε βαθμό πνευματικά λίαν διαδεδομένων ειδήσεων^(x-xi-xii), ή έχουν αποδεχτεί από τους διερευνούντες ειδήμονες επιστήμονες, ή έχουν βρει μεγάλη αποδοχή και έγκριση από την ούμμα^xvii.

 

Πρώτο Περιστατικό: Με διασημότητα σε βαθμό “πνευματικά λίαν διαδεδομένης είδησης”^xii είναι το περιστατικό όπου ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του)  και ο Αμπού Μπάκρ-ι^v Σιντ`τίκ (Sıddık)^xxv για να απαλλαχτούν από τους άπιστους που τους ακολουθούν, κατέφυγαν στη σπηλιά Χίρα και μια αράχνη έκλεισε την είσοδο της εκπληκτικά, υφαίνοντας έναν χοντρό ιστό, σαν κουρτίνα, και δυο περιστέρια ήρθαν και κάθισαν και περίμενα εκεί μπροστά στην είσοδο, σαν δυο φρουροί. Ένας από τους αρχηγούς των Κορέϊσιδων, ο Ουμπέϊ Ίμπν-ι Χαλέφ, ο οποίος θανατώθηκε στη μάχη του Μπάντρ με το χέρι του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), τότε κοίταξε στη σπηλιά. Οι φίλοι του είπαν «Να μπούμε μέσα», ενώ αυτός είπε: «Πώς να μπούμε, εδώ βλέπω έναν ιστό που έχει σχηματιστεί πριν γεννηθεί ο (Εξοχότατος) Μουχάμμεντ. Και αυτά τα περιστέρια, δεν θα κάθονταν εκεί εάν υπήρχε κάποιος».[1]

 

Ακόμη, το είδος των περιστεριών, όπως και εδώ αναγνώρισαν τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), κάνοντας Του σκιά πάνω από το κεφάλι Του, κατά στην άλωση της Μέκκα. Αυτό μας μεταδίδει ο Ιμάμ-ι Τζελίλ Ίμπν-ι Βεχέμπ.[2]

 

Επίσης, με σίγουρη μετάδοση, η Εξοχότατη Αισέ-ι Σιντ`τίκα (Sıddık)^xxv μας μεταδίδει ότι: «Υπήρχε ένα πουλί, που λεγότανε “ντατζίν”, σαν περιστέρι στο σπίτι μας. Όσο ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) βρισκότανε μέσα, έμενε ήσυχο και δεν πετούσε. Όταν όμως ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) έβγαινε, αυτό άρχιζε να σπαρταράει και να πετάει από δω και από κει, δε σταματούσε καθόλου. Δηλαδή, το πουλί αυτό άκουγε τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και μπροστά Του καθότανε ήσυχα και με σεβασμό.» [3]

 

Δεύτερο Περιστατικό: Είναι η παραβολή με το λύκο, που με πέντε-έξι κατευθύνσεις (πηγές μετάδοσης) έχει φτάσει σε βαθμό της “λίαν διαδεδομένης είδησης”^x. Αυτό το εκπληκτικό και παράξενο γεγονός έχει μεταδοθεί με πολλές κατευθύνσεις από διάσημους Σαχάμπε^xix. Για παράδειγμα ο Αμπού Σαΐντ-ελ Χουντρί και Σαλμάτ-ιμπν-ουλ Άκβα και Ίμπν-ι Εμπι Βαχάμπ και Αμπού Χουράϊρα και ένας βοσκός (ο Ουχμπάν), ο οποίος έχει δει και πριν ένα άλλο θαυμάσιο περιστατικό και με άλλες διαφορετικές κατευθύνσεις, μεταδίδεται ότι:

 

Ένας λύκος άρπαξε μια από τις κατσίκες, και ο βοσκός την έσωσε από το λύκο. Ο λύκος είπε: «Δε φοβήθηκες από τον Αλλάχ και πήρες τον επιούσιο μου άρτο από τα χέρια μου.» Ο βοσκός είπε: «Παράξενο, πώς μιλάει ένας λύκος;» Ο λύκος του είπε: «Παράξενη είναι η δικιά σου κατάσταση, που πίσω απ’αυτά τα μέρη βρίσκεται Ένας, ο οποίος σας καλεί στον Παράδεισο, είναι προφήτης, κι εσείς δεν το αναγνωρίζετε.» Όλες οι πηγές συμφωνούν στην ομιλία του λύκου, επιπλέον σύμφωνα με τη μετάδοση του Αμπού Χουράϊρα, ο οποίος αποτελεί μια δυνατή πηγή-κατεύθυνση, λέει: Ο Βοσκός είπε στο λύκο: «Εγώ θα πάω, όμως ποιος θα φυλάξει τις κατσίκες μου;» και ο λύκος είπε: «Εγώ θα τις φυλάξω.» Ο βοσκός παραδίδοντας τις κατσίκες του στο λύκο ήρθε στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), Τον είδε, προσμαρτύρησε, Τον αποδέχτηκε και ξαναέφυγε. Όταν βρήκε το λύκο, είδε ότι δεν υπάρχει καμιά απώλεια. Τότε του έσφαξε μια κατσίκα, διότι του έγινε δάσκαλος.[4]

 

Σύμφωνα με μια κατεύθυνση – πηγή, από τους αρχηγούς των Κούρεϊς ο Αμπού Σουφιάν και Σαφβάν είδαν ένα λύκο που ακολουθούσε μια γαζέλα και μπήκε στην Ένδοξη και Απαγορευμένη Περιοχή (Χαρέμ-ι Σερίφ[i]). Ο λύκος γύρισε και αυτοί έμειναν σαστισμένοι, διότι ο λύκος μίλησε και τους πληροφόρησε για την προφητεία του Άχμεντ. ο Αμπού Σουφιάν είπε στον Σαφβάν: «Να μην αναφέρουμε σε κανέναν αυτό το γεγονός, γιατί φοβάμαι ότι όλη η Μέκκα θα αδειάσει και θα προσχωρήσει σ’αυτούς.».[5]

 

Με λίγα λόγια, η παραβολή του λύκου είναι σίγουρη και δίνει την πεποίθηση της πνευματικά λίαν διαδεδομένης είδησης^xii.

 

Τρίτο περιστατικό: Είναι το περιστατικό της καμήλας, που μεταδίδεται με πέντε-έξι κατευθύνσεις από σημαντικούς Σαχάμπε^xix.

 

Για παράδειγμα, διάφορες πηγές όπως ο Αμπού Χουράϊρα και ο Σαλέμπε Μπιν Μαλίκ και Τζαμπίρ Ίμπν-ι Αμπντουλλάχ και Αμπντουλλάχ Ίμπν-ι Τζαφέρ και Αμπντουλλάχ Ίμπν-ι Εμπί Εβφά και οι Σαχάμπε^xix οι οποίοι βρίσκονται στην αρχή αυτών των πηγών – κατευθύνσεων, μεταδίδουν ομόφωνα ότι: Η καμήλα ήρθε στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και σαν να Του αποτίνει φόρο τιμής, τον προσκύνησε έκανε σετζντέ[ii] μπροστά Του και μίλησε. Επίσης, σύμφωνα με κάποιες κατευθύνσεις, μεταδίδεται ότι: Σ’ένα περιβόλι αυτή η καμήλα συγχύστηκε και αγρίεψε, δεν άφηνε κανέναν κοντά της και επιτηθόταν. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) μπήκε κοντά της, η καμήλα ήρθε ευσεβάστως, έκανε σετζντέ^lxxix και κάθισε δίπλα Του. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) την καπίστρωσε και η καμήλα Του είπε:  «Με βάλανε και δούλεψα σε πολύ δύσκολες εργασίες και τώρα θέλουνε να με σφάξουνε. Γι’αυτό θύμωσα». Ρώτησε τον κάτοχο της καμήλας «Έτσι είναι;» κι αυτός απάντησε «Ναι.».[6]

 

Επίσης, η καμήλα του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) που ονομάζετε “Αντμπά”, μετά την απεβίωση του  Προφήτη, από την θλίψη της έπαψε να τρώει και να πίνει έως που πέθανε.[7] Και αυτή η καμήλα – καθώς μας μεταδίδουν κάποιοι σημαντικοί πνευματικοί ηγέτες όπως ο Αμπού Ισχάκ-ι Ισφαρανί, είχε μιλήσει με τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) περί κάποιου σημαντικού περιστατικού.[8]

  

Επίσης, σύμφωνα με σίγουρη μετάδοση, σ’ένα ταξίδι η καμήλα του Τζαμπίρ Ίμπν-ι Αμπντουλλάχ είχε εξαντληθεί και δεν περπατούσε άλλο. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) την σκούντησε ελαφρά. Εκείνη η καμήλα με τη φιλοφρόνηση αυτή του Προφήτη Άχμεντ, απόκτησε μια χαρά και ευκινησία, που ήταν αδύνατο να συγκρατήσουν τα ηνία της ή να την προφτάσουν. Ο Εξοχότατος Τζαμπίρ το μεταδίδει.[9]

 

Τέταρτο περιστατικό: Εν πρώτης ο Ιμάμ-ι Μπουχάρι και οι άλλοι πνευματικοί ηγέτες των χαντίθⁱ μεταδίδουν ότι: Κάποτε, μια νύχτα διαδόθηκε μια σημαντική είδηση, πως οι εχθροί βρίσκοντε  σε επίθεση έξω από την Φωτισμένη Μαντίνα^xxxiii. Οι γενναίοι έφιπποι βγήκανε και φύγανε αμέσως. Στο δρόμο βλέπουν έναν άντρα να έρχεται. Είδανε ότι ήταν ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Κήρυξε: «Δεν υπάρχει τίποτα». Δεόντως του ιερού και ευλογημένου του θάρρους, ανεβαίνοντας στο άλογο του διάσημου Αμπού Ταλχά είχε βγει πρώτος από όλους και είχε διερευνήσει και είχε γυρίσει. Κήρυξε στον Αμπού Ταλχά: وَجَدْتُ فَرَسَكَ بَحْرًا «Το άλογο σου είναι αρκετά γρήγορο και ατράνταχτο.». Ενώ το άλογο του Αμπού Ταλχά ήταν νωθρό, αργό στο βάδισμα. Μετά από εκείνη τη νύχτα κανένα άλογο δεν μπορούσε να συναγωνιστεί μ’αυτό στο βάδισμα.[10]

 

Επίσης, σύμφωνα με σίγουρη μετάδοση, μια φορά σε ένα ταξίδι, όταν ήτανε να κάνει το προσκύνημα (Salah)^lxvii ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), είπε στο άλογο Του: «Σταμάτα». Αυτό σταμάτησε και έμεινε ακίνητο χωρίς να κουνήσει ούτε ένα μέλος του σώματος του  μέχρι να τελειώσει το προσκύνημα.[11]

 

Πέμπτο περιστατικό: Ο βοηθός του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του)  Σεφινέ, πήρε διαταγή από τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του)  για να πάει κοντά στον έξαρχο της Υεμένης τον Μουάζ Ίμπν-ι Τζεμπέλ, και πήγε. Στο δρόμο συνάντησε ένα λιοντάρι. Ο Σεφινέ του είπε: «Είμαι υπηρέτης του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του).» Το λιοντάρι έβγαλε κάποιους ήχους και έφυγε χωρίς να τον πειράξει. Σύμφωνα με μια άλλη κατεύθυνση μεταδίδεται ότι: Ο Σεφινέ έχασε το δρόμο στο γυρισμό. Συνάντησε ένα λιοντάρι, και το λιοντάρι όχι που δεν τον πείραξε, αλλά του έδειξε και το δρόμο.[12]

 

Επίσης, μεταδίδεται από τον Εξοχότατο Ομάρ ότι έχει πει: «Ήρθε ένας Βεδουίνος κοντά στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) κρατώντας στο χέρι του ένα σαυροειδές ζώο, που στα αραβικά το λένε “νταμπ”, είπε: “Εάν αυτό το ζώο σε αναγνωρίσει και μαρτυρήσει την προφητεία Σου κι εγώ θα σε πιστέψω, αλλιώς δεν θα προσμαρτυρήσω ούτε εγώ”». Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) ρώτησε εκείνο το ζώο. Και η σαύρα, με μια καταφανής ομιλία, προσμαρτύρησε την προφητεία και την αποστολικότητα Του.[13]

 

Επίσης η -μητέρα των πιστών- Ούμμου Σελεμέ, μεταδίδει ότι: Μια γαζέλα μίλησε στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και προσμαρτύρησε την προφητεία Του.[14]

 

Υπάρχουν λοιπόν πολλά τέτοια παραδείγματα. Εμείς αναφέραμε κάποια που είναι σίγουρα και ξακουστά. Επομένως, λέμε σ’αυτόν που δεν αναγνωρίζει τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και αρνείται την επίνευση σ’Αυτόν:

 

Ω άνθρωπε, παραδειγματίσου και συμμορφώσου! Ο λύκος, το λιοντάρι αναγνωρίζουν τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και τον υπακούνε. Εσείς πρέπει να προσπαθείτε κατά το εφικτό να μην ξεπέσετε κάτωθι του ζώου και του λύκου.

 

Δεύτερο Κλάδος:

Είναι η αναγνώριση του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) από τους νεκρούς, τα τζίν^liv και τους αγγέλους. Υπάρχουν πολλά περιστατικά. Καταρχήν, θα δείξουμε κάποια διάσημα σχετικά με τους νεκρούς, τα οποία οι έμπιστοι και έγκυροι πνευματικοί ηγέτες έχουν μεταδώσει. Όμως, τα περιστατικά σχετικά με τα τζίν^liv και τους αγγέλους είναι λίαν διαδεδομένες ειδήσεις^x και τα παραδείγματα αυτών δεν είναι ούτε ένα ούτε δύο, αλλά μπορεί και χίλια.

 

Να λοιπόν, δείγματα από την ομιλία των νεκρών:

Το πρώτο είναι τούτο: Ο Χασάν-ι Μπασρί, ο οποίος στην εποχή των Ταμπιήν^xxi, ήταν ο μεγαλύτερος αρχηγός των σοφών που γνώριζαν τους ολοφάνερους κανόνες και τις αρχές της θρησκείας, αλλά και τις εσωτερικές μυστηριακές αρχές και τα νοήματα της, και ο οποίος ήταν ένας σημαντικός και πιστός μαθητής του Ιμάμ-ι Αλή, μεταδίδει ότι: Ένας άντρας ήρθε κοντά στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), άρχισε να κλαίει και να σπαράζει και είπε: «Είχα μια κόρη. Πέθανε σ’αυτό το κοντινό ποτάμι και την έριξα εκεί.» Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) τον λυπήθηκε και του είπε: «Έλα, θα πάμε εκεί.». Πήγανε. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) κάλεσε εκείνο το νεκρό κοριτσάκι και είπε: «Ω (δείνα)!». Μεμιάς εκείνο το νεκρό κορίτσι απάντησε: لبيك و سعد يك «Ορίστε διατάξτε!». Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) διέταξε: «Επιθυμείς να ξαναγυρίσεις κοντά στη μάνα σου και τον πατέρα σου;». Αυτή είπε: «Όχι, διότι έχω βρει κάτι πιο καλύτερο από αυτούς.».[15]

 

Δεύτερο: Κάποιοι σημαντικοί πνευματικοί ηγέτες, όπως ο Ιμάμ-ι Μπεϊχάκι και ο Ιμάμ-ι Ίμπν-ι Αντίγ, μεταδίδουν από τον Εξοχότατο Άνας Ίμπν-ι Μάλικ ότι αυτός είπε: Μια ηλικιωμένη γυναίκα είχε ένα γιο, ο οποίος ξαφνικά πέθανε. Εκείνη η ευλαβής πιστή γυναίκα συγκινήθηκε και πικράθηκε πολύ. Προσευχήθηκε και δεήθηκε ως εξής: «Ω Ράμπ![16] Για τη Δική Σου συγκατάθεση και ευαρέσκεια και αφοσίωση και υποταγή στον  Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), μετανάστευσα και ήρθα εδώ. Συγχώρεσε και χάρισε μου το μοναχοπαίδι μου, ο οποίος είναι ο μοναδικός που θα πασχίσει για την ηρεμία και ησυχία μου σ’αυτή τη ζωή, για το όνομα και τη χάρη του Αποστόλου Σου.». Ο Άνας λέει: «Ο νεκρός εκείνος άντρας σηκώθηκε και έφαγε μαζί μας.».[17]

 

Να λοιπόν, παρακάτω είναι το κομμάτι της ωδής, που ονομάζεται Κασιντέ-ι Μπουρντέ του Ιμάμ-ι Μπουσαϊρί, στο οποίο δείχνει και αναφέρει αυτό το περίεργο περιστατικό:

لَوْ نَاسَبَتْ قَدْرَهُ آيَاتُهُ عِظَمًا { اَحْيَى اسْمُهُ حِينَ يُدْعَى دَارِسَ الرِّمَمِ

Δηλαδή «Εάν οι ενδείξεις, Του τεκμηριώνουν το μεγαλείο και την καταξίωση Του, όχι μόνο οι νεκροί, αλλά και τα σαπισμένα κόκκαλα θα μπορούσαν να αναστηθούν.».

 

Τρίτο περιστατικό: Καταρχήν ο Ιμάμ-ι Μπεϊχάκι και οι μεταδότες όπως αυτός, μεταδίδουν από τον Αμπντουλλάχ Ίμπν-ι Ουμπεϊντουλλάχ-ιλ Ενσαρί ότι αυτός είπε: Όταν ο Σαμπίτ Ίμπν-ι Καϊς Ίμπν-ι Σεμμάς μαρτύρησε στη μάχη του Γιεμαμέ και τον ενταφιάσαμε, στον τάφο ήρθε μια φωνή απ’αυτόν, που έλεγε:

مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ وَاَبُو بَكْرٍ الصِّدِّيقُ وَعُمَرُ الشَّهِيدُ وَعُثْمَانُ الْبَرُّ الرَّحِيمُ

«Ο Μουχάμμαντ είναι Απόστολος του Αλλάχ. Ο Αμπού Μπάκρ-ι^v είναι Σιντ`τίκ (Sıddık)^xxv, ο Ομάρ είναι σεχίντ (μάρτυρας) και ο Οθμάν είναι ευσπλαχνικός και αγαθόεργος.».

 

 Έπειτα απ’αυτό ανοίξαμε και είδαμε ότι ήταν νεκρός. Τότε λοιπόν, πριν ακόμη ο Εξοχότατος Ομάρ γίνει χαλίφης, μας ειδοποιούσε για την μαρτυρία του.[18]

 

Τέταρτο περιστατικό: Ο Ιμάμ-ι Ταμπεράνι και ο Αμπού Νουάϊμ, στο έργο του Ντελαίλ-ι Νουμπούββατ, μεταδίδουν από τον Νουμάν Ίμπν-ι Μπεσίρ ότι: Ο Ζέϊντ Ίμπν-ι Χαρισέ έπεσε ξαφνικά μέσα στην αγορά και πέθανε. Τον φέραμε σπίτι. Κάπου ανάμεσα στη βραδινή και νυχτερινή προσευχή (Salah^lxvii), καθώς οι γυναίκες έκλαιγαν γύρω του, ξαφνικά ακούστηκε να λέει: اَنْصِتُوا اَنْصِتُوا «Σωπάστε, σωπάστε!» και ύστερα με μια ευκρινής ομιλία μίλησε λίγο και είπε

مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّهِ «Ο Μουχάμμεντ είναι Απόστολος του Αλλάχ. Σελάμ σε σένα ω Απόστολε του Αλλάχ!». Μετά είδαμε ότι ήταν άψυχος, πεθαμένος.[19]

 

Να λοιπόν, εάν οι άψυχοι σωροί εγκρίνουν και αποδέχονται την προφητεία Του και οι ζωντανοί δεν Τον αναγνωρίζουν, τότε βεβαίως οι ζωντανοί απάνθρωποι είναι πιο νεκροί και από τους νεκρούς και πιο άψυχοι από τους άψυχους!

 

Όμως, η φανέρωση και η υπηρέτηση των αγγέλων στον Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και η πίστη και η υπακοή των τζιν^liv σ’Αυτόν είναι λίαν διαδεδομένες ειδήσεις^x.  Είναι, ευκρινέστατα, κατάφωρα και με εδάφια του Κουρ’άν. Σύμφωνα με κάποια καταφανή εδάφια του Κουρ’άν, στη μάχη του Μπάντρ πέντε χιλιάδες άγγελοι μπροστά από όλους Τον υπηρέτησαν ως στρατιώτες σαν τους Σαχάμπε^xix. Ακόμη, οι συγκεκριμένοι άγγελοι απόκτησαν μια δόξα ανάμεσα στους αγγέλους σαν τους ένδοξους Σαχάμπε^xix που βρέθηκαν στη μάχη του Μπάντρ (Ασχαμπ-ι Μπάντρ).[20]

 

Υπάρχουν δύο όψεις αυτής της υπόθεσης:

 

Πρώτη όψη: Το ότι η ύπαρξη των αγγέλων και των τζιν^liv, όπως η ύπαρξη των ζώων και των ανθρώπων, είναι αδιάσειστη, όπως επίσης και η επαφή τους μαζί μας, έχει αποδειχτεί κατηγορηματικά στον Εικοστό Ένατο Λόγο. Παραπέμπουμε την τεκμηρίωση αυτή στο συγκεκριμένο λόγο.

 

Δεύτερη όψη: Είναι ότι κάποια άτομα της ούμμα^xvii τα είδαν και μίλησαν μαζί τους, βέβαια με την τιμή του Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και ως συνέπεια του θαύματος Του.

 

Να λοιπόν, εν πρώτης ο Μπουχάρι και ο Ιμάμ-ι Μούσλιμ, και οι πνευματικοί ηγέτες των χαντίθⁱ, μεταδίδουν ομόφωνα ότι: Μια φορά, ο Αρχάγγελος  Εξοχότατος Τζεμπραήλ[iii], ήρθε με μορφή ανθρώπου και ντυμένος στα άσπρα. Καθώς ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) καθόταν ανάμεσα στους Σαχάμπε^xix Του, πήγε κοντά του και είπε: مَا اْلاِسْلاَمُ وَمَا اْلاِيمَانُ وَمَا اْلاِحْسَانُ «Τι είναι το Ιμάν, το Ισλάμ και το  Ιχσάν; Περιέγραψε μου.». Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) τα περιέγραψε. Έτσι εκείνο το πλήθος των Σαχάμπε^xix τα έμαθε ακούγοντας τα, αλλά και είδε ξεκάθαρα το άτομο εκείνο. Το άτομο αυτό, ενώ ήταν επισκέπτης, δεν υπήρχε πάνω του καμία ένδειξη ταξιδιού. Σηκώθηκε και χάθηκε αμέσως. Τότε ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) κήρυξε: «Ο Τζεμπραήλ^lxxx έκανε έτσι για να σας διδάξει.».[21]

 

Επίσης, με σίγουρη, αναμφισβήτητη είδηση και σε βαθμό πνευματικά λίαν διαδεδομένης^xii είδησης, οι πνευματικοί ηγέτες των χαντίθⁱ μεταδίδουν ότι οι Σαχάμπε^xix έβλεπαν πολλές φορές τον Εξοχότατο Τζεμπραήλ^lxxx κοντά στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), στη μορφή ενός όμορφου άντρα που τον λέγανε Ντιχγιέ. Για παράδειγμα, είναι απόλυτα σίγουρο ότι ο Εξοχότατος Ομάρ και ο Ίμπν-ι Αμπμπάς και ο Ουσάμα μπιν Ζεϊντ και Χαρίς και η Άϊσα-ι Σίντ`ντίκα^xxv και η Ουμμού Σαλαμά, μεταδίδουν σιγουρότατα το εξής: «Εμείς βλέπουμε πολύ συχνά τον Εξοχότατο Τζεμπραήλ^lxxx κοντά στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) στη μορφή του Ντιχγιέ.».[22] Άραγε είναι δυνατόν αυτά τα πρόσωπα να λένε ότι βλέπουνε χωρίς να έχουνε δει;

 

 Επίσης, με σίγουρη, αναμφισβήτητη μετάδοση, μας μεταδίδει ένας από τους Ασερέ-ι Μουμπεσσερέ^lxii, ο πορθητής του Ιράν, ο Σά’ντ Ίμπν-ι Εμπί Βακκάς ότι: «Στη μάχη του Ούχουντ, είδαμε στις δύο πλευρές του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) δύο φρουρούς με άσπρα ενδύματα. Καταλάβαμε ότι και οι δύο ήταν άγγελοι. Καταλάβαμε ότι ήταν Ο Εξοχότατος Τζεμπραήλ^lxxx και Μικαήλ[iv].». Άραγε ένας ήρωας του Ισλάμ σαν αυτόν, εάν πει «Το είδα», είναι δυνατόν να μην το έχει δει;[23]

 

Επίσης, ο Αμπού Σουφγιάν Ίμπν-ι Χαρίς Ίμπν-ι Αμπντουλμουτταλίμπ (γιος του θείου του Προφήτη), με σίγουρη μετάδοση μεταδίδει ότι: «Στη μάχη του Μπάντρ είδαμε ανάμεσα στο έδαφος και τον ουρανό έφιππους που ήταν ντυμένοι στα άσπρα.».[24]

 

Επιπλέον, ο Εξοχότατος Χαμζά, παρακάλεσε τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του)  και είπε: «Θέλω να δω τον Τζεμπραήλ^lxxx.». Tον    έδειξε στην   Κάαμπα.  Αυτός όμως δεν άντεξε,  έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε κάτω.[25]

 

Τέτοια παρόμοια περιστατικά με την εμφάνιση των αγγέλων είναι  πολλά. Όλα αυτά τα γεγονότα δείχνουν το θαύμα του Άχμεντ Αλεΐχι-ς Σαλλάτου Ουεσελλάμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και αποδεικνύουν ότι ακόμα και οι άγγελοι αφοσιώνονται σαν πετούμενα ψυχάρια στο φως της προφητείας Του.

 

Από την άλλη, υπάρχουν πολλά περιστατικά με την εμφάνιση και τη συνομιλία των τζιν^liv, όχι μόνο με κάποιους Σαχάμπε^xix, αλλά και με τους περισσότερους κοινούς ανθρώπους της ούμμα^xvii. Όμως, κατά τη σιγουρότατη και πιο ακραιφνής μετάδοση, οι πνευματικοί ηγέτες των χαντίθⁱ μας αναφέρουν ότι ο Ίμπν-ι Μεσούτ λέει: «Στο Μάτν-ι Ναχλ, τη νύχτα που τα τζιν^liv ασπάστηκαν το Ισλάμ, είδα τα τζιν^liv και τα παρομοίωσα με τους ψηλούς ανθρώπους που τους λένε Ζούτ, από τη φυλή του Σουδάν. Έμοιαζαν μ’αυτούς.».[26]

 

Επίσης, είναι πολύ γνωστό, και ειδήμονες των χαντίθⁱ έχουν διερευνήσει και επαληθεύσει το περιστατικό του Χαλίντ Ίμπν-ι Βελίντ, όπου όταν καταστρέψανε το είδωλο που ονομαζόταν Ουζζά, από μέσα του βγήκε ένα τζιν^liv, σε μορφή μιας μαύρης γυναίκας. Ο Εξοχότατος Χαλίντ την έκανε δυο κομμάτια σε μια σπαθιά. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) κήρυξε το εξής σχετικά μ’αυτό το συμβάν: «Μέσα στο είδωλο Ουζζά επιτελούσαν λατρεία σ’αυτό. Εφεξής, δε θα γίνεται αυτό.».[27]

 

Επίσης, μια πολύ γνωστή μετάδοση από τον Εξοχότατο Ομάρ, είναι ότι έχει δηλώσει: «Καθώς εμείς βρισκόμασταν κοντά στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), ήρθε ένα τζιν^liv που ονομαζόταν “Χάμε”. Είχε τη μορφή ενός ηλικιωμένου και κρατούσε ένα ραβδί. Προσμαρτύρησε, έγινε πιστός στο Ισλάμ. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του)  του δίδαξε κάποιες από τις μικρές σούρα. Αυτό πήρε το μάθημα του και έφυγε.».[28]

 

Το τελευταίο αυτό περιστατικό έχουν αποδοκιμάσει κάποιοι ειδήμονες των χαντίθⁱ. Όμως, οι περισσότεροι σημαντικοί πνευματικοί ηγέτες έχουν εγκρίνει την ορθότητα του. Εν πάση περιπτώσει, δεν υπάρχει ανάγκη να λέμε πολλά περί αυτού του είδους, διότι τα παραδείγματα είναι πολλά.

 

Αλλά λέμε ακόμη: Με το ευλογημένο φως (nur) και το ήθος τη διδαχή και την ακολουθία του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), χιλιάδες πνευματικοί ηγέτες – όσιοι και μέγα σοφοί του Ισλάμ (aktab και asfiya), όπως ο Σεϊχ-ι Γκεϊλάνι, έχουν συναντηθεί και συνομιλήσει με τους αγγέλους και τα τζιν^liv. Αυτό το φαινόμενο είναι αδιάσειστο και σίγουρο, όσο εκατό φορές οι λίαν διαδεδομένες ειδήσεις, επιπλέον είναι και πάρα πολλά.[29] Βεβαίως και η επαφή και συνομιλία της ούμμα^xvii του Μουχάμμεντ (Σ. Α. Ου.)[30] με τους αγγέλους και τα τζιν^liv, είναι έργο και επίπτωση της ανατροφής και θαυματουργής κατήχησης και διδαχής του  Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του).

 

Τρίτο Κλάδος:

Η αγνότητα και τιμιότητα του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), και το ότι είναι προστατευόμενος είναι ένα ολοφάνερο θέμα. Η καταφανής πραγματικότητα του εδαφίου

وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ

«…Ο Αλλάχ θα σε προστατέψει από τους ανθρώπους.»[31]

δείχνει κιόλας πολλά θαύματα.

 

Όντως, όταν παρουσιάστηκε ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) ολομόναχος, προκάλεσε όχι μια ομάδα, ή μια φυλή, ούτε μια ομάδα πολιτικών ή θρησκειών, αλλά προκάλεσε τους απαξάπαντες άρχοντες, βασιλείς και θρησκευτικούς. Ενώ ο ίδιος ο θείος Του, ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός Του. Η φάρα και η φυλή Του ήταν εχθρός Του. Αυτός, είκοσι τρία χρόνια, χωρίς φρουρούς και φύλακες, έχοντας πέσει πολλές φορές σε δολοπλοκίες και απόπειρες δολοφονίας, επιβίωσε χωρίς δυσκολίες και αποβίωσε άνετα στην κλίνη Του, με απόλυτη γαλήνη και ειρήνη. Η προστασία και η τιμιότητα Του έως ότου φτάσει στο (Mele-i Ȃlȃ) –δηλαδή στο υψηλότερο αξίωμα και κοντινότερο επίπεδο ενώπιον του Αλλάχ, καταδεικνύει σαν το φως της ημέρας, το πόσο ισχυρό επιχείρημα και υποστήριγμα και τι μεγάλη πραγματικότητα εκφράζει το εδάφιο

وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ

«…Ο Αλλάχ θα σε προστατέψει από τους ανθρώπους.»[32]

 

Εμείς θα αναφέρουμε ως δείγματα κάποια περιστατικά που έχουν αποκτήσει βεβαιότητα.

 

Πρώτο περιστατικό: Οι επιστήμονες των Σιγιέρ^xviii και χαντίθⁱ ομόφωνα μεταδίδουν ότι: Η φυλή των Κουρέϊς συμφώνησαν απολύτως για να δολοφονήσουν τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Ακόμη, με τις προνοήσεις του σατανά σε μορφή ανθρώπου, για να μην πέσουν σε ασυμφωνία οι Κουρέϊσιοι, παίρνοντας τουλάχιστον δυο άντρες από κάθε φάρα και αποτελούμενοι από περίπου διακόσιους άντρες, υπό τη διαταγή του Αμπού Τζεχήλ και Αμπού Λεχέμπ, εισέβαλαν στο ευλογημένο σπίτι του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Δίπλα στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) βρισκόταν ο Εξοχότατος Αλή. Είπε σ΄αυτόν: «Εσύ κοιμήσου στο κρεβάτι μου αυτή τη νύχτα.». Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) περίμενε, ώσπου οι Κουρέϊσιοι ήρθαν και περικύκλωσαν το σπίτι. Τότε Αυτός (Ο Προφήτης) βγήκε, πέταξε λίγο χώμα πάνω τους και κανένας τους δεν Τον είδε. Ενώ Αυτός είχε κάνει την έξοδο ανάμεσα από τους ίδιους και έφυγε.[33] Στη σπηλιά της Χίρα, δυο περιστέρια και μια αράχνη Τον είχαν προστατέψει, διατελώντας φρουρά έναντι όλων των Κορέϊσιων.[34]

 

Δεύτερο περιστατικό: Ένα από τα αδιαμφισβήτητα περιστατικά είναι ότι, όταν βγήκανε από τη σπηλιά και πήγανε προς τη Μαντίνα, οι αρχηγοί των Κουρέϊς έναντι μιας σημαντικής περιουσίας στείλανε έναν πολύ γενναίο άντρα, τον Σουρακά, για να τους ακολουθήσει και να τους σκοτώσει. Καθώς ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του)  και ο Αμπού Μπάκρ-ι Σιδδίκ^v φεύγανε από τη σπηλιά, είδανε τον Σουρακά να έρχεται. Ο Αμπού Μπάκρ-ι Σιδδίκ αναστατώθηκε. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), όπως τον είχε καθησυχάσει και μέσα στη σπηλιά, του είπε: لاَ َتحْزَنْ اِنَّ اللّهَ مَعَنَ «Μην ανυσηχείς! Ο Αλλάχ είναι μαζί μας.». Έριξε ένα βλέμμα στον Σουρακά, και τα πόδια του αλόγου του μπήχτηκαν στο χώμα και έμειναν εκεί. Μόλις ελευθερώθηκε άρχισε πάλι να τους ακολουθεί. Ξαναμπήχτηκαν τα πόδια του αλόγου του στο χώμα και από εκεί που είχαν καρφωθεί έβγαινε κάτι σαν καπνός. Τότε πια κατάλαβε ότι ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και κανένας άλλος μπορεί να Τον πειράξει. Ζήτησε βοήθεια. Ο  Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) τον βοήθησε και του είπε: «Πήγαινε και πράξε έτσι ώστε να μην έρθει κανένας άλλος.».[35]

 

Με αφορμή αυτό το περιστατικό, ας αναφέρουμε επίσης ότι, μεταδίδεται με αναμφισβήτητο τρόπο ότι: Ένας βοσκός, αφού τους είχε δει, πήγε αμέσως στη Μέκκα για να ειδοποιήσει τους Κουρέϊς. Όταν όμως μπήκε στη Μέκκα, ξέχασε τον σκοπό που είχε. Όσο κι αν προσπάθησε δεν το θυμήθηκε. Αναγκαστικά ξαναγύρισε πίσω. Ύστερα κατάλαβε ότι του είχαν ξεχαστεί.[36]

 

Τρίτο περιστατικό: Με διάφορες κατευθύνσεις, οι πνευματικοί ηγέτες των χαντίθⁱ, μεταδίδουν ότι: Στη μάχη του Γκάτφαν και Ενμάρ, ένας γενναίος αρχηγός μιας φυλής, ο οποίος ονομάζεται Γκάβρες, χωρίς να τον δει κάποιος, ήρθε πάνω από το κεφάλι του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), έχοντας το γυμνό του σπαθί στα χέρια του είπε στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του): «Ποιος θα σε σώσει από μένα;». Αυτός απάντησε «Ο Αλλάχ!» και προσευχήθηκε ως εξής: اَللّهُمَّ اكْفِنِيهِ بِمَا شِئْتَ «Ω Αλλάχ, σώσε με από αυτόν όπως εσύ επιθυμείς.». Μεμιάς ο Γκαβρές δέχεται ένα άγνωστο χτύπημα ανάμεσα στους ώμους του, πέφτει κάτω, πέφτει και το σπαθί του. Ο  Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) παίρνει το σπαθί στα χέρια Του και λέει: «Τώρα εσένα ποιος θα σε σώσει;». Έπειτα τον συγχωρεί. Αυτός πάει στη φυλή του και όλοι εκπλήσσονται μ’αυτόν το γενναίο και θαρραλέο άντρα και ρωτάνε: «Τι σου έγινε; Γιατί δεν μπόρεσες να κάνεις τίποτα;». Αυτός απάντησε: «Ως εξής πραγματοποιήθηκε το περιστατικό. Εγώ τώρα έρχομαι κοντά από τον καλύτερο των ανθρώπων.».[37]

 

Επίσης, παρόμοια μ’αυτό το περιστατικό, στη μάχη του Μπάντρ, ένας υποκριτής σε μια στιγμή απροσεξίας, χωρίς κάποιος να τον δει, σήκωσε το σπαθί του για να χτυπήσει τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) από πίσω. Μεμιάς ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) γύρισε και τον κοίταξε. Αυτός άρχισε να τρέμει και το σπαθί του έπεσε κάτω.[38]

 

Τέταρτο περιστατικό: Με μια διασημότητα σαν των πνευματικά λίαν διαδεδομένων ειδήσεων και με την πεποίθηση των περισσότερων ειδημόνων επιστημόνων του Tafsir[v], ότι το παρακάτω περιστατικό είναι η αιτία της υποστολής αυτού του εδαφίου:

 

اِنَّا جَعَلْنَا فِى اَعْنَاقِهِمْ اَغْلاَلاً فَهِىَ اِلَى اْلاَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ * {

وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ اَيْدِيهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَاَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ

«Εμείς περάσαμε στους λαιμούς τους τέτοιους κρίκους που φτάνουν μέχρι τα σαγόνια τους και δεν υποτάσσονται στο δίκαιο. Ακόμη, φράξαμε έναν τοίχο μπροστά και έναν τοίχο πίσω τους και τους κλείσαμε τα μάτια, δε βλέπουνε πια το δίκαιο.[39]

 

Σύμφωνα με τη μετάδοση των ειδημόνων του Tafsir^lxxxii και των ειδημόνων του χαντίθⁱ: Ο Αμπού Τζεχήλ^iv μια φορά ορκίστηκε έτσι: «Εγώ εάν δω τον Μουχάμμεντ να κάνει σετζντέ^lxxix θα τον χτυπήσω μ’αυτή την πέτρα.». Παίρνοντας μια μεγάλη πέτρα πήγε. Όταν Τον είδε να κάνει σετζντέ^lxxix και καθώς σήκωσε τα χέρια του για να τον χτυπήσει, τα χέρια του μείνανε πάνω. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) τελείωσε το Salah^lxvii Του και σηκώθηκε, και τα χέρια του Αμπού Τζεχήλ^iv λύθηκαν. Ενώ ο ίδιος λύθηκε ή με την άδεια του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) ή επειδή δεν υπήρχε πια ανάγκη να μείνει έτσι.[40]

 

Επίσης, πάλι από τη φάρα του Αμπού Τζεχήλ^iv, σύμφωνα με μια πηγή, ο Βελίντ Ίμπν-ι Μουγιρέ παίρνοντας μια μεγάλη πέτρα πήγε να χτυπήσει τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) καθώς θα έκανε σετζντέ^lxxix, όμως τυφλώθηκαν τα μάτια του. Δεν είδε στο Μεστζίντ-ι Χαράμ^lxxv τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και γύρισε. Δεν έβλεπε ούτε αυτούς που τον είχαν στείλει αλλά άκουγε μόνο τις φωνές τους. Ώσπου ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) τελείωσε την προσευχή (Salah^lxvii) Του, τότε άνοιξαν τα μάτια και αυτουνού, αφού δεν υπήρχε πλέον ανάγκη.[41]

 

Επίσης, με σίγουρη μετάδοση, μεταδίδουν από τον Αμπού Μπάκρ-ι Σιδ`δίκ^v ότι: Μετά την αποκάλυψη της σούρα

تَبَّتْ يَدَا اَبِى لَهَبٍ

«Ας ξεραθούν τα χέρια του Αμπού Λεχέμπ…![42]

η γυναίκα του Αμπού Λεχέμπ η Ούμμου Τζεμήλ, δηλαδή η

             

               «…ξυλοχαμάλλισα … »[43],

παίρνοντας μια πέτρα ήρθε στο Μεστζίντ-ι Χαράμ^lxxv. Ο Αμπού Μπάκρ^v και ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) κάθονταν εκεί. Το μάτι της βλέπει τον Αμπού Μπάκρ και τον ρωτάει: «Εμπά Μπάκρ! Που είναι ο φίλος σου; Άκουσα ότι με έχει κατακρίνει. Αν τον δω θα τον χτυπήσω στο στόμα με αυτή την πέτρα.». Δηλαδή δεν είχε δει τον Εξοχότατο Προφήτη Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), ενώ ήταν δίπλα στον Αμπού Μπάκρ[44]. Βεβαίως και μια ξυλοχαμάλλισα της κόλασης, μπαίνοντας ενώπιον ενός Σουλτάν-ι Λεβλάκ[vi], που είναι υπό την προστασία του Αλλάχ, δεν μπορεί καν να Τον δει, που να Τον χτυπήσει κιόλας.

 

Πέμπτο περιστατικό: Με σίγουρη μετάδοση μεταδίδεται ότι: Ο Αμίρ Ίμπν-ι Τουφέϊλ και Ερμπέντ Ίμπν-ι Κάϊς συνωμοτούν και πάνε κοντά στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Ο Αμίρ λέει: «Εγώ θα τον απασχολήσω και εσύ θα τον χτυπήσεις.». Μετά βλέπει ότι δεν κάνει τίποτα. Μόλις φύγανε τον ρωτάει: «Γιατί δεν τον χτύπησες;» Κι ο Ερμπέντ λέει: «Πώς να τον χτυπήσω; Όσες φορές κι αν σκόπευσα , είδα ότι εσύ μπήκες ανάμεσα μας. Πώς να χτυπήσω εσένα;»[45]

 

Έκτο περιστατικό: Με σίγουρη μετάδοση μεταδίδεται ότι: Στη μάχη του Ούχουντ ή του Χούνεϊν, ο Σεϊμπέ μπιν Οθμάν-ουλ Χατζεμπιγγιέ- τον πατέρα και το θείο του οποίου είχε σκοτώσει ο Εξοχότατος Χαμζά- για να πάρει εκδίκηση, ήρθε στα κρυφά. Πίσω από τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) σήκωσε το γυμνό σπαθί του. Ξαφνικά το σπαθί έπεσε από τα χέρια του. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) τον κοίταξε και έβαλε το χέρι Του στο στήθος αυτουνού. Ο Σεϊμπέ λέει: «Εκείνη τη στιγμή για μένα πιο συμπαθητικός και αγαπητός άνθρωπος δεν υπήρχε στον κόσμο.». Κι έτσι έγινε πιστός του Ισλάμ. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) τον διέταξε: «Πήγαινε και πολέμησε!». Ο Σεϊμπέ λέει: «Εγώ πήγα και πολέμησα μπροστά από τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Ενόσω πολεμούσα ακόμα και ο πατέρας μου αν έβγαινε μπροστά μου θα τον χτυπούσα.».[46]

 

Επίσης, στη μέρα της άλωσης της Μέκκα, ένας με το όνομα Φενταλέ ήρθε κοντά στον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), με πρόθεση να Τον χτυπήσει. Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του)  τον κοίταξε, χαμογέλασε και είπε: «Τι συμφώνησες με τον εαυτό σου;». Έπειτα προσευχήθηκε για τη συγχώρεση του. Ο Φενταλέ έγινε πιστός και ασπάστηκε το Ισλάμ. Ο ίδιος λέει: «Εκείνη τη στιγμή, κανένας στον κόσμο δε μου ήταν τόσο αγαπητός όσο Αυτός.».[47]

 

Έβδομο περιστατικό: Σύμφωνα με σίγουρη μετάδοση, οι Ιουδαίοι είχαν πρόθεση να σκοτώσουν τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) πετώντας μια μεγάλη πέτρα πάνω απ’όπου Αυτός καθόταν. Όμως, τη στιγμή που πήγαν να πετάξουν την πέτρα, με την προστασία του Αλλάχ, ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) σηκώθηκε από τη θέση Του και η απόπειρα απέτυχε.[48]

 

Υπάρχουν πολλά περιστατικά σαν αυτά τα επτά παραδείγματα. Καταρχήν, ο Ιμάμ-ι Μπουχάρι και ο Ιμάμ-ι Μούσλιμ και οι πνευματικοί ηγέτες των χαντίθⁱ, μεταδίδουν από την Εξοχότατη Άϊσα ότι: Μετά την αποκάλυψη του εδαφίου:

وَاللّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ

«…Ο Αλλάχ θα σε προστατέψει από τους ανθρώπους.»[49]

Ο  Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) είπε σ’ αυτούς που κάπου- κάπου Τον φύλαγαν:

يَا اَيُّهَا النَّاسُ انْصَرِفُوا فَقَدْ عَصَمَنِى رَبِّى عَزَّ وَجَلَّ

«Δεν υπάρχει ανάγκη για φρουρά. Ο Ράμπ[50]  μου με προστατεύει.».[51]

 

Να λοιπόν, αυτή η επιστολή, από την αρχή μέχρι εδώ, δείχνει ότι κάθε είδος και κόσμος του σύμπαντος αναγνωρίζουν και ενδιαφέρονται για τον Ένδοξο Απόστολο Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Σε κάθε είδος του σύμπαντος είναι φανερά τα θαύματα Του. Άρα εκείνος ο Άχμεντ (Σ.Α.Ου.)[52]  είναι εντεταλμένος και απεσταλμένος του Ύψιστου Χακκ[53] – όμως με βάση του ότι είναι ο Δημιουργός (Χάλικ) του Σύμπαντος και ο “Ράμπ[54] των απαξάπαντων όντων”. Ναι, όπως ένας μεγάλος και επιθεωρητής υπάλληλος ενός άρχοντα, σε όποιο τμήμα ή διαμέρισμα και αν μπει, όλοι των γνωρίζουν, τον σέβονται, και όλοι ενδιαφέρονται μαζί του. Διότι κατέχει το αξίωμα στο όνομα του άρχοντα των πάντων. Εάν για παράδειγμα ήταν μόνο δικαστικός επιθεωρητής, τότε μόνο το δικαστικό διαμέρισμα θα ενδιαφερόταν μαζί του, ενώ τα άλλα διαμερίσματα δε θα τον γνώριζαν. Ή αν ήταν στρατιωτικός επιθεωρητής, το οικονομικό διαμέρισμα δε θα τον γνώριζε. Έτσι το ίδιο, γίνεται αντιληπτό ότι σ’όλα τα θεία-διοικητικά διαμερίσματα, από τους αγγέλους μέχρι τις μύγες και τις αράχνες, κάθε είδος Τον γνωρίζει, Τον ξέρει και Τον δείχνει. Δηλαδή είναι ο τελευταίος Προφήτης (Χατέμ-ουλ Ενμπιγιά) και ο Απόστολος του Ράμπ[55]  όλων των Κόσμων (Ρεσούλ-ου Ράμπμπ-ουλ Αλεμίν). Και η Αποστολικότητα Του εκτείνεται υπέρ όλων των προφητών.   

 

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ

ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ

ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ