Δέκατη Έβδομη Ένδειξη:

Το πιο μεγάλο θαύμα του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) μετά το Κουρ’άν είναι η ίδια προσωπικότητα Του. Δηλαδή είναι το υψηλό ήθος που έχει συγκεντρωθεί σ’Αυτόν, και που όλοι- φίλοι και εχθροί- συμφωνούν ότι κατείχε σε ανώτερα επίπεδα όλα τα καλά χαρακτηριστικά. Ακόμη, ο γενναίος ήρωας ο Εξοχότατος Αλή λέει επανειλημμένα ότι: «Στις πιο φοβερές στιγμές του πολέμου, εμείς καταφεύγαμε πίσω από τον Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) και προφυλασσόμασταν!».[1] Έτσι το ίδιο κατείχε όλα τα αξιέπαινα χαρακτηριστικά σε έναν ύψιστο βαθμό, που ήταν αδύνατο να φτάσει κανείς. Αυτό το μέγιστο θαύμα το παραπέμπουμε στο έργο Σιφά-ι Σερίφ του μεγάλου επιστήμονα και σοφού της Νοτιο-δυτικής Αφρικής και Ενδουλουσίας, του Καντί Ιγιάζ (Qadi Iyad, al-Shifa`). Πράγματι, αυτός έχει δηλώσει και αποδείξει ωραιότατα το αναφερόμενο θαύμα της ύψιστης ηθικής του Προφήτη.

 

Επίσης, ένα μεγάλο θαύμα του Άχμεντ (Α.Σ.Ου.)[2] το οποίο φίλοι και εχθροί επαληθεύουν ότι παρόμοιο του ούτε έχει έρθει και ούτε θα έρθει ποτέ, είναι η μεγάλη Του σαρία, δηλαδή οι θρησκευτικοί κανόνες. Την αναφορά αυτού του μέγιστου θαύματος την αναθέτουμε σ’όλους τους Τριάντα Τρεις Λόγους και στις Τριάντα Τρεις Επιστολές και στις Τριάντα Μία Αναλαμπές και στις Τριάντα Τρεις Ακτίνες του Ρισαλέ-ι Νούρ.

 

Επίσης, ένα λίαν διαδεδομένο^x, σίγουρο και μέγιστο θαύμα του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), είναι η διχοτόμηση της Σελήνης. Μάλιστα, αυτό το θαύμα της Διχοτόμησης της Σελήνης έχει ειδοποιηθεί ως λίαν διαδεδομένη είδηση^x και έχει μεταδοθεί από διάφορες κατευθύνσεις, όπως ο Ίμπν-ι Μασούντ, ο Ίμπν-ι Αμπμπάς, ο Ίμπν-ι Ομάρ, ο Ιμάμ-ι Αλή, ο Άνας, και ο Χουζεϊφέ, επιπρόσθετα με σαφή δήλωση του Κουρ’άν, το εδάφιο

اِقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ

«Το τέλος του κόσμου κοντεύει, η Σελήνη Διχοτομήθηκε.» [3]

έχει ανακοινώσει αυτό το μέγιστο θαύμα σ’όλο τον κόσμο. Οι πεισματικοί ειδωλολάτρες του Κουρέϊς της εποχής εκείνης, δεν έχουν απαρνηθεί την είδηση αυτού του εδαφίου, αλλά μόνο το αποκάλεσαν ως «μαγεία». Άρα και γι’αυτούς τους άπιστους η Διχοτόμηση της Σελήνης είναι αληθινή. Το μέγιστο αυτό θαύμα το αναθέτουμε στο Δοκίμιο της Διχοτόμησης της Σελήνης, το οποίο έχει προστεθεί στον Τριακοστό Πρώτο Λόγο, που έχουμε γράψει περί της Διχοτόμησης της Σελήνης.

 

Επίσης, ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), όπως έχει δείξει στον κόσμο της γης το θαύμα της Διχοτόμησης της Σελήνης, έτσι και στον κόσμο των ουρανών έχει δείξει το μέγα θαύμα του Μιράτζ[4] ^([i]). Αναθέτουμε λοιπόν αυτό το μέγα θαύμα της Ανάληψης Tου, που ονομάζεται Μιράτζ^xc, στο Δοκίμιο του Μιράτζ,^xc  που είναι ο Τριακοστός Πρώτος Λόγος. Διότι εκείνο το δοκίμιο έχει αποδείξει, -ακόμη και στους απαρνητές και τους άθρησκους με σίγουρα τεκμήρια, το πόσο λαμπρό και ευλογημένο και υψηλό και αληθινό είναι εκείνο το μέγα θαύμα που εκφάνηκε καθώς η φυλή των Κουρέϊς το επόμενο πρωί της Ανάληψης- το οποίο είχε ως αφετηρία το ταξίδι στο Μπέϊτ-ουλ Μακντίς[ii]- ζήτησαν από τον Προφήτη την περιγραφή του Μπέϊτ-ουλ Μακντίς^xci. Ως εξής λοιπόν:

 

Το πρωί του θαύματος του Μιράτζ^xc, ο Προφήτης γνωστοποίησε την Ανάληψη Του στους Κορέϊσιους. Αυτοί το διέψευσαν λέγοντας: «Εάν έχεις πάει στο Μπέϊτ-ουλ Μακντίς^xci, τότε περιέγραψε μας τις πόρτες, τους τοίχους και την κατάσταση του Μπέϊτ-ουλ Μακντίς^xci.». Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) έχει κηρύξει σχετικά μ’ αυτό ότι:

فَكَرَبْتُ كَرْبًا لَمْ اَكْرُبْ مِثْلَهُ قَطُّ فَجَلّىَ اللّهُ لِى بَيْتَ الْمَقْدِسِ وَكَشَفَ الْحُجُبَ بَيْنِى وَبَيْنَهُ حَتّىَ رَاَيْتُهُ فَنَعَتُّهُ وَ اَنَا اَنْظُرُ اِلَيْهِ

«Από τις διαψεύσεις και τις ερωτήσεις τους έπληξα και στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, που ποτέ άλλοτε δεν είχα υποστεί τόση ταλαιπωρία. Ξαφνικά ο Ύψιστος  Χακκ[5]  μου έδειξε το Μπέϊτ-ουλ Μακντίς^xci, κι εγώ κοιτάζοντας στο Μπέϊτ-ουλ Μακντίς^xci περιέγραφα τα πάντα ένα ένα.»[6]

 

Τότε οι Κορέϊσιοι αντιλήφθηκαν ότι περιέγραφε σωστά το Μπέϊτ-ουλ Μακντίς^xci και ότι στ’αλήθεια τους ενημέρωνε περί αυτού.

 

Επίσης ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) είπε στους Κορέϊσιους: «Στο δρόμο είδα ένα δικό σας καραβάνι. Το καραβάνι σας θα φτάσει εδώ αύριο την τάδε ώρα». Ύστερα άρχισαν να περιμένουν το συγκεκριμένο καραβάνι, το οποίο άργησε μία ώρα. Τότε καθώς το εγκρίνουν και οι διερευνόντες ειδήμον επιστήμονες για να επαληθευτεί η ειδοποίηση του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) ο Ήλιος σταμάτησε μία ώρα. Δηλαδή η Γη διακόπτει το ταξίδι και το καθήκον της μια ώρα ώστε να επαληθεύσει το λόγο Αυτουνού και παρουσιάζει την διακοπή του με την στασιμότητα του Ηλίου.[7]

 

Να λοιπόν, για την επαλήθευση ενός λόγου του Άραβα Μουχάμμεντ Αλεΐχι-ς Σαλλάτου Ουεσελλάμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) ολόκληρη η Γη σταματάει το καθήκον της και ο Ήλιος συγκαταθέτει (σ’αυτήν). Κατανόησε λοιπόν πόσο κακόμοιρος είναι αυτός που δεν αποδέχεται ένα τέτοιο Πρόσωπο και δεν τηρεί τις διαταγές Του ενώ πόσο ευτυχής είναι αυτοί που αποδέχοντας Τον, λένε

سَمِعْنَا وَ اَطَعْنَا

«Ακούσαμε και υπακούσαμε»[8]

στις διαταγές Του. Έτσι κι εσύ πες  «Δόξα τον Αλλάχ για το αγαθό της πίστης και το Ισλάμ».

 

 

Δέκατη Όγδοη Ένδειξη:

Το μέγιστο, αιώνιο θαύμα του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) το οποίο περιλαμβάνει εκατοντάδες προφητικά τεκμήρια και του οποίου η θαυμάσια ιδιότητα έχει αποδειχτεί με σαράντα τρόπους είναι το Πάνσοφο Κουρ’άν (Κουρ’άν-ι Χακίμ[iii]). Σχετικά με την περιγραφή αυτού του μέγιστου θαύματος ο Εικοστός Πέμπτος Λόγος -σε εκατόν πενήντα σελίδες περίπου- έχει αναφέρει και αποδείξει περιληπτικά τις σαράντα θαυμάσιες ιδιότητες του. Αφού είναι έτσι παραπέμπουμε αυτό το μέγιστο θαύμα που είναι και η πηγή των θαυμάτων σ’εκείνο το Λόγο, και θα αναφέρουμε μόνο δύο-τρία σημεία.

 

Πρώτο Σημείο:

Εάν ειπωθεί: «Η θαυματουργικότητα του Κουρ’άν είναι στη ρητορική του. Ενώ όλες οι τάξεις δικαιούνται να μετέχουν στα θαύματά του, εντούτοις τα θαύματα αυτής τις ρητορικής του, μόνο ένας από τους χίλιους διερευνόντες επιστήμονες είναι ικανός να τα αντηλυφθεί».

 

Η Απάντηση: Το Πάνσοφο Κουρ’άν περιλαμβάνει ένα είδος θαύματος για κάθε τάξη και ομάδα και υπονοεί και τους δείχνει τις υπάρχοντες θαυμάσιες ιδιότητες του.

    

Για παράδειγμα προς τους κατόχους της ρητορικής και του λόγου δείχνει το θαύμα της έξοχης ρητορικής του.

 

Προς την ομάδα των ποιητών και των λογοτεχνών δείχνει το θαύμα του περίεργου, ωραίου, υψηλού και μοναδικού εκφραστικού ύφους του. Ενώ μεν αυτό το ύφος αρέσει σ’όλους, κανένας δεν είναι ικανός να το απομιμηθεί. Η πάροδος του χρόνου δεν διαφθείρει αυτό το ύφος, αντιθέτως ανανεώνεται και αναζωογονείτε συνεχώς. Είναι μία τόση συστηματική και ρυθμισμένη στοίχιση (πεζογραφία) που είναι και υψηλή και πολύ γλυκιά.

 

Επίσης προς την ομάδα των μαντειών και αυτών που ειδοποιούν από τον απόκοσμο, δείχνει το θαύμα των απίστευτων ειδήσεων του από το άγνωστο και απόκοσμο.

 

Και προς τους ιστορικούς και τους επιστήμονες των επίγειων γεγονότων, δείχνει το θαύμα του όπου ενημερώνει περί των γεγονότων που έχουν συμβεί στους λαούς του παρελθόντος και περί αυτών που θα συμβούν στο μέλλων στον εντάφιο κόσμο και στη μέλλουσα ζωή στο υπερπέραν.

 

Και προς την τάξη των κοινωνιολόγων και πολιτικών το Κουρ’άν δείχνει το θαύμα των ιερών του αρχών. Μάλιστα η μεγάλη σαρία (Ισλάμ) που αναδύετε από το Κουρ’άν αποδεικνύει το μυστήριο του θαύματος αυτού.

 

Επίσης προς αυτούς που εμβαθύνοντε στην θεολογία στην οντολογία παρουσιάζει το θαύμα της θείας ιερής πραγματικότητας που είναι διάχυτη μέσα του.

 

Και προς την τάξη των μυστηκιστών - σουφί, των ευλαβών ανθρώπων, των οσίων, το Κουρ’άν δείχνει το θαύμα των μυστηρίων των εδαφίων του που κυμαίνονται συνέχεια σαν μια θάλασσα.

 

Έτσι το ίδιο δείχνει το θαύμα του στο καθένα απο τις σαράντα τάξεις ανοίγοντας τους ένα παράθυρο. Ακόμη, και προς τον κοινό λαό που έχει μόνο την ακοή και σε κάποιο βαθμό την κατανόησή του, με το άκουσμα και μόνο του Κουρ’άν εγκρίνει ότι Αυτό δε μοιάζει με κανένα άλλο βιβλίο. Εκείνος ο αμόρφωτος λέει: «Αυτό το Κουρ’άν, ή είναι κατώτερα απ’όλα τα βιβλία που έχουμε ακούσει -που αυτό είναι εκατό φορές αδύνατον και κανένας δεν μπορεί να το πει. Τότε είναι ανώτερο απ’όλα εκείνα που έχουνε ακουστεί. Τότε είναι θαύμα.»

 

Για να τον βοηθήσουμε, θα εξηγήσουμε ως κάποιο βαθμό αυτό το θαύμα που έχει αντιληφθεί αυτός ο αμόρφωτος με το άκουσμα του Κουρ’άν, ως εξής:

 

Η Θαυματουργική Κήρυξη του Κουρ’άν όταν εμφανίστηκε προκάλεσε όλων τον κόσμο και ξύπνησε δύο έντονα αισθήματα στους ανθρώπους :

 

Πρώτον: Ένα αίσθημα απομίμησης για τους φίλους -δηλαδή μια επιθυμία να μοιάσουν στο ύφος του αγαπημένο τους Κουρ’άν και να μιλάνε σαν αυτό.

 

Δεύτερον: Ένα αίσθημα κατάκρισης και αντιπαλότητας για τους εχθρούς -δηλαδή μια επιθυμία να ανταπαντήσουνε στο ύφος του Κουρ’άν ώστε να σπάσουνε τον ισχυρισμό του ότι είναι θαύμα.

 

Μάλιστα, έχουν γραφτεί εκατομμύρια βιβλία στα αραβικά μ’αυτά τα δύο έντονα αισθήματα. Όμως όταν διαβαστεί το πιο εύγλωττο και πιο ευφραδές απ’αυτά μαζί με το Κουρ’άν, αυτός που θα το ακούσει, χωρίς αμφισβήτηση θα πει, το Κουρ’άν δε μοιάζει με κανέναν απ’αυτά. Άρα το Κουρ’άν δεν είναι στο επίπεδο κανενός απ’όλα αυτά τα βιβλία, μάλλον το Κουρ’άν ή θα είναι κατώτερο όλων αυτών -που αυτό μαζί με το ότι είναι εκατό φορές αδύνατον, κανένας, ακόμη και ο σατανάς δεν μπορεί να το πει. ^{(Υποσημείωση)[9]} Τότε η Θαυματουργική Κήρυξη του Κουρ’άν είναι ανώτερο απ’όλα τα βιβλία που έχουν γραφτεί.

 

Ακόμη προς την τάξη των αμόρφωτων, αγράμματων που δεν αντηλαμβάνοντε ούτε και το νόημα, το Πάνσοφο Κουρ’άν δείχνει το θαύμα με το που δεν τους προκαλεί πλήξης. Όντως ο αμόρφωτος και αγράμματος άνθρωπος λέει: «Το άκουσμα δυο-τρεις φορές των πιο διάσημων και όμορφων δίστιχων, με πλήττει. Ενώ το Κουρ’άν δεν μου προκαλεί καθόλου πλήξη, απεναντίας το άκουσμα του με ευχαριστεί όλο και πιο πολύ. Άρα αυτό δεν είναι ανθρώπινος λόγος».

 

Επίσης το Πάνσοφο Κουρ’άν δείχνει ένα θαύμα του προς τα παιδιά που προσπαθούν να το αποστειθήσουν. Στα μικρά κεφαλάκια των λεπτών ευαίσθητων εκείνων παιδιών που δεν μπορούν να κρατήσουν στη μνήμη τους μια σελίδα ενός απλού βιβλίου, το μεγάλο Κουρ’άν  -που σε πολλά σημεία λόγο των παρόμοιων εδαφίων του προξενεί περιπλοκές και μπερδέματα-, εγκαθίσταται όμως στη μνήμη τους με μεγάλη ευκολία.           

    

Όπως ακόμη και στους αρρώστους και μελλοθάνατους που ενοχλούνται από λίγη ομιλία και τον παραμικρό θόρυβο, το Κουρ’άν δείχνει ένα θαύμα του, με το ότι αυτοί όχι που δεν ενοχλούνται αλλά το άκουσμα και ο ψαλμός του Κουρ’άν τους έρχεται τόσο γλυκός και ωραίος σαν το νερό του Ζαμζάμ^lxxvi.

 

Συνοπτικά: Το Πάνσοφο Κουρ’άν στο καθένα από τις σαράντα διαφορετικές τάξεις και ομάδες ανθρώπων δείχνει και υπονοεί τα θαύματα του από σαράντα διαφορετικές πλευρές και δεν αφήνει κανέναν στερημένο. Επίσης ακόμη και προς αυτούς που έχουν μόνο όραση ^{(Υποσημείωση)[10]} και είναι χωρίς ακοή και καρδιά και μόρφωση το Κουρ’άν παρουσιάζει ένα είδος ένδειξης της θαυματουργικότητας  του. Ως εξής :

 

Οι λέξεις στο Θαυματουργικό Κήρυγμα του Κουρ’άν που έχουν γραφτεί και εκδοθεί με την καλλιγραφία του Χαφίζ Οθμάν είναι σε αναλογία και αντιστοιχία  μεταξύ τους “τεβαφούκ”[11]. Για παράδειγμα: Στη Σούρα Αλ-Κέχφ αν τρυπηθούν οι σελίδες κάτω από τη φράση  وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ  “δηλ:ο όγδοος απ’αυτούς” (από τους Ασχάμπ-ι Κέχφ)[iv] “είναι ο σκύλος τους…”[12], με πολύ λίγη παρέκκλιση θα φανεί η λέξη قِطْمِيرٍ «Κιτμίρ» της Σούρα Αλ-Φάτιρ, 35:13, η οποία είναι το όνομα του συγκεκριμένου σκύλου. Επίσης στη Σούρα Αλ-Γιά-Σίν δυο φορές οι λέξεις  مُحْضَرُونَ «Μουχνταρούν» (δηλ: Αυτοί που βρίσκονται εκεί)[13] έρχονται η μία επάνω στην άλλη και η ίδια λέξη مُحْضَرِينَ και مُحْضَرُونَ «Μουχνταρούν» και «Μουχνταρίν» στη Σούρα Ελ-Σαφ`φάτ πάλι αναφερόμενη δυο φορές αντιστοιχούν και μεταξύ τους αλλά και μ’αυτές τις Για-Σίν, δηλαδή εάν τρυπηθεί το ένα, τα άλλα – με πολύ λίγη παρέκκλιση θα φανούν. Για παράδειγμα η λέξη « مَثْنَى- μεθνά (από δύο) » στο τέλος της Σούρα Αλ - Σάμπα και στην αρχή της Σούρα Αλ-Φάτιρ αντιστοιχούν μεταξύ τους. Δεν είναι σύμπτωση που οι δύο από τις συνολικά τρεις ίδιες λέξεις « مَثْنَى- μεθνά (από δύο)» που αναφέρονται στο Κουρ’άν να είναι σε αναλογία “τεβαφούκ”.

   

Υπάρχουν πολλά απ’αυτά τα παραδείγματα και μάλιστα κάποιες φορές μια λέξη αντιστοιχίζει με πέντε-έξι σημεία με την ίδια λέξη ανάμεσα στα φύλλα- με πολύ λίγη παρέκκλιση. Επίσης εγώ ο ίδιος έχω δει έναν Κουρ’άν στο οποίο έχουν γραφτεί με κόκκινο οι παρόμοιες φράσεις που αντιστοιχούν μεταξύ τους στις αντικριστές σελίδες του Κουρ’άν, και τότε είπα: «Ακόμη και αυτή η κατάσταση είναι ένα είδος ένδειξης θαυματουργικότητας.». Ύστερα είδα ότι υπάρχουν πολλές φράσεις του Κουρ’άν που αντιστοιχούν με άλλες, οι οποίες βρίσκονται σε διαφορετικά φύλλα, και όμως συσχετίζονται νοηματικά.

 

     Να λοιπόν επειδή η ταξινόμηση του Κουρ’άν έχει γίνει με προφητική καθοδήγηση και τα τυπωμένα και διαδεδομένα Κουρ’άν έχουν πραγματοποιηθεί με θεϊκή επιφοίτηση, όντως σ’εκείνη τη γραφή και στο πλούμισμα του Πάνσοφο Κουρ’άν υπάρχει ένα είδος ένδειξης θαυματουργικότιτας. Διότι εκείνη η κατάσταση δεν είναι δουλειά της σύμπτωσης αλλά ούτε και της ανθρώπινης επινόησης. Υπάρχουν και κάποιες παρεκκλίσεις που όμως προέρχονται από τα ελλείματα της τύπωσης εάν ήταν κι αυτά τακτοποιημένα τότε οι λέξεις θα ερχόνταν ακριβώς το ένα πάνω απ’το άλλο. 

 

Επίσης σε καθεμιά από τις σελίδες των μακριών και μέτριων σούρα οι οποίες έχουν υποσταλεί στη Μαντίνα, η λέξι «Αλλάχ» έχει επαναληφθεί με πολύ ωραίο μοναδικό τρόπο. Παρουσιάζει μια εκπληκτική και νοηματική αριθμητική αναλογία, ανάμεσα στις αντικριστές σελίδες ή δυο πλευρές ενός φύλλου, γενικά με πέντε η έξι, η επτά, η οχτώ, η εννιά και έντεκα επαναλήψεις της λέξεις «Αλλάχ».^{(Υποσημείωση 1, 2, 3, 4)[14]}

Δεύτερο Σημείο:

Στην εποχή του Εξοχότατου Προφήτη Μούσα (Μωυσής) (Αλέϊ-χίς Σαλάμ - Η ειρήνη του Αλλάχ μαζί του.), λόγω του ότι τα μαγικά είχαν πέραση, τα σημαντικά του θαύματα έρχονταν σ’αυτόν σε παρόμοια μορφή. Και στην εποχή του Εξοχότατου Προφήτη Ίσα, (Ιησού) (Αλέϊ-χίς Σαλάμ - Η ειρήνη του Αλλάχ μαζί του.), είχε πέραση η ιατρική επιστήμη, γι’αυτό η πλειονότητα των θαυμάτων που του ήρθαν, ήταν εκείνου του είδους. Έτσι και στην εποχή του Ένδοξου Απόστολου Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) στην Αραβική χερσόνησο, τέσσερα πράγματα είχαν τη μεγαλύτερη ζήτηση:

 

Πρώτο: Η ευγλωττία και η ευφράδεια του λόγου.

Δεύτερο: Το ποίημα και η ρητορεία.

Τρίτο: Η προφητεία και η μαντεία.

Τέταρτο: Η γνώση των γεγονότων του παρελθόντος και των ειδήσεων που σχετίζονται με τα όντα.

Να, όταν ήρθε το Θαυματουργικό Κήρυγμα του Κουρ’άν, προκάλεσε αυτούς τους τεσσάρων ειδών κατόχους γνώσεων:

Αρχικά, τους λόγιους τους γονάτισε μονομιάς, άκουσαν το Κουρ’άν με έκπληξη.

Κατά δεύτερο, στους ποιητές και τους ρήτορες, δηλαδή σ’αυτούς που απαγγέλουν τακτοποιημένες ομιλίες και όμορφα ποιήματα, έδωσε τέτοια έκπληξη, που τους έκανε να δαγκώσουν τα δάχτυλα τους. Τα ομορφότερα τους ποιήματα, που είχαν γραφεί με χρυσό, και τα διάσημα Μουαλλακάτ-ι Σεμπ’ά (τα εφτά πιο αρεστά ποιήματα των Αράβων ποιητών του προ-Ισλαμικού παγανισμού), που είχαν κρεμαστεί στους τοίχους της Κάαμπα για εξύμνηση, τα ξεκρέμασε, έριξε την αξία τους.

 

Επίσης, αποστόμωσε τους μάντες και τους μάγους, που έφερναν ειδήσεις από το υπερπέραν. Τους έκανε να ξεχάσουν τις ειδήσεις τους, έδιωξε τα δαιμόνια τους, έφερε τέλος στην μαντεία.

 

Και αυτοί που είχαν γνώση από ειδήσεις των εθνών του παρελθόντος και του κόσμου, τους έσωσε από δεισιδαιμονίες και ψεύδη, και τους έδωσε ως μάθημα τις πραγματικές ειδήσεις του παρελθόντος και τη φωτεινή πλευρά των γεγονότων του κόσμου.

 

Ορίστε,  αυτές οι τέσσεροις ομάδες, με μια πλήρη απορία και ευσέβεια απέναντι στο Κουρ’άν, γονατίζοντας έγιναν θιασώτες του. Κανένας τους, ποτέ, δεν επιχείρησε να έρθει σε αντιπαράθεση, ούτε με μια σούρα (ένα κεφάλαιο) του.

 

Εάν λεγόταν: «Πώς γνωρίζουμε ότι κανείς δεν ήρθε σε αντιπαράθεση και ότι η αντιπαράθεση δεν είναι εφικτή;»

Απάντηση: Εάν ήταν δυνατή η αντιπαράθεση, τότε μάλλον θα επιχειρούταν. Διότι υπήρχε έντονη ανάγκη για αντιπαράθεση. Οι θρησκείες , οι περιουσίες , οι ψυχές και τα άτομα τις οικογένειας τους, έπεφταν σε κίνδυνο, και αν μπορούσαν να έρθουν σε αντιπαράθεση θα σωζόντουσαν. Εάν είχε γίνει αντιπαράθεση, οι υποστηρικτές της, οι ειδωλολάτρες, οι φαρισαίοι, που ήταν πολλοί, και πάρα πολλοί, μάλλον θα ήταν οπαδοί της αντιπαράθεσης και θα τη διέδιδαν συμφωνόντας μεταξύ τους. (Όπως είχαν διαδώσει τα πάντα εις βάρος του Ισλάμ.) Εάν είχαν διαδώσει και γινόταν αντιπαράθεση, μάλλον αυτό θα περνούσε στην ιστορία, στα βιβλία με πομπώδη τρόπο. Ορίστε, σε όλη την ιστορία, σε κανένα από τα βιβλία, δεν υπάρχει τίποτα άλλο από μερικά σημεία του Μουσεϊλιμέ-ι Κεζζάμπ[v]. Όμως, το Πάνσοφο Κουρ’άν, είκοσι τρία χρόνια, συνεχώς, προκαλούσε με έναν τρόπο που άγγιζε τις ευαίσθητες χορδές και ξεσήκωνε. Και έλεγε:

 

«Φτιάξτε και δείξτε ένα όμοιο αυτού του Κουρ’άν από κάποιον αγράμματο, όπως ο Μουχάμμεντ-ουλ Εμίν (Αξιόπιστος Μουχάμμεντ)».

«Αν δεν μπορείτε να κάνετε αυτό, ο άνθρωπος αυτός ας μην είναι αγράμματος, ας είναι επιστήμονας και γραμματικός.»

«Αφού δεν μπορείτε να φέρετε ούτε αυτό, ας μην είναι μόνο ένα άτομο. Ας μαζευτούν όλοι οι επιστήμονες και ρήτορες, να αλληλοβοηθηθούν. Και μάλιστα, να σας βοηθήσουν και οι θεοί που εμπιστεύεστε.»

«Αφού δε θα μπορέσετε να κάνετε ούτε μ’αυτό, επωφεληθείτε και από τα παλιά έργα των ρητόρων, φωνάξτε και τους μελλοντικούς για βοήθεια, για να δείξετε, να φτιάξετε, ένα όμοιο του Κουρ’άν».

«Αφού δεν μπορείτε να κάνετε ούτε αυτό, ας μην είναι για όλο το Κουρ’άν, φέρτε ένα όμοιο των δέκα κεφαλαίων του».

«Αφού δεν μπορείτε να κάνετε ενάντια στα δέκα του κεφάλαια μια απομίμηση πραγματική και σωστή. Τότε κάντε μια σύνθεση από διηγήματα, από αβάσιμες παραβολές, έτσι ώστε να μοιάζει μόνο με την ταξινόμηση και τη ρητορική του δεινότητα».

«Αφού δεν μπορείτε να κάνετε ούτε αυτό, φέρτε ένα όμοιο ενός μόνο κεφαλαίου».

«Ας μην είναι μεγάλο κεφάλαιο, να είναι μικρό, φέρτε ένα όμοιο του. Διαφορετικά, οι ψυχές σας, οι περιουσίες και τα άτομα της οικογένειας σας, και σ’αυτή τη ζωή και στο υπερπέραν θα πέσουν σε κίνδυνο».

 

Ορίστε, σε οκτώ επίπεδα, σε μορφή φίμωσης, αποστόμωσης, το Πάνσοφο Κουρ’άν, όχι σε είκοσι τρία χρόνια, ίσως σε χίλια τριακόσια χρόνια, ενάντια σε όλα τα δαιμόνια και όλους τους ανθρώπους, έχει κάνει αυτή την πρόκληση και συνεχίζει να την κάνει. Όμως, στην προπερασμένη εποχή, εκείνοι οι ειδωλολάτρες, έθεσαν σε κίνδυνο τις ψυχές, τις περιουσίες και τα άτομα της οικογένειας τους, διαλέγοντας την πιο τρομερή οδό, την οδό του πολέμου, και εγκατέλειψαν την πιο εύκολη και σύντομη οδό της αντιπαράθεσης. Αυτό σημαίνει ότι η οδός της αντιπαράθεσης δεν ήταν εφικτή.

 

Έτσι, κανένα μυαλό, ιδίως σε εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι της Αραβικής χερσονήσου, και έξυπνοι άνθρωποι όπως οι Κοράϊσιοι, είναι δυνατόν να εγκαταλείπουν τον σύντομο και εύκολο δρόμο, στον οποίο θα εξασφάλιζαν τη σωτηρία τους από την επίθεση του Κουρ’άν, εάν κατάφερναν να φτιάξουν ένα όμοιο του ενός μόνο κεφαλαίου, ενός λογοτέχνη του Κουρ’άν, και αντί γι’αυτό να κατευθύνονται στο δρόμο με τις μεγαλύτερες δυσκολίες, θέτοντας σε κίνδυνο τη ψυχή, την περιουσία και την οικογένειας τους;

 

Συνεπώς, όπως λέει ο Τζαχίζ[vi] «Δεν έγινε δυνατή η αντιπαράθεση με λόγια, αναγκάστηκαν να πολεμήσουν με σπαθιά».

 

Εάν ειπωθεί: Μερικοί επιστήμονες που αναζητούσαν την πραγματικότητα και τη γνώριζαν με αποδείξεις, έχουν πει: «Όχι σε ένα κεφάλαιο του Κουρ’άν, ούτε σε ένα του εδάφιο, και μάλιστα σε μια πρόταση, ακόμα και σε μια λέξη του δε γίνεται αντιπαράθεση και δεν έχει γίνει». Αυτά τα λόγια φαίνονται υπερβολικά και το μυαλό δεν το δέχεται, διότι στα λόγια του ανθρώπου υπάρχουν πολλές προτάσεις που μοιάζουν με τις προτάσεις του Κουρ’άν. Ποιο είναι το μυστικό της σοφίας αυτού του λόγου;

 

Απάντηση: Στη θαυματουργικότητα του Κουρ’άν υπάρχουν δύο θρησκευτικά δόγματα:

Το δόγμα που παρακολουθεί η πλειονότητα είναι αυτό που, η λεπτότητα στο βαθύ νόημα του Κουρ’άν και οι αρετές των εννοιών, είναι πάνω από τις δυνάμεις του ανθρώπου.

 

Δεύτερον, το δόγμα που προτιμάται σε δεύτερο βαθμό, είναι αυτό που λέει ότι, η αντιπαράθεση σε ένα κεφάλαιο του Κουρ’άν συμπεριλαμβάνεται στις δυνάμεις του ανθρώπου, όμως ο Ύψιστος Χακκ[15]  το έχει αποκλείσει  ως θαύμα του Άχμεντ (Σ.Α.Ου.)[16]. Πώς όταν ένας άνθρωπος που μπορεί να σηκώνεται όρθιος, αν του πει ένας Προφήτης,  ως ένδειξη θαύματος, «Εσύ δεν θα μπορέσεις να σηκωθείς!» και αν δεν μπορέσει, γίνεται ένα θαύμα. Το δόγμα αυτό, που προτιμάται σε δεύτερο βαθμό, λέγεται «Σαρφέ». Δηλαδή, ο Ύψιστος Χακκ[17] έχει αποκλείσει τα τζιν^liv και τους ανθρώπους, έτσι ώστε να μη μπορούν να ανταποκριθούν ούτε σε ένα κεφάλαιο του Κουρ’άν. Εάν δεν το απαγόρευε, τζιν^liv και άνθρωποι θα μπορούσαν να ανταποδώσουν. Ορίστε, σύμφωνα με αυτό το δόγμα, τα λόγια των επιστημόνων «Δεν είναι δυνατή η αντιπαράθεση ούτε σε μια λέξη του» είναι πραγματικότητα. Διότι, αφού ο Ύψιστος Χακκ[18] τους έχει αποκλείσει,  ως ένα χαρακτηριστικό του θαύματος, τότε και να ανοίξουν το στόμα δε θα μπορούν να βγάλουν λέξη για αντιπαράθεση χωρίς την άδεια του Αλλάχ.

 

Αλλά και σύμφωνα με το δόγμα που παρακολουθεί η πλειονότητα, στον πρώτο δρόμο, υπάρχει μια λεπτή εξήγηση της γνώμης εκείνων των επιστημόνων:

 

Οι προτάσεις του Πάνσοφου Κουρ’άν και οι λέξεις του αλληλοσυνδέονται. Κάποιες φορές γίνεται, μια λέξη να αναφέρει δέκα σημεία, αυτό σημαίνει ότι στη λέξη αυτή υπάρχουν δέκα ρητορικά ευθυμολογήματα, δέκα σχέσεις. Όπως στην ερμηνεία (tefsir) που ονομάζεται Ισαράτ-ουλ Ιτζάζ, μέσα σε κάποιες προτάσεις της Σούρα Αλ-Φάτιχα, και μέσα στις προτάσεις του

ذلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ { الم

«Ελίφ, Λάμ, Μίμ. Αυτό το βιβλίο, που δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση σ’αυτό.» [19] 

έχουμε δείξει κάποια παραδείγματα αυτών των σημείων.

 

Για παράδειγμα, πώς σε ένα στολισμένο παλάτι, μια πέτρα που είναι σε ισχύ κόμπου των πολλών και ποικίλων στολιδιών, η τοποθέτηση της σε ένα μέρος που θα βλέπει όλα τα στολίδια, σχετίζεται με τη γνώση όλου του τοίχου με τα στολίδια του. Και πώς, η κόρη του ματιού στο κεφάλι του ανθρώπου, για να τοποθετηθεί στη θέση του, είναι αναγκαία η γνώση της σύνδεσης όλου του σώματος και των καθηκόντων του που εκπλήσσουν, και με τη γνώση της κατάστασης του ματιού, απέναντι στο καθήκον αυτό. Έτσι και, μερικοί από αυτούς που έχουν προχωρήσει στο δίκαιο και πραγματικό δρόμο, στις λέξεις, τα λόγια του Κουρ’άν, έχουν δείξει πάρα πολλές συνδέσεις και διάφορους τρόπους με τους οποίους σχετίζονται με άλλα εδάφια και με άλλες προτάσεις. Ιδίως οι επιστήμονες που ασχολούνταν με την επιστήμη των γραμμάτων, προχώρησαν ακόμη περισσότερο και απέδειξαν ότι ακόμα και σε ένα γράμμα του Κουρ’άν, υπάρχουν κρυφές πραγματικότητες μιας σελίδας, δηλώνοντας το στους ειδικευμένους. 

 

Και αφού είναι λόγος του Δημιουργού (Χάλικ) των Πάντων, η κάθε του λέξη μπορεί να είναι σε ισχύ μιας καρδιάς, ενός σπόρου. Και προς γύρω του, έχει την ισχύ της καρδιάς μιας πνευματικής ύπαρξης αποτελούμενη από μυστικά, και την ισχύ του σπόρου, ενός πνευματικού δέντρου.

 

Ορίστε, στα λόγια του ανθρώπου μπορεί να υπάρχουν λέξεις, όπως οι λέξεις του Κουρ’άν, και ίσως προτάσεις και εδάφια. Όμως, στο Κουρ’άν αυτά έχουν τοποθετηθεί με έναν τρόπο, που έχουν φυλαχθεί πολλές σχέσεις, και για να τοποθετηθούν με τέτοιο τρόπο, χρειάζεται μια επιστήμη και γνώση που να τα αντιλαμβάνεται και να τα περικυκλώνει όλα.

 

Τρίτο Σημείο:

Ο Ύψιστος Χακκ[20] μια φορά είχε επιδαψιλεύσει στην καρδιά μου με αραβικές εκφράσεις ένα πραγματικό διαλογισμό ως μια σύνοψη της σύνοψης της ιδιαιτερότητας και της ουσίας του Θαυματουργικού Κηρύγματος του Κουρ’άν. Τώρα θα γράψουμε στα αραβικά εκείνο το διαλογισμό, μετά θα δηλώσουμε το νόημα του.

سُبْحَانَ مَنْ شَهِدَ عَلَى وَحْدَانِيَّتِهِ وَصَرَّحَ بِاَوْصَافِ جَمَالِهِ وَجَلاَلِهِ وَكَمَالِهِ اَلْقُرْانُ

الْحَكِيمُ الْمُنَوَّرُ جِهَاتُهُ السِّتُّ اَلْحَاوِى لِسِرِّ اِجْمَاعِ كُلِّ كُتُبِ اْلاَنْبِيَاءِ وَاْلاَوْلِيَاءِ وَالْمُوَحِّدِينَ الْمُخْتَلِفِينَ فِى اْلاَعْصَارِ وَالْمَشَارِبِ وَالْمَسَالِكِ الْمُتَّفِقِينَ بِقُلُوبِهِمْ وَعُقُولِهِمْ عَلَى تَصْدِيقِ اَسَاسَاتِ الْقُرْانِ وَكُلِّيَّاتِ اَحْكَامِهِ عَلَى وَجْهِ اْلاِجْمَالِ وَهُوَ مَحْضُ الْوَحْىِ بِاِجْمَاعِ الْمُنْزِلِ وَالْمُنْزَلِ وَالْمُنْزَلِ عَلَيْهِ وَعَيْنُ الْهِدَايَةِ بِالْبَدَاهَةِ وَمَعْدَنُ اَنْوَارِ اْلاِيمَانِ بِالضَّرُورَةِ وَمَجْمَعُ الْحَقَائِقِ بِالْيَقِينِ وَمُوصِلٌ اِلَى السَّعَادَةِ بِالْعَيَانِ وَذُو اْلاَثْمَارِ الْكَامِلِينَ بِالْمُشَاهَدَةِ وَمَقْبُولُ الْمَلَكِ وَاْلاِنْسِ وَالْجَانِّ بِالْحَدْسِ الصَّادِقِ مِنْ تَفَارِيقِ اْلاَمَارَاتِ

وَالْمُؤَيَّدُ بِالدَّلاَئِلِ الْعَقْلِيَّةِ بِاِتِّفَاقِ الْعُقَلاَءِ الْكَامِلِينَ وَالْمُصَدَّقُ مِنْ جِهَةِ الْفِطْرَةِ السَّلِيمَةِ بِشَهَادَةِ اِطْمِئْنَانِ الْوِجْدَانِ وَالْمُعْجِزَةُ اْلاَبَدِيَّةُ الْبَاقِى وَجْهُ اِعْجَازِهِ عَلَى مَرِّ الزَّمَانِ بِالْمُشَاهَدَةِ وَالْمُنْبَسِطُ دَائِرَةُ اِرْشَادِهِ مِنَ اْلَمَلاِ اْلاَعْلَى اِلَى مَكْتَبِ الصِّبْيَانِ يَسْتَفِيدُ مِنْ عَيْنِ دَرْسٍ اَلْمَلئِكَةُ مَعَ الصَّبِيِّنَ وَ كَذَا هُوَ ذُو الْبَصَرِ الْمُطْلَقِ يَرَى اْلاَشْيَاءَ بِكَمَالِ الْوُضُوحِ وَالظُّهُورِ وَيُحِيطُ بِهَا وَيُقَلِّبُ الْعَالَمَ فِى يَدِهِ وَيُعَرِّفُهُ لَنَا كَمَا يُقَلِّبُ صَانِعُ السَّاعَةِ السَّاعَةَ فِى كَفِّهِ وَيُعَرِّفُهَا لِلنَّاسِ فَهذَا الْقُرْآنُ الْعَظِيمُ الشَّانِ هُوَ الَّذِى يَقُولُ مُكَرَّرًا اَللّهُ لاَ اِلهَ اِلاَّ هُوَ: فَاعْلَمْ اَنَّهُ لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ

 

Να η μετάφραση και το νόημα εκείνου του διαλογισμού στα αραβικά είναι ως εξής:

Δηλαδή, οι έξη κατευθύνσεις του Θαυματουργικού Κηρύγματος του Κουρ’άν είναι λαμπερές και φωτεινές. Δεν μπορούν να μπουν οι αμφιβολίες και παραισθήσεις μέσα τους. Διότι η πίσω πλευρά του στηρίζετε στο Άρς[21], σ’αυτήν την κατεύθυνση υπάρχει η φωτεινότητα της αποκάλυψης. Μπροστά, στο στόχο του έχει την ευτυχία των δύο κόσμων. Έχει απλώσει το χέρι του στην αιωνιότητα και το υπερπέραν, εδώ υπάρχει η φωτεινότητα  του Παραδείσου και της ευτυχίας. Πάνω του, λάμπει η βούλα της θαυματουργηκότητας. Κάτω στέκονται οι στύλοι των αποδείξεων και των στοιχείων. Μέσα του, ο δρόμος της άκρατης ορθότητας και δικαιοσύνης, στα δεξιά, με το εδάφιο اَفَلاَ يَعْقِلُونَ «δηλ: Δεν συλλογίζονται[22].» κάνει διάνοιες να μιλάνε και να λένε «Sadakte! - δηλ: Πράγματι, σωστά είπες!». Στα αριστερά χαρίζοντας πνευματικές απολαύσεις στις καρδιές και κάνει τις συνειδήσεις να καταθέσουνε λέγοντας «Barakallah! - Πόσο ευλογημένα τα έχει δημιουργήσει ο Αλλάχ!» Σ’αυτό λοιπόν το Θαυματουργικό Κήρυγμα του Κουρ’άν από πια άκρη και από πια πλευρά μπορούν οι ληστές των αμφιβολιών και παραισθήσεων να μπουν;

 

Ναι το Θαυματουργικό Κήρυγμα του Κουρ’άν περιέχει το μυστήριο της συγκέντρωσης όλων των βιβλίων των προφητών των οσίων, των μονοθεϊστών οι οποίοι βρίσκοντε σε διαφορετικούς αιώνες, και σε διαφορετικούς μεθόδους. Δηλαδή όλοι αυτοί που έχουν προχωρήσει πνευματικά με την καρδιά ή με το μυαλό έχουν αποδεχτεί, έτσι και αναφέρουνε στα βιβλία τους με έναν τέτοιο τρόπο, ώστε εγκρίνουνε τα βασικά στοιχεία και τους κανόνες του Πάνσοφου Κουρ’άν. Άρα λοιπόν αυτοί είναι σαν τις ρίζες του ευλογημένου επουράνιου δέντρου του Κουρ’άν.           

 

Επιπλέον το Πάνσοφο Κουρ’άν  στηρίζεται στην αποκάλυψη και είναι αποκάλυψη. Διότι ο Ζατ-ι Ζουλτζελάλ[23] που έχει υποστήλλει το Κουρ’άν, επιδείχνει και αποδεικνύει με τα θαύματα του Άχμεντ (Α.Σ.Ου.)[24], ότι το Κουρ’άν είναι αποκάλυψη. Στο Κουρ’άν που έχει υποστήλλει, με την βούλα της θαυματουργηκότητας που έχει πάνω, δείχνει ότι έρχεται από το Άρς[25].  Ακόμη, η ταραχή στην αρχή της αποκάλυψης που ζει ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) -ο οποίος είναι Αυτός στον οποίο έχει υποστηλλεί η αποκάλυψη-, η κατάσταση λιποθυμίας που βιώνει την ώρα της υποστολής της αποκάλυψης, επίσης η ειλικρίνεια και η ευσέβεια Του απέναντι στο Κουρ’άν -που ήταν πιο πολύ από κάθε άλλον-, δείχνει ότι το Κουρ’άν είναι αποκάλυψη και έρχεται από την προ-αιωνιότητα και γίνετε επισκέπτης σ’Αυτόν.

 

Επίσης, το Κουρ’άν είναι κατάφωρα ο δρόμος της ορθότητας και δικαίου. Διότι το αντίθετο του είναι ολοφάνερα, η παρεκτροπή της απάρνησης.

 

Επίσης, το Κουρ’άν είναι αναγκαστικά το μεταλλείο των ευλογημένων φώτων της πίστης, και ασφαλώς το αντίθετο των φώτων της πίστης είναι το σκοτάδι, και η απιστία. Αυτό το έχουμε αποδείξει με βεβαιότητα σε πολλά σημεία των «Λόγων». 

 

Επίσης, το Κουρ’άν είναι αναμφίβολα το εντευκτήριο των πραγματικοτήτων. Οι φαντασιώσεις και οι δεισιδαιμονίες δεν μπορούν να μπουν μέσα Του. Ο έμπιστος κόσμος του Ισλάμ που έχει συγκροτήσει, οι ουσιώδης κανόνες (Σαρία) που έχει δείξει και με την μαρτυρία της υψηλής αρετής που δείχνει, αποδεικνύει ότι όπως και οι αναφορές και ισχιρισμοί του περί τον επίγειο κόσμο, έτσι και οι ισχυρισμοί του σχετικά με τον αόρατο, άγνωστο κόσμο, είναι αδιάσειστη πραγματικότητα και δεν μπορεί να περιέχει ψέμα.          

 

Επίσης, το Κουρ’άν χωρίς αμφισβήτηση και ξεκάθαρα οδηγεί στην ευτυχία και των δυο κόσμων και μεταφέρει τον άνθρωπο σ’αυτήν. Όποιος έχει αμφιβολία ας διαβάσει και ακούσει έστω και μια φορά το Κουρ’άν τι λέει.

 

Επίσης οι καρποί που δίνει το Κουρ’άν είναι και περίφημα και ζωντανά. Επομένως η ρίζα του δέντρου του Κουρ’άν βρίσκεται στην πραγματικότητα, είναι ζωντανό. Διότι η ζωή του καρπού είναι απόδειξη της ζωής του δέντρου. Να, δες λοιπόν σε κάθε αιώνα πόσους περίφημους, εξαίρετους ζωντανούς και φωτεινούς καρπούς έχει δώσει όπως οι άγιοι και οι εμβριθής σοφοί.

 

Επίσης με την εκτίμηση και την δυνατή διαίσθηση που γεννιέται από τα άπειρα διάφορα σημάδια, το Κουρ’άν είναι αποδεκτό και επιθυμητό στους ανθρώπους, στα τζιν^liv και στους αγγέλους ώστε στην ανάγνωση του, αυτά με αφοσίωση συγκεντρώνονται γύρω του  σαν μυγάκια.

 

Επίσης το Κουρ’άν, μαζί με το που είναι αποκάλυψη, έχει οχυρωθεί και επικυρωθεί με λογικά τεκμήρια. Ναι η συμπαράταξη των ενάρετων ευφυών ατόμων το μαρτυρεί αυτό. Καταρχήν οι μεγάλοι ειδήμονες επιστήμονες της επιστήμης του Λόγου (Κελάμ) και οι ιδιοφυής της φιλοσοφίας ο Ίμπν-ι Σινά και Ίμπν-ι Ρούστ, με συμφωνία έχουν αποδείξει με τεκμήρια και με μεθόδους τα βασικά στοιχεία του Κουρ’άν.

 

Επίσης το Κουρ’άν επαληθεύεται και από την πλευρά της εκγενετής τίμιας φύσης. Εάν δεν υπάρχει μια βλάβη ή μια αρρώστια κάθε τίμια φύση το εγκρίνει. Διότι η ικανοποίηση της συνείδησης και η άνεση της καρδιάς είναι εφικτή με τα δικά του ευλογημένα φώτα. Επομένως η τίμια φύση του ανθρώπου με την μαρτυρία της ικανοποιημένης συνείδησης εγκρίνει το Κουρ’άν. Ναι, η εκγενετής φύση του ανθρώπου με την δική της γλώσσα λέει στο Κουρ’άν: «Η τελειότητα της φύσης μας δεν μπορεί να γίνει χωρίς εσένα». Έχουμε αποδείξει την πραγματικότητα αυτή σε πολλά σημεία.

 

Επίσης το Κουρ’άν, είναι ξεκάθαρο και ολοφάνερο ότι είναι ένα αιώνιο και παντοτινό θαύμα. Κάθε ώρα δείχνει την θαυματουργικότητα του. Δεν σβήνει όπως τα άλλα θαύματα, η ώρα του δεν περνάει, είναι αιώνιο.

 

Επίσης στα επίπεδα κατήχησης του Κουρ’άν υπάρχει μια ευρύτητα έτσι ώστε σ’ένα του μάθημα, ο Εξοχότατος Τζιμπρίλ^lxxx (Α.Σ)[26] και ένας νέος μαθητής κάθονται δίπλα δίπλα, ακούνε μάθημα και ο καθένας τους εισπράττει το μερίδιο του. Και ένας ιδιοφυής φιλόσοφος όπως ο Ίμπν-ι Σινά γονατίζει δίπλα σ’έναν κοινό αγράμματο και διαβάζουν μαζί και παίρνουν το μάθημα τους. Ακόμη κάποιες φορές είναι δυνατόν αυτός ο αγράμματος άνθρωπος με την δύναμη της αδιάβλητης πίστης του να επωφελείται περισσότερο από τον Ίμπν-ι Σινά.

 

Επίσης μέσα στο Κουρ’άν υπάρχει ένα τέτοιο μάτι, ώστε βλέπει και αντιλαμβάνεται ολόκληρο το σύμπαν, και το έχει συνέχεια υπό επίβλεψη σαν τις σελίδες ενός βιβλίου και δηλώνει τους κόσμους και τα επίπεδα αυτουνού. Όπως ο τεχνίτης ενός ρολογιού γυρνάει, ανοίγει, δείχνει και εξηγεί το ρολόι του, έτσι και το Κουρ’άν έχει κρατήσει στα χέρια του το σύμπαν και κάνει το ίδιο.

 

Να λοιπόν το Κουρ’άν είναι τόσο  Ένδοξο και Ύψιστο το οποίον λέγοντας,

فَاعْلَمْ اَنَّهُ لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ  «Να ξέρεις, δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός από τον Αλλάχ[27].» αναγγέλλει την Μοναδικότητα-Ενότητα  του Αλλάχ (Βαχντανιέτ[28]).

 

اَللّهُمَّ اجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنَا فِى الدُّنْيَا قَرِينَا وَ فِى الْقَبْرِ مُونِسًا وَ فِى الْقِيَامَةِ شَفِيعًا وَ عَلَى الصِّرَاطِ نُورًا وَ مِنَ النَّارِ سِتْرًا وَ حِجَابًا وَ فِى الْجَنَّةِ رَفِيقًا وَ اِلَى الْخَيْرَاتِ كُلِّهَا دَلِيلاً وَ اِمَامًا

اَللّهُمَّ نَوِّرْ قُلُوبَنَا وَ قُبُورَنَا بِنُورِ اْلاِيمَانِ وَ الْقُرْآنِ وَ نَوِّرْ بُرْهَانَ الْقُرْآنِ بِحَقِّ وَ بِحُرْمَةِ مَنْ اُنْزِلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ الصَّلاَةُ وَ السَّلاَمُ مِنَ الرَّحْمنِ الْحَنَّانِ آمِي

 

Ω Αλλάχ! Κάνε το Κουρ’άν να είναι σ’εμάς, φίλος στην επίγεια ζωή, οικείος σύντροφος στην εντάφια ζωή, ελεήμων μεσολαβητής στην Δευτέρα Παρουσία, ιερό φως πάνω στη γέφυρα του Σιράτ[vii], κάλυμμα και ασπίδα απέναντι στη φωτιά της κόλασης, συνοδός στο Παράδεισο και τεκμήριο και ηγέτης σ’όλα τα καλά και αίσια. Ω Αλλάχ! Φώτισε τις καρδιές και τους τάφους μας με το ιερό φως της πίστης και του Κουρ’άν. Για χάρη της τιμής και του δικαίου του Προσώπου στον οποίο υπέστελλες το Κουρ’άν (Η ειρήνη και η ευλογίες του Ραχμάν[29] και Χαννάν[30] Αλλάχ να είναι πάνω Σ’αυτόν και στην οικογένεια Του) διαφώτισε σ’εμάς τα στοιχεία και ενδείξεις του Κουρ’άν. Αμήν!

 

 

Δέκατη Ένατη Ευφυόλογη Ένδειξη:    

Στα προηγούμενα σημεία αποδείχτηκε με κατηγορηματικό και αναμφισβήτητο τρόπο ότι ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) είναι Απόστολος του Ύψιστος Χακκ[31]. Να λοιπόν ο Άραβας Μουχάμμεντ Αλεΐχι-ς Σαλλάτου Ουεσελλάμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) που η αποστολικότητα και προφητεία του είναι οριστική σύμφωνα με χιλιάδες αμετάκλητες αποδείξεις, είναι και η πιο ακλόνητη ένδειξη και το πιο λαμπερό τεκμήριο περί της ευτυχίας της αιωνιότητας και της Μοναδικότητας-Ενότητας  του Αλλάχ (Βαχντανιέτ[32]). Εμείς σ’αυτή την Ένδειξη με μια περίληψη και μια ουσιώδης σύνοψη θα κάνουμε σ’αυτό το φεγγοβολούμενο και λαμπερό τεκμήριο που μιλάει ολόσωστα. Διότι εφόσον Αυτός είναι το τεκμήριο, η συνέπεια είναι η γνώση και αναγνώριση του Αλλάχ, τότε σαφώς και είναι ανάγκη να γνωρίσουμε το τεκμήριο και την ενδεικτική του πλευρά. Έτσι κι εμείς με μια αρκετά μικρή περίληψη θα εξηγήσουμε την ενδεικτική πλευρά, το νόημα και την ευστάθεια Του, ως εξής: 

 

Ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) όπως όλα τα όντα του σύμπαντος, και ο ίδιος είναι απόδειξη της ύπαρξης και μοναδικότητας του Δημιουργού (Χάλικ) του Σύμπαντος. Έτσι ο ίδιος μιλώντας, έχει ανακοινώσει την δική του ενδεικτική κατάσταση μαζί με τις παρόμοιες καταστάσεις όλων των όντων. Εφόσον είναι απόδειξη, και εμείς θα αναφέρουμε σε δέκα πέντε βάσεις την ορθότητα, πιστότητα, δικαιοσύνη εκείνης της απόδειξης.

 

Πρώτη Βάση: Το τεκμήριο τούτο που και με το άτομο Του, και με το λόγο Του, και με την ενδεικτική Του κατάσταση και με την ομιλία Του διατελεί απόδειξη του Σανί[33], είναι αληθινό αλλά και επαληθευμένο από τις πραγματικότητες του σύμπαντος. Διότι η κατάσταση απόδειξης της μοναδικότητας του Αλλάχ όλων των όντων, ασφαλώς και σημαίνει έγκριση του Ατόμου που διαλαλεί την μοναδικότητα του Αλλάχ. Άρα ο ισχυρισμός Του δικαιώνεται από πλευράς όλου του Σύμπαντος.

 

Επίσης, επειδή τα θέματα που κηρύσσει και εξηγεί, όπως η Μοναδικότητα-Ενότητα  του Αλλάχ (Βαχντανιέτ[34]). -που είναι η απόλυτη τελειότητα και η αιώνια ευτυχία- και είναι η απόλυτη ευεργεσία, είναι κατάλληλα και επάξια του κάλλους και της τελειότητας όλων των πραγματικοτήτων του κόσμου, Αυτός ασφαλώς και είναι ειλικρινείς και πιστός στους ισχυρισμούς Του.

 

Άρα λοιπόν, ο Ένδοξος Απόστολος Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) είναι ένα τεκμήριο στην Μοναδικότητα-Ενότητα  του Αλλάχ (Βαχντανιέτ[35]), και τεκμίριο της αιώνιας ευτυχίας, ένα τέτοιο τεκμήριο ώστε μιλάει πολύ σωστά και λέει αλήθεια και επιβεβαιώνετε και από  άλλους.

 

Δεύτερη Βάση: Επίσης Εκείνο το αληθινό και επαληθευμένο τεκμήριο, αφού κατέχει χιλιάδες θαύματα ανώτερα απ’ όλων των προφητών και κανόνες που δεν έχουν καταργηθεί και μια πρόσκληση που περιλαμβάνει όλα τα τζίν^liv και την ανθρωπότητα, οπωσδήποτε είναι αρχηγός όλων των προφητών. Τότε συμπεριλαμβάνει τα μυστήρια των θαυμάτων όλων των προφητών και την συσπείρωση αυτών. Άρα λοιπόν η μαρτυρία των θαυμάτων και η συμμαχική δύναμη όλων των προφητών, αποτελούν ένα σημείο στήριξης της ορθότητας και δικαίωσης Του.

 

Επίσης, Αυτός είναι ο σουλτάνος και ο δάσκαλος όλων των αγίων και οσίων επιστημόνων που έχουν ωριμάσει και τελειοποιηθεί με την ιερή φώτιση των θρησκευτικών κανόνων, την κατήχηση και την ανατροφή Του. Επομένως Αυτός, συμπεριλαμβάνει όλα τα μυστήρια των υπερφυσικών φαινομένων (κεράματ)^xlix που έδειξαν αυτοί, και όλη τη ισχύ τους που είχαν για την διερεύνηση της πραγματικότητας, και την δύναμη της ομόφωνης έγκρισης αυτονών. Διότι αυτοί προχώρησαν στο δρόμο που ο δάσκαλος τους άνοιξε την πόρτα και την άφησε ανοιχτή, και βρήκαν την πραγματικότητα. Άρα λοιπόν όλα τα υπερφυσικά φαινόμενα (κεράματ)^xlix που έδειξαν αυτοί, οι άγιοι όσιοι και επιστήμονες, όλες οι έρευνες και οι ομοφωνία τους, διασφαλίζει ένα σημείο στήριξης για την ορθότητα και την δικαιοσύνη του ιερού τους Δασκάλου.  

 

Επίσης Εκείνο το Τεκμήριο της μοναδικότητας, όπως φάνηκε στα προηγούμενα σημεία, έχει τόσο βέβαια, αδιάσειστα, ξεκάθαρα θαύματα και τόσο θαυμάσιες καταστάσεις που εκφάνηκαν πριν την προφητεία Του και αναμφισβήτητα προφητικά τεκμήρια και εγκρίνουνε και δικαιώνουνε τόσο γερά αυτό το Άτομο, ώστε όλο το σύμπαν να συγκεντρωθεί δεν θα είναι δυνατόν η κατάργησή τους.

 

Τρίτη Βάση: Επίσης Αυτός, ο κάτοχος των ολοφάνερων θαυμάτων, ο διαλαλητής της ενότητας και μοναδικότητας του Αλλάχ, ο ευαγγελιστής της αιώνιας ευτυχίας έχει στην ευλογημένη Του προσωπικότητα ένα τόσο υψηλό ήθος και στην προφητική Του θητεία τόσο υψηλά και πολύτιμα χαρακτηριστικά και στους θρησκευτικούς κανόνες και θρησκεία που κατηχεί τόσο ανώτερα προσόντα η γνωρίσματα, που ακόμη και ο πιο δριμύς εχθρός το εγκρίνει, δεν βρίσκει την δύναμη να το αρνηθεί. Εφόσον στο πρόσωπο Του, στο καθήκον Του, στη θρησκεία Του βρίσκονται τα πιο υψηλά και ωραία ήθη, και τα πιο μεγαλοπρεπή και έξοχα χαρακτηριστικά και τα πιο πολύτιμα και αποδεχόμενα προσόντα, τότε βεβαίως και εκείνο το πρόσωπο είναι υπόδειγμα και αντιπρόσωπος και σύμβολο και δάσκαλος των αρετών και των υψηλών ηθών που υπάρχουν σ’όλα τα όντα. Άρα λοιπόν η εξοχότητα αυτή της προσωπικότητας, του καθήκοντος και της θρησκείας Του αποτελεί ένα τόσο δυνατό σημείο στήριξης περί την ορθότητα και την δικαιοσύνη Του, ώστε είναι ακράδαντο σε κάθε περίπτωση.

 

Τέταρτη Βάση: Επίσης Αυτός, ο οποίος είναι η πηγή της τελειότητας και δάσκαλος της υψηλής ηθικής και διαλαλητής της ενότητας και μοναδικότητας και της ευτυχίας δεν μιλάει από μόνος Του, αλλά κάποιος τον κάνει να μιλάει (κάποιος του υπαγορεύει). Ναι ο Δημιουργός (Χάλικ) του Σύμπαντος Τον κάνει να μιλάει. Αυτός παίρνει το μάθημα Του από τον Προαιώνιο Δάσκαλο Του και έπειτα το διδάσκει. Επειδή, ο Δημιουργός (Χάλικ) του Σύμπαντος, με χιλιάδες προφητικά τεκμήρια τα οποία αναφέρθηκαν μερικώς στα προηγούμενα σημεία, πραγματοποιώντας όλα εκείνα τα θαύματα δια μέσο Αυτού έδειξε ότι, Αυτός μιλάει για λογαριασμό Του. Κατηχεί το Δικό Του λόγο.

 

Επίσης το Κουρ’άν το οποίο ήρθε σ’Αυτόν, και με σαράντα θαυματουργίκες πλευρές από μέσα και από έξω του, δείχνει ότι Αυτός είναι ο διερμηνέας του Ύψιστου Χακκ[36].

 

Επίσης Αυτός στην δική Του προσωπικότητα, με όλη την δύναμη της ειλικρίνειας και της θεοσέβειας Του, και την σοβαρότητα και την εμπιστότητα, και όλες τις άλλες καταστάσεις και συμπεριφορές Του δείχνει, ότι δεν μιλάει για δικό Του λογαριασμό και δεν λέει από την δική Του άποψη αλλά ίσως μιλάει εν ονόματι του Δημιουργού (Χάλικ) Του.

 

Επίσης όσοι σοφοί ερευνητές της πραγματικότητας και θεόπνευστοι εξιχνιαστές και διερευνόντες επιστήμονες του Ισλάμ Τον άκουσαν, έχουν επικυρώσει και έχουν πιστέψει αναμφισβήτητα  βασιζόμενοι και σε επιστημονικές γνώσεις ότι Αυτός δεν μιλάει από μόνος Του, αλλά ίσως Τον κάνει να μιλάει ο Δημιουργός (Χάλικ) του Σύμπαντος (που) διδάσκει Αυτόν και διδάσκει μέσω Αυτουνού.

 

Τότε λοιπόν η ορθότητα και η δικαιοσύνη Του, στηρίζετε στην συγκατάθεση των τέσσερα αυτών δυνατών βάσεων.

 

Πέμπτη Βάση: Επίσης ο διερμηνέας Αυτός του Θείου Προαιώνιου Λόγου, βλέπει τα πνεύματα, συζητεί με τους αγγέλους και κατηχεί τα τζίν^liv και τους ανθρώπους. Παίρνει μάθημα πέρα από τους ανώτερους κόσμους όχι μόνο των Τζίν^liv και ανθρώπων αλλά και πέρα από τους κόσμους των πνευμάτων και των αγγέλων, και έχει επαφή και γνώση πέραν αυτών των κόσμων. Τα  θαύματα που προαναφέρθηκαν και η περιπέτεια του βίου Του που είναι εξακριβωμένη με  διαδεδομένες ειδήσεις^x έχουν αποδείξει αυτή την πραγματικότητα. Άρα λοιπόν στις ειδήσεις που προαναγγέλλει Αυτός δεν είναι δυνατόν να παρέμβουν ούτε τζίν^liv, ούτε πνεύματα -όπως στην περίπτωση των μαγειών και άλλων όσων χρησμοδοτούν δίνοντας ειδήσεις από το άγνωστο- αλλά και ούτε άγγελοι ίσως και ούτε κανένας από τους Αρχάγγελους -εκτός από τον Τζιμπρίλ^lxxx. Μάλιστα ακόμη και κάποιες φορές αφήνει πίσω τον Εξοχότατο Τζεμπραήλ^lxxx ο οποίος είναι φίλος και σύντροφος Του.

 

Έκτη Βάση: Επίσης το Πρόσωπο εκείνο ο οποίος είναι Κύριος των αγγέλων, των τζίν^liv και των ανθρώπων είναι επίσης ο πιο τέλειος και ο πιο λαμπερός καρπός αυτού του δέντρου του σύμπαντος και είναι σύμβολο της Θείας Ευσπλαχνίας, και δείγμα της Αγάπης του Ράμπ[37], και το πιο φωτεινό τεκμήριο του Χακκ[38], και το πιο λαμπερό φως της πραγματικότητας, το κλειδί του μυστικού του σύμπαντος, ο εξιχνιαστής του μυστηρίου της δημιουργίας, ο επεξηγητής της εμβρίθειας του κόσμου, και ο διαλαλητής της Θείας Κυριαρχίας, ο πραγματογνώμονας του κάλλους των Θείων έργων τέχνης του Ράμπ[39], και από άποψη περιεκτικότητας του χαρίσματος Του, εκείνο το Πρόσωπο είναι το πιο άπταιστο παράδειγμα της τελειότητας όλων των υπάρξεων. Αφού είναι έτσι τότε αυτές οι ιδιότητες και αυτός ο πραγματικός χαρακτήρας του προσώπου Αυτού δείχνουν ότι το Πρόσωπο εκείνο είναι ο ουσιαστικός σκοπός του Σύμπαντος. Δηλαδή μπορεί να ειπωθεί πως: «Ο Δημιουργός (Χάλικ) αυτού του σύμπαντος βλέποντας Αυτό το Πρόσωπο , δημιούργησε το σύμπαν.». Μάλιστα οι πραγματικότητες του Κουρ’άν, που έχει φέρει στα τζίν^liv και στους ανθρώπους, και τα ιερά φώτα της πίστης, το υψηλό ήθος και υψηλές αρετές που φαίνονται στον χαρακτήρα Του, είναι σίγουροι μάρτυρες στην πραγματικότητα αυτή.

 

Έβδομη Βάση: Επίσης Αυτός ο οποίος είναι η απόδειξη του δικαίου και το φως της πραγματικότητας, έχει δείξει μια τέτοια θρησκεία και τέτοια Σαρία (θρησκευτικοί κανόνες του Ισλάμ) που εμπεριέχουν τις αρχές οι οποίες εξασφαλίζουν την ευτυχία και των δυο κόσμων. Μαζί με την περιεκτικότητα αυτή, έχει γνωστοποιήσει και ανακηρύξει με μεγάλη ακρίβεια τις πραγματικότητες του σύμπαντος και τα καθήκοντα τους και ακόμη τα ονόματα και ιδιότητες του Δημιουργού (Χάλικ) του Σύμπαντος.

 

Μάλιστα αυτό το Ισλάμ και η Σαρία λοιπόν, είναι τόσο περικυκλωτηκή με τέλειο τρόπο, και με έναν τέτοιο τρόπο περιγράφει το σύμπαν μαζί με τον εαυτό του, έτσι ώστε κάποιος που προσέχει την ιδιαιτερότητα του καταλαβαίνει ασφαλώς πως, εκείνη η θρησκεία είναι μια προκήρυξη, μια δήλωση του Προσώπου που έφτιαξε το όμορφο αυτό Συμπάν, με την οποία περιγράφει το σύμπαν μαζί με τον Εαυτό Του. Όπως ένας δεξιοτέχνης μάστορας ενός παλατιού, γράφει μια ανακοίνωση επάξια του ώστε να επιδείξει τον εαυτό του μ’όλες και τις ιδιότητες και τα προσόντα του. Έτσι και η θρησκεία και η Σαρία του Μουχάμμεντ (Σ.Α.Ου.)[40] παρουσιάζει μια τέτοια αντίληψη, μια τέτοια μεγαλοπρέπεια και πραγματικότητα ώστε κατά δείχνει ότι έχει βγει από την γραφίδα Αυτουνού που έχει δημιουργήσει και συντηρεί το σύμπαν. Και Αυτός που έχει διαρρυθμίσει τόσο όμορφα το σύμπαν, είναι και ο Ίδιος, που έχει διαρρύθμισε όμορφα αυτή τη θρησκεία. Μάλιστα, η ιδανικότατη αυτή οργάνωση ασφαλώς θέλει και την ομορφότερη διάταξη.

 

Όγδοη Βάση: Να λοιπόν ο Άραβας Μουχάμμεντ Αλεΐχι-ς Σαλλάτου Ουεσελλάμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) ο οποίος είναι προικισμένος με τα προαναφερθείς χαρίσματα και στηρίζετε σε πολύ γερά σημεία στήριξης που είναι ακλόνητα από κάθε άποψη, έχοντας στραφεί προς σ’αυτόν τον επίγειο ορατό κόσμο και διαλαλώντας πάνω στα κεφάλια των τζίν^liv και ανθρώπων, εν ονόματι του αόρατου άγνωστου κόσμου απευθύνεται στα έθνη και στους λαούς που στέκονται πίσω από τους αιώνες του παρελθόντος με μια τέτοια επιφώνηση, ώστε κάνει τη φωνή του να φτάσει σ’ όλα τα τζίν^liv και τους ανθρώπους, σ όλα τα μέρη και σ’ όλους τους αιώνες. Ναι μάλιστα Τον ακούμε.

 

Ένατη Βάση: Επίσης απευθύνετε τόσο δυνατά και ψηλά ώστε όλοι οι αιώνες Τον ακούνε. Μάλιστα κάθε αιώνας ακούει την απήχηση της επιφώνησης Του.

 

Δέκατη Βάση: Επίσης από την πορεία εκείνου του προσώπου φαίνεται πως: Βλέπει και έτσι προαναγγέλλει και ειδοποιεί. Διότι στις πιο επικίνδυνες στιγμές μιλάει με πλήρη στωικότητα, χωρίς ενδοιασμούς και ταραχή. Κάποιες φορές μοναχός προκαλεί ολόκληρο τον κόσμο.

 

Ενδέκατη Βάση: Επίσης με όλη Του την δύναμη φωνάζει και προσκαλεί τόσο δυνατά που έχει κάνει τη μισή ή και το ένα πέμπτο της ανθρωπότητας να πει «Ορίστε!» και سَمِعْنَا وَ اَطَعْنَا «Ακούσαμε και υπακούσαμε!» [41] στο άκουσμα της φωνής Του.

 

Δωδέκατη Βάση: Επίσης προσκαλεί με τόση σοβαρότητα και συμμορφώνει με έναν τέτοιο ουσιαστικό τρόπο, ώστε χαράζει τις αρχές Του πάνω στις πέτρες όλων των πλευρών και τις κάνει αθάνατες στα πρόσωπα των εποχών.

 

Δέκατη Τρίτη Βάση: Επίσης προσκαλεί και μιλάει με τόση εμπιστοσύνη και ευθύτητα για την ευστάθεια των κανόνων που κατηχεί ώστε όλη η γη κι αν μαζευτεί δεν είναι δυνατόν να Τον κάνει να μετανιώσει και να υποχωρήσει ούτε από ένα τους στοιχείο. Μάρτυρας αυτής της πραγματικότητας είναι όλη η ιστορία του βίου Του και όλο τα βιβλία που περιγράφουν το υψηλό ήθος και τα ανώτερα χαρακτηριστικά Του.

 

Δέκατη Τέταρτη Βάση: Επίσης προσκαλεί και αναγγέλλει με τόση πεποίθηση και εμπιστοσύνη ώστε δεν ευγνωμονεί κανέναν και δεν ταράζεται απέναντι σε καμία δυσκολία. Χωρίς αμφιβολίες, με πλήρη ειλικρίνεια και αγνότητα και πρώτα απ’όλους ο Ίδιος αποδέχοντας και πράττοντας, ανακοινώνει τους κανόνες που προσάγει. Μάρτυρας σ’αυτό είναι ο γνωστός απ’όλους -φίλους και εχθρούς- ασκητισμός Του και η ακαταδεξία Του και η απαξίωση Του των ευημερών στολιδιών της γης. 

 

Δέκατη Πέμπτη Βάση: Η περισσότερη απ’όλους υπακοή Του στην θρησκεία που φέρνει, η περισσότερη απ’όλους υποταγή και αφιέρωση Του στον Δημιουργό (Χάλικ) Του, και η περισσότερη απ’όλους θεοσέβεια Του απέναντι στα απαγορευμένα, δείχνουν ότι Αυτός είναι ανακοινωτής και απεσταλμένος του Προαιώνιου και Αιώνιου Σουλτάνου. Ακόμη Αυτός είναι ο πιο αγνός δούλος του Αλλάχ που είναι ο Μόνος πραγματικά άξιος προσκυνήματος και λατρείας, και είναι ο διερμηνέας του Προαιώνια Λόγου (του Κουρ’άν).

 

Το πόρισμα αυτών των δεκαπέντε βάσεων είναι το εξής ότι: Το πρόσωπο αυτό που έχει προικιστεί με τα προαναφερόμενα χαρίσματα, με όλη Του την δύναμη, σ`όλη  του τη ζωή, πολλές φορές και επανειλημμένα λέει:   فَاعْلَمْ اَنَّهُ لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ  «Να ξέρεις, δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός από τον Αλλάχ[42].» και ανακοινώνει την ενότητα και μοναδικότητα του Αλλάχ. 

اَللّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ عَدَدَ حَسَنَاتِ اُمَّتِهِ

سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا اِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيم

«Ω Αλλάχ! Χάριζε την ειρήνη και τις ευλογίες Σου πάνω Σ’ αυτόν και την οικογένεια Του, τόσο όσο αριθμούν οι ευεργεσίες των ακόλουθών Του.»

«Σε αποκαθαίρουμε από κάθε είδους μειονέκτημα. Δεν κατέχουμε άλλη γνώση παρά αυτήν που μας έχει διδάξει. Οπωσδήποτε Εσύ είσαι Αυτός που η γνώση και η σοφία Του περικυκλώνει τα πάντα.» [43]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ένα Θείο δώρο και έργο της μεγαθυμίας του Ράμπ[44] 

 

Με σκοπό την πραγματοποίηση και την επαλήθευση του νοήματος του εδαφίου

وَ اَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ «Όταν πρόκειται για τα αγαθά που σου έχει χαρίσει ο Ράμπ[45], ύμνησε τα με ευγνωμοσύνη και ευχαριστία.» [46] λέμε:

 

Θα αναφέρω ένα έργο της βοήθειας και της Θείας Ευσπλαχνίας του Ύψιστου Χακκ[47] στην συγγραφή αυτού του έργου. Ώστε αυτοί που θα διαβάσουν την επιστολή αυτή να γνωρίζουνε την σπουδαιότητά της.

 

Η συγγραφή λοιπόν αυτού του έργου δεν υπήρχε καθόλου στην καρδιά μου. Διότι είχαν είδη συγγραφή ο «Τριακοστός Πρώτος Λόγος» και ο «Δέκατος Ένατος Λόγος» περί την αποστολικότητα του Άχμεντ (Σ.Α.Ου.)[48]. Ξαφνικά ήρθε στην καρδιά μου μια εξαναγκαστική ανάμνηση ώστε να γράψω αυτή την επιστολή.

 

Επιπλέον η μνήμη μου είχε αδυνατίσει λόγο των συμφορών. Επίσης στη μέθοδό μου, στα βιβλία που έχω συγγραψεί δεν έχω αναφέρει τις μεταδόσεις ως «…είπε, έχει ειπωθεί…». Ακόμη δεν βρισκότανε κοντά μου τα βιβλία των Χαντίθⁱ και Σιγιέρ^xviii. Παρόλα αυτά άρχισα, λέγοντας «Βασίζομαι και εμπιστεύομαι στον Αλλάχ».

 

Συμπληρώθηκε μια τέτοια επιτυχία που η μνήμη μου με βοήθησε πιο πολύ απ’ότι η μνήμη του παλιού Σαΐντ. Και συγγράφτηκαν τριάντα-σαράντα σελίδες ταχέως σε κάθε δυο-τρεις ώρες. Μέσα σε μια ώρα συγγράφονταν δεκαπέντε σελίδες. Γινόντουσαν μεταδόσεις από τα βιβλία του Μπουχάρι (Bukhari), Μούσλιμ (Muslim), Μπαϊχακί (Bayhaqi), Τιρμιζί (Tirmidhi), Σιφά αλ-Σερίφ (Shifa` al-Sharif), Αμπου-Να`ιμ (Abu Na`im), Ταμπερί (Tabari).. Ενώ η καρδιά μου έτρεμε μήπως υπάρξει λάθος σ’αυτές τις μεταδόσεις, επειδή θα είναι μεγάλη αμαρτία – εφόσον πρόκειται για Χαντίθⁱ. Όμως καταλάβαμε πως υπάρχει η θεία βοήθεια και πολύ ανάγκη στην επιστολή αυτή. Ελπίζουμε πρώτα με την θέληση του Αλλάχ, να έχει γραφεί με σωστό και ορθό τρόπο. Εάν τυχόν βρεθεί κάποιο λάθος στις εκφράσεις των Χαντίθⁱ ή στα ονόματα των μεταδοτών, παρακαλώ τους αδερφούς μου να το διορθώσουνε και να το δούνε με επιείκεια.

 

 

Σαΐντ Νουρσί   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μάλιστα, εμείς γράφαμε τα πρόχειρα και ο Δάσκαλος μας το υπαγόρευε. Δεν υπήρχε κανένα βιβλίο μαζί του και δεν απευθυνότανε σε τίποτα. Ξαφνικά μας υπαγόρευε αρκετά γρήγορα και εμείς τα γράφαμε. Μέσα σε δυο-τρεις ώρες γράφαμε τριάντα-σαράντα ή και πιο πολλές σελίδες. Και εμείς αντιληφθήκαμε ότι, αυτή η επιτυχία είναι ένα θαύμα των προφητικών θαυμάτων.

 

 

        Ο μόνιμος                      Ο υπηρέτης και              Ο γραφιάς πρόχειρης γραφής          Ο γραφιάς πρόχειρης

    υπηρέτης του:                   γραφιάς πρόχειρου           και αδερφός αιωνιότητας:               και καθαρής     γραφής:

Αμπντουλλάχ  Τσαβούς        Σουλεϊμάν   Σάμη             Χαφίζ Χαλίλ                                      Χαφίζ Τευφίκ

                                         

 ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ

ΜΕΡΟΣ ΟΓΔΟΟ

ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ