ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ
ΡΙΣΑΛΕ-Ι ΝΟΥΡ
Τα Θαύματα του Άχμεντ
(Ο Μουχάμμεντ Σ.Α.Ου)
Ο Ένδοξος Απόστολος (Σ.Α.Ου) ισχυρίστηκε: “Εγώ είμαι εκπρόσωπος του Δημιουργού του Σύμπαντος αυτού. Η απόδειξη μου είναι: “Θα αλλάξει την κατεστημένη του συνήθεια με την προσευχή μου και για χάρη μου. Να! Δείτε! τα δάχτυλα μου που τα κάνει να τρέχουν σαν βρύση. Δείτε το φεγγάρι που το κάνει δύο κομμάτια με μια υπόδειξη του δακτύλου μου. Δείτε αυτό το δέντρο, πώς έρχεται κοντά μου για να με εγκρίνει και να με προσμαρτυρήσει. Δείτε αυτή τη λίγη τροφή, εκεί που αρκεί ίσα-ίσα για δυο-τρία άτομα, χορταίνει όμως διακόσιους-τριάκοσους άντρες”. Και μ’αυτόν τον τρόπο έχει δείξει εκατοντάδες θαύματα.
ΤΟΥ
ΜΠΕΝΤΙΟΥΖΑΜΑΝ ΣΑÏΝΤ ΝΟΥΡΣΙ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ
ΡΙΣΑΛΕ-Ι ΝΟΥΡ
Η ΔΕΚΑΤΗ ΕΝΑΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Τα Θαύματα του Άχμεντ
(Ο Μουχάμμεντ Σάλλελλαχου Αλεΐχι Ουεσελλέμ . Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του.)
ΤΟΥ
ΜΠΕΝΤΙΟΥΖΑΜΑΝ ΣΑÏΝΤ ΝΟΥΡΣΙ
BEDİÜZZAMAN SAİD NURSİ
Η ΔΕΚΑΤΗ ΕΝΑΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Αυτή η επιστολή εξηγεί πάνω από τριακόσια θαύματα. Όπως εξηγεί τα θαύματα της Προφητείας του Άχμεντ (Ρισαλέτ-ι Αχμεντιέ) (Σ.Α.Ου.)[1] και η ίδια η επιστολή αποτελεί πεμπτουσία αυτων των θαυμάτων. Είναι πραγματικά άξια θαυμασμού για τους παρακάτω λόγους:
Πρώτον: Η ολοκλήρωση της συγγραφής της έγινε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τριών-τεσσάρων ημερών,με δύο, τρεις ώρες εργασίας καθημερινά – χωρίς τη βοήθεια άλλων πηγών και οι αναφορές και μεταδόσεις της στηρίζονται στην μνήμη του συγγραφέα. Επιπλέον το γεγονός ότι η επιστολή γράφτηκε σε απόμερα βουνών και χωραφιών, και είναι πάνω από εκατό σελίδες, είναι πράγματι θαυμαστό.
Δεύτερον: Αυτή η επιστολή παρόλο που είναι εκτενής, ούτε η συγγραφή της φέρνει πλήξη, ούτε η ανάγνωση της χάνει τη μειλιχιότητα της. Ενθουσίασε και εμψύχωσε τους οκνηρούς γραφείς έτσι ώστε σ’αυτό το δύσφορο και πληκτικό καιρό η συγγραφή των περίπου εβδομήντα αντιγράφων στην περιφέρεια αυτή μέσα σε ένα χρόνο, έδωσε σε κάθε νοήμονα άνθρωπο την πεποίθηση ότι είναι ένα αριστούργημα των Αποστολικών θαυμάτων.
Τρίτον: Στα αντίγραφα που έχουν γραφτεί από έναν γραφέα άπειρο και ανίδεο από το γεγονός του ταιριάσματος και της μορφολογίας των λέξεων που είναι το – τεβαφούκ[2] (tavafuk) αντίγραφο, και μαζί άλλων οχτώ γραφέων χωρίς να βλέπουν ο ένας τον άλλον [και πριν φανερωθεί και σε μας αυτό το ταίριασμα], οι εκφράσεις «Resul-i Ekrem Aleyhisselâtü Vesselâm»[3] σε όλη την επιστολή, επίσης οι εκφράσεις «Kur’ân» Κουρ’άν στο πέμπτο κομμάτι έχουν “ταιριάξει” με τέτοιον τρόπο, ώστε αυτός που διαθέτει λογική δεν μπορεί να πει ότι είναι τυχαίο. Όποιος το έχει δει συμπεραίνει αμετάκλητα ότι αυτό είναι ένα μυστήριο του αγνώστου και αριστούργημα του θαύματος του Άχμεντ (Σ.Α.Ου.)[4].
Οι Αρχές στην αρχή αυτής της επιστολής είναι πολύ σημαντικές. Επιπλέον τα “Χαντίθ”[i] της επιστολής αυτής είναι αληθινά και αποδεκτά γενικώς από τους ιμάμηδες του χαντίθi, και αναφέρουν ρητά τα επεισόδια της αποστολής της προφητείας. Εάν χρειαστεί να ειπωθούν όλες οι αρετές της επιστολής αυτής, θα είναι αναγκαία η συγγραφή ενός έργου όσο η ίδια η επιστολή, γι’αυτό προτρέπουμε αυτούς που ενδιαφέρονται για την αλήθει να το διαβάσουνε έστω και μια φορά.
Σαΐντ Νουρσί
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Σ’αυτήν την επιστολή έχω μεταδώσει πολλά ένδοξα χαντίθi. Δεν παραβρίσκονται μαζί μου βιβλία των Χαντίθ. Εάν υπάρχει λάθος στην έκφραση των χαντίθi, ή να διορθωθεί ή να ειπωθεί ότι είναι “Χαντίθi ως προς το νόημα η, επί νοήματος ”, επειδή είναι αποδεκτό ότι “η μετάδοση του χαντίθ προς το νόημα είναι θεμιτή (θρησκευτικά επιτρεπτή)”. Δηλαδή παίρνοντας μόνο το νόημα το εκφράζει με τα δικά του λόγια. Αφού είναι έτσι εάν έχω σφάλει στην έκφραση να θεωρηθεί ως Χαντίθi ως προς το νόημα …
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
[1] Ο Μουχάμμεντ (Σ. Α. Ου.) (Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ . Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του.)
[2] Τεβαφούκ: Ταίριασμα, ο συντονισμός μεταξύ των γραμμάτων η λέξεων ενός κειμένου.
[3] Ο Ένδοξος Απόστολος (Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ . Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του.)
[4] Ο Μουχάμμεντ (Σ. Α. Ου.) (Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ . Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του.)
[i] Χαντίθ - Hadis: Με τον όρο χαντίθ (αραβικά: حديث) αναφερόμαστε στην ισλαμική παράδοση που παραδίδει τα λόγια και τις πράξεις του Προφήτη Μουχάμμεντ Αλεïχί-ς Σαλλάτου Ουεσελλάμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του) ή ακόμα την έγκρισή του για ότι ειπώθηκε ή τελέστηκε ενώπιόν του. Η λογοτεχνία των χαντίθ αναγνωρίζεται σήμερα ως βασικό θεμέλιο του Ισλάμ, δεύτερη σε αξία μετά το Κουρ’άν. Μετά το θάνατο του Προφήτη Μουχάμμεντ Αλεïχί-ς Σαλλάτου Ουεσελλάμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του), το Κουρ’άν παρέμενε η κύρια πηγή καθοδήγησης των πιστών, ωστόσο σταδιακά, και καθώς νέα προβλήματα παρουσιάζονταν, δημιουργήθηκε η ανάγκη ύπαρξης μιας δευτερεύουσας επικουρικής πηγής.
Με τη συστηματοποίηση της καταγραφής των παραδόσεων και τη δημιουργία των πρώτων γραπτών συλλογών, τα χαντίθ αποτελούνταν από δύο διακριτά μέρη: την αλυσίδα των ανθρώπων που μετέδωσαν κάθε καταγεγραμμένη παράδοση (ισνάντ ή σανάντ) και το κείμενο της παράδοσης (ματν). Αρχικά, οι πρώτες συλλογές συγκέντρωναν τις παραδόσεις που παρέδιδε κάθε ακόλουθος του Προφήτη Μουχάμμεντ Αλεïχί-ς Σαλλάτου Ουεσελλάμ, (Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του). Σύντομα διαπιστώθηκε πως αυτή η ταξινόμηση δημιουργούσε πρακτικά προβλήματα, καθώς υπήρχε συχνά η ανάγκη αναζήτησης μιας παράδοσης με βάση το θέμα που διαπραγματευόταν, γεγονός που οδήγησε στην ανάπτυξη ανάλογων συλλογών.
Η μελέτη των χαντίθ ονομάζεται «ουλούμ αλ-χαντίθ» (αραβ. علم الحديث, ulūm al-al adīth, μτφρ. «επιστήμη των χαντίθ») και συνίσταται στη διερεύνηση της αυθεντικότητας των παραδόσεων. Έξι συλλογές θεωρούνται εγκυρότερες. Μεγαλύτερο κύρος έχουν εκείνες του Iμάμη αλ-Μπουχαρί (θαν. 870) και του Μουσλίμ (θαν. 271/875), ενώ ακολουθούν τα χαντίθ των Αμπού Νταούντ (θαν. 888), αλ-Τιρμίντι (θαν. 279/892), αλ Νασάι (θαν. 303/915) και ιμπν Ματζάχ (θαν. 273/886). Οι συλλογές αυτές αναγνωρίζονται από τους Σουνίτες.
