Uhuvvet

Ένα  Μέρος Μιας Σημαντικής

Προσθήκης και Παραρτήματος Του

Δέκατου Λόγου

بِسْمِ اللّهِ الرّحْمنِ الرّحِيمِ

فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ  وَلَهُ اْلحَمْدُ فِى السَّموَاتِ وَاْلاَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ

 يُخْرِجُ اْلحَىَّ مِنَ اْلمَيِّتِ  وَيُخْرِجُ اْلمَيِّتَ مِنَ اْلحَىِّ وَيُحْيِى اْلاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَكَذلِكَ تُخْرَجُونَ

وَمِنْ اَيَاتِهِ اَنْ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ اِذَا اَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ

 وَ مِنْ اَيَاتِهِ اَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ اَنْفُسِكُمْ اَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا اِلَيْهَا وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً اِنَّ فِى ذلِكَ َلآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ

 وَمِنْ اَيَاتِهِ خَلْقُ السَّموَاتِ وَاْلاَرْضِ وَاخْتِلاَفُ اَلْسِنَتِكُمْ وَ اَلْوَانِكُمْ اِنَّ فِى ذَلِكَ َلاَيَاتٍ لِلْعَالِمِينَ

وَ مِنْ اَيَاتِهِ مَنَامُكُمْ بِالَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَابْتِغَآؤُكُمْ مِنْ فَضْلِهِ اِنَّ فِى ذَلِكَ َلاَيَاتٍ لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ

  وَ مِنْ اَيَاتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَ يُنَزِّلُ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَيُحْيِى بِهِ اْلاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا اِنَّ فِى ذلِكَ َلاَيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ

   وَمِنْ اَيَاتِهِ اَنْ تَقُومَ السَّمَآءُ وَاْلاَرْضُ بِاَمْرِهِ ثُمَّ اِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِنَ اْلاَرْضِ اِذَا اَنْتُمْ تَخْرُجُونَ

   وَ لَهُ مَنْ فِى السَّموَاتِ وَ اْلاَرْضِ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ   

وَ هُوَ الَّذِى يَبْدَؤُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ هُوَ اَهْوَنُ عَلَيْهِ وَلَهُ اْلمَثَلُ اْلاَعْلَى فِى السَّموَاتِ وَاْلاَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

«Μπισμιλλάχιρραχμάνιρραχίμ»

Στο Όνομα του Αλλάχ του Ραχμάν[1] (_: Ο Πολυεύσπλαχνος ) του Ραχίμ[2](Ο Οικτίρμονος ).

Γι’αυτό [δώτε] δόξα στο Αλλάχ όταν φτάνετε την εσπέρα και όταν εγείρεστε το πρωινό. Ναι, προς Αυτόν ας είναι ο αίνος, στους ουρανούς και επάνω στη γη. Και αργά το απόγευμα και όταν η μέρα αρχίζει να πέφτει.

Είναι αυτός ο οποίος φανερώνει τους ζώντες από τους νεκρούς και που αποκαλύπτει τους νεκρούς από τους ζωντανούς, και ο Οποίος δίνει ζωή στη γη μετά το θάνατο της: και με τον τρόπο αυτό είναι που θα φανερωθείτε [από τους νεκρούς].

Ανάμεσα στα Σημεία Του είναι αυτό, ότι σας δημιούργησε απ’το  χώμα,. και κατόπιν - να, είστε οι άνθρωποι σκορπισμένοι [παντού] εδώ και κει!

Και ανάμεσα στα Σημεία Του είναι ετούτο, ότι δημιούργησε για σας ταίρια αναμεταξύ από τους ίδιους σας τους εαυτούς, έτσι που να κατοικείτε με γαλήνη μαζί τους, και έχει εμβάλει έλεος και αγάπη ανάμεσα στις [καρδιές] σας: αληθινά σε αυτά υπάρχουν Σημεία για κείνους που συλλογίζονται.

Και ανάμεσα στα Σημεία Του είναι η δημιουργία των ουρανών και της γης, και οι παραλλαγές στις γλώσσες και στα χρώματα σας: αληθινά σε αυτά υπάρχουν Σημεία για αυτούς που γνωρίζουν.

Και ανάμεσα στα Σημεία Του είναι ο ύπνος που παίρνετε κατά τη διάρκεια της νύχτας και κατά τη διάρκεια της μέρας, και η αναζήτηση που [κάνετε για τους πόρους συντήρησης] από τον Πλούτο των Δωρεών Του: αληθινά σ’ αυτά υπάρχουν Σημεία για αυτούς που ακροώνται.

Και ανάμεσα στα Σημεία Του, σας φανερώνει την αστραπή, τόσο εν είδει φόβου όσο και ελπίδας, και στέλνει προς τα κάτω βροχή από τον ουρανό και μ’αυτήν δίνει ζωή στη γη μετά που είναι νεκρή: αληθινά σε αυτά (που λέμε) υπάρχουν Σημεία για εκείνους που είναι σοφοί.

Και ανάμεσα στα Σημεία Του είναι το ακόλουθο, ότι ο ουρανός και η γη περιμένουν το Πρόσταγμα Του: κατόπιν όταν ο Αλλάχ σας προσκαλεί, με ένα και μόνο κάλεσμα από τη γη, ιδού, [αμέσως] καταφθάνετε.

Σε Αυτόν ανήκει η κάθε ύπαρξη που βρίσκεται στους ουρανούς και επάνω στη γη: οι πάντες είναι ευλαβώς υπάκουοι προς Αυτόν.

Είναι Αυτός ο Οποίος ξεκινά [τη διαδικασία της] δημιουργίας, κατόπιν την επαναλαμβάνει, και γι’Αυτόν είναι εξαιρετικά εύκολο. Σε Αυτόν ανήκει η ανώτατη παραβολή [που μπορούμε να σκεφτούμε] στους ουρανούς και στη γη: Διότι ο Αλλάχ είναι Αζίζ[3] και Χακίμ[4].

 (Κοράνι, Σούρα, Ερ`Ρουμ 30:17-27).

Σε αυτήν την Ένατη Ακτίνα θα γίνει η ανάπτυξη ενός ουσιώδους σημείου υψίστου σημασίας αυτών των μεγαλειωδών, θεσπέσιων εδαφίων, τα οποία καταδεικνύουν έναν από τους «πόλους» της πίστεως.

Οι ισχυρές αυτές, ιερές αποδείξεις της ανάστασης των νεκρών θα ερμηνευθούν. Είναι ένα διακριτικό παράδειγμα της χάριτος της κυριότητας (το γεγονός) ότι πριν από τριάντα χρόνια με το πέρας της εργασίας του που τιτλοφορήθηκε Muhakemat (Μουχακεμάτ-Συλλογισμοί), η οποία ήταν μια εισαγωγή σε Κορανικά ερμηνευτικά σχόλια, ο Παλαιός Σαΐντ έγραψε: «Δεύτερος Στόχος: Δύο Κορανικά εδάφια που αναφέρονται στην ανάσταση των νεκρών θα αναπτυχθούν και θα ερμηνευτούν.

 

 

 

 

نَحُو بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

 «Μπισμιλλάχιρραχμάνιρραχίμ»

«Τότε, στο Όνομα του Αλλάχ του Ραχμάν[5] (_: Ο Πολυεύσπλαχνος ) του Ραχίμ[6](Ο Οικτίρμονος ).»

Εκεί σταμάτησε και δεν μπορούσε να γράψει περισσότερο.

Λοιπόν δόξα και  τόσες ευχαριστίες στον Χάληκ-ι Ραχίμ[7], όσα είναι και τα σημεία και οι ενδείξεις της ανάστασης, που μετά από τριάντα χρόνια μου έχει δώσει αυτό το τέλειο αποτέλεσμα. Ναι, πριν από εννέα ή δέκα χρόνια, ο Αλλάχ χορήγησε τον Δέκατο και Εικοστό-Ένατο Λόγο, δύο λαμπρές και δυνατές αποδείξεις που επεξηγούν την  προσταγή Του:

  فَانْظُرْ اِلَى آثَارِ رَحْمَةِ اللّهِ كَيْفَ يُحْيِى اْلاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا اِنَّ ذلِكَ َلمُحْيِى اْلمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

 Στρέψτε το βλέμμα σας προς τα σημεία του ελέους του Αλλάχ, και δείτε με ποιόν τρόπο αποκαθιστά τη ζωή στη γη μετά το θάνατο της. Αληθινά Αυτός είναι ο Οποίος θα φέρει τους νεκρούς στη ζωή, και είναι Ισχυρός υπεράνω όλων των πραγμάτων.

 (Σούρα, Ερ`Ρουμ 30:50).

το οποίο ήταν το πρώτο από τα δύο εδάφια. Φίμωσαν τους αρνητές της ανάστασης. Λοιπόν, εννέα ή δέκα χρόνια μετά από τους δύο απόρθητους αυτούς προμαχώνες της πίστης στην ανάσταση των νεκρών, ο Αλλάχ χορήγησε με την παρούσα πραγματεία ένα ερμηνευτικό σχόλιο για το δεύτερο από τα πιο πάνω υπέροχα εδάφια, δηλαδή τα εδάφια (Κοράνι, Σούρα, Ερ`Ρουμ 30:17-27). Αυτή η Ένατη Ακτίνα, επομένως, αποτελείται από Εννέα Ανυπέρβλητες Εξέχουσες Θέσεις, που υποδηλώνονται από τα ως-άνω μνημονευθέντα εδάφια, και μία σημαντική Εισαγωγή.

 

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

[Αυτή αποτελείται από δύο Σημεία που εμπεριέχουν μια λακωνική επεξήγηση ενός περιεκτικού συμπεράσματος των πολυάριθμων πνευματικών οφελών της πίστεως στην ανάσταση και των ζωτικών της συνεπειών, μιαν υποδειγματική διδασκαλία του πόσο ουσιώδης είναι για την ανθρώπινη ζωή και ιδιαίτερα για την κοινωνική του ζωή, μιαν περίληψη μίας οικουμενικής απόδειξης από τις πολυάριθμες αποδείξεις του δόγματος της πίστης στην ανάσταση, και έναν απολογισμό του βαθμού στον οποίο είναι αναντίρρητο και αυτονόητο το δόγμα αυτό της πίστεως].

ΠΡΩΤΟ ΣΗΜΕΙΟ

Θα υποδείξουμε, ως ένα μέτρο σύγκρισης, τέσσερις μονάχα από τις χιλιάδες αποδείξεις, ότι η πίστη στο υπερπέραν κόσμο είναι θεμελιώδης στη ζωή της κοινωνίας και στην προσωπική ζωή του ανθρώπου, και ότι είναι η βάση για την ευτυχία, την ευημερία και την πραγμάτωση του.

Η Πρώτη: Είναι με τη σκέψη του Παραδείσου μόνο που τα παιδιά, τα οποία αποτελούν το ήμισυ της ανθρωπότητας, μπορούν να υπομένουν όλους τους θανάτους ολόγυρα τους, οι οποίοι παρουσιάζονται σε αυτά ως φρικτοί και οδυνηροί, και ενισχύουν το ηθικό των τρυφερών και αδύναμων τους υπάρξεων. Με τη βοήθεια του Παραδείσου βρίσκουν ελπίδα στις ευαίσθητες τους ψυχές, επιρρεπή όπως είναι στο κλάμα, και δύνανται να ζήσουν ευτυχισμένα. Για παράδειγμα με τη σκέψη του Παραδείσου μπορεί να πει: «Ο μικρός μου αδελφός ή ο φίλος μου έχει πεθάνει και έχει γίνει ένα πουλί στον Παράδεισο. Πετάει γύρω από τον Παράδεισο και ζει πιο ευτυχισμένα από εμάς.» Οι συχνοί θάνατοι μπροστά στα δύστυχα μάτια άλλων παιδιών, σαν κι’αυτά τα ίδια, ή των μεγάλων, θα εξολοθρεύσουν στην αντίθετη περίπτωση όλη τους την αντίσταση και το ηθικό, εξαναγκάζοντας τις οξυδερκείς τους πνευματικές δυνάμεις όπως είναι οι ψυχές, οι καρδιές και ο νους τους να κλαίνε μαζί με τα μάτια τους. Είτε που θα εξασθενήσουν εντελώς ή που θα καταντήσουν γελοία, αξιοθρήνητα τετράποδα…

Δεύτερη Απόδειξη: Είναι μοναχά με τη βοήθεια της ζωής στο υπερπέραν που οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι αποτελούν το ήμισυ της ανθρωπότητας, δύνανται να εγκαρτερήσουν την εγγύτητα του μνήματος, και να παρηγορηθούν με τη σκέψη ότι οι ζωές τους, στις οποίες είναι τόσο στενά προσκολλημένοι, σύντομα θα αφανιστούν και ο ωραίος τους κόσμος θα φτάσει σε ένα τέλος. Είναι μονάχα με την ελπίδα της αιωνίου ζωής που μπορούν να αντιδράσουν ευνοϊκά στη θλιβερή απόγνωση που αισθάνονται στις συναισθηματικά παιδιάστικες ψυχές τους με τη σκέψη του θανάτου. Οι άξιοι εκείνοι, αδημονούντες πατέρες και μητέρες, που τόσο αξίζουν ευσπλαχνίας και έχουν ανάγκη γαλήνης και ηρεμίας του νου, θα νοιώσουν στην αντίθετη περίπτωση μιαν πνευματική αναταραχή και αγωνία στην καρδιά τους, και ο κόσμος αυτός θα καταντήσει γι’αυτούς μια σκοτεινή φυλακή, και η ζωή ακόμη, μαρτύριο θλιβερό.

Τρίτη Απόδειξη: Είναι μονάχα η σκέψη του πυρός της κολάσεως που ελέγχει τα θυελλώδη πάθη των νέων, το πιο δραστήριο στοιχείο στη ζωή της κοινωνίας, και τις βίαιες τους υπερβάσεις, συγκρατώντας τους από την επιθετικότητα, την καταδυνάστευση και την καταστροφή, και που διασφαλίζει πως η ζωή της κοινωνίας συνεχίζεται με γαλήνη. Εάν δεν ήταν ο φόβος της Κολάσεως, σύμφωνα με το νόμο «το δίκαιο είναι με το μέρος του ισχυρότερου,» επιζητώντας να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους, οι νέοι αυτοί σα μεθυσμένοι θα μετέτρεπαν τον κόσμο των ανίσχυρων και αδύναμων φουκαράδων σε Κόλαση, και θα ‘προβίβαζαν’ την ανθρωπότητα σε ποταπή ζωικότητα.

Τέταρτη Απόδειξη: Το περιεκτικότερο κέντρο του εγκόσμιου βίου του ανθρώπου, και η γενική του πορεία, και ένας παράδεισος, καταφύγιο και ένα φρούριο της επίγειας ευτυχίας, είναι η ζωή της οικογένειας. Καθενός το σπίτι είναι γι’αυτόν ένας μικρός κόσμος. Και η ζωή και η ευτυχία του σπιτιού και της οικογένειας του είναι εφικτές μέσα από γνήσιο, ειλικρινή και έντιμο σεβασμό και άδολη, συμπονετική και αυτοθυσιαστική ευσπλαχνία. Αυτό το άδολο σέβας και ειλικρινής καλοσύνη μπορούν να γίνουν κατορθωτά μέσω της αντίληψης του να έχουν τα μέλη της οικογένειας μιαν παντοτινή συντροφικότητα και φιλία και συναδέλφωση, και οι γονικές, υικές, αδελφικές και φιλικές τους σχέσεις να συνεχίζουν για ολάκερη την αιωνιότητα σε μια ζωή δίχως όριο, και στο να το πιστεύουν αυτό. Λέει κάποιος, για παράδειγμα: «Η σύζυγος μου θα είναι ο πιστός μου σύντροφος σε έναν κόσμο παντοτινό και μιαν αιώνια ζωή. Δεν πειράζει εάν τώρα είναι γριά και άσχημη, διότι θα διατηρεί ένα κάλλος αθάνατο. Και για έναν αιώνιο και παντοτινό σύντροφο μπορώ να κάνω κάθε θυσία και ευσπλαχνία… » Θα πει στον εαυτό του πως θα είναι όσο καλός και αφοσιωμένος μπορεί να είναι, λες και η σύζυγος του ήταν ένα όμορφο ουρί. Μια συντροφικότητα που επρόκειτο να καταλήξει σε αιώνιο χωρισμό μετά από μία ώρα ή δύο σύντομης, φαινομενικής φιλίας θα επέτρεπε κατά τα άλλα μονάχα επιπόλαια, πρόσκαιρα, προσποιητά, ζωώδη αισθήματα και απατηλή ευσπλαχνία και επίπλαστο σεβασμό. Όπως στα ζώα, η ιδιοτέλεια και άλλα ακατάσχετα πάθη θα επικρατούσαν επάνω στο σέβας και την ευσπλαχνία, μεταμορφώνοντας τον επίγειο αυτόν Παράδεισο σε Κόλαση.

Έτσι, μία από τις εκατοντάδες των συνεπειών της πίστης στην ανάσταση είναι συνδεδεμένη με την  κοινωνική ζωή. Εάν γίνει μία σύγκριση μεταξύ των τεσσάρων πιο πάνω αποδείξεων εκ των εκατοντάδων όψεων και οφελών αυτής της μίας και μόνης συνέπειας και των υπολοίπων, θα γίνει κατανοητό πως η συνειδητοποίηση της αλήθειας της αναστάσεως, και της ύπαρξης της, είναι τόσο βέβαιες όσο η ανώτερη πραγματικότητα της ανθρωπότητας και η καθολική της ανάγκη. Είναι πιο ξεκάθαρη ακόμη και από την μαρτυρία για την ύπαρξη της τροφής, που προσφέρεται λόγω της ύπαρξης της ανάγκης στο στομάχι του ανθρώπου, και πληροφορεί για την ύπαρξη της ακόμη πιο ξεκάθαρα. Και αποδεικνύει ότι εάν οι συνέπειες της αλήθειας της αναστάσεως επρόκειτο να εγκαταλείψουν την ανθρωπότητα, της οποίας η φύση είναι εξαιρετικά σημαντική, υψηλή και ζωτική, θα ξέπεφτε στο να γίνει ένα μολυσμένο πτώμα που τρέφεται από μικρόβια.

Τώρα ας έρθουν οι κοινωνιολόγοι, οι πολιτικοί και οι ηθικολόγοι, οι οποίοι κυβερνούν την ανθρωπότητα και ασχολούνται με τις κοινωνικές και ηθικές της υποθέσεις και ας μας πουν, πως εισηγούνται να γεμίσουν το κενό αυτό; Με τι μπορούν να γιατρέψουν τις βαθιές αυτές πληγές;

ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ

Αυτό επεξηγεί σε μορφή περιλήψεως μιαν απόδειξη -από τις πολλές- που προέρχονται από τη μαρτυρία στην αλήθεια της αναστάσεως των άλλων στύλων της πίστεως. Έχει ως εξής:

Όλα τα θαύματα που υποδηλώνουν την Αγγελιοφορία του Προφήτου Μουχαμμέντ (Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ . Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του.) και οι μαρτυρίες για την προφητική του ιδιότητα, και όλες οι αποδείξεις της αλήθειας του, μαρτυρούν ομού στην ύπαρξη της ανάστασης, και την αποδεικνύουν. Διότι μετά από το Βαχντάνιετ[8], κάθε τι που πρόβαλλε ως ισχυρισμό από την αρχή μέχρι το τέλος της ζωής του, επικεντρωνόταν στην ανάσταση των νεκρών. Ακόμη, όλα του τα θαύματα και αποδείξεις που επικύρωναν, και καθιστούσαν έγκυρους, όλους τους προηγούμενους προφήτες επιβεβαιώνουν την ίδια αλήθεια. Επιπλέον, η μαρτυρία της φράσης وَبِرُسُلِهِ «…(πίστη) και στους  Απεσταλμένους Του,» η οποία καθιστά τελείως σαφή τη μαρτυρία της φράσης  وَكُتُبِهِ «…(πίστη) και στις Γραφές Του,» μαρτυρεί στην αυτή αλήθεια. Κάπως έτσι:

Όλα τα θαύματα, οι αλήθειες και οι αποδείξεις που επαληθεύουν πάνω απ’όλα την αλήθεια του Ιερού Κορανίου της Θαυματουργικής Αποκάλυψης, μαρτυρούν προς και επιβεβαιώνουν την πραγματοποίηση και την ύπαρξη της αναστάσεως. Διότι σχεδόν το ένα τρίτο του Ιερού Κορανίου έχει να κάνει με την ανάσταση, και στην αρχή των περισσοτέρων από τις σύντομες του σούρες (Κορανικά Κεφάλαια) υπάρχουν εδάφια με έντονη επιρροή σχετικά με αυτήν. Εκφράζει την ίδια αλήθεια ρητά και απερίφραστα με χιλιάδες από τα εδάφια του, και την αποδεικνύει και την καταδεικνύει. Για παράδειγμα:

( اِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ )

Όταν τυλιχτεί ο ήλιος.

(Σούρα, Ετ`Τεκβίρ 81:1).

( يَآ اَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ اِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ )

Ω άνθρωποι, να φοβόσαστε το Συντηρητή σας. Το τράνταγμα της Ώρας είναι ένα γεγονός φοβερό.

(Σούρα, Ελ`Χάτζ 22:01).

( اِذَا زُلْزِلَتِ اْلاَرْضُ زِلْزَالَهَا )

Όταν η γη σειστεί συνθέμελα.

(Σούρα, Ελ`Ζιλζάλ 99:1).

( اِذَا السَّمَآءُ انْفَطَرَتْ )

Όταν οι ουρανοί σκιστούν από επάνω μέχρι κάτω.

(Σούρα, Ελ`Ινφιτάρ 82:1).

( اِذَا السَّمَآءُ انْشَقَّتْ )

Όταν οι ουρανοί σκιστούν στα δύο.

(Σούρα, Ελ`Ινσικάκ 84:1).

( عَمَّ يَتَسَآءَ لُونَ )

Τι είναι αυτό που ρωτούν μεταξύ τους;.

(Σούρα, Ελ`Νέμπε 78:1)

( هَلْ اَتَيكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ )

Έχει φτάσει στ’αυτιά σας η εξιστόρηση, του συνταρακτικού γεγονότος;

(Σούρα, Ελ`Γκάσïε 88:1)

Εκτός του ότι αποδεικνύει με απόλυτη βεβαιότητα στην αρχή των τριάντα ή σαράντα σούρας (suras) πως η ανάσταση είναι η πιο σημαντική και απαραίτητη αλήθεια στην οικουμένη, εκθέτει διάφορα πειστικά αποδεικτικά στοιχεία της αλήθειας αυτής σε άλλα του εδάφια.

Υπάρχει η όποια πιθανότητα η πίστη στο υπερπέραν να είναι αναληθής, η οποία ξεπροβάλλει σαν τον ήλιο από τις χιλιάδες διακηρύξεις και αναφορές ενός Βιβλίου, μία και μόνη απόδειξη ενός από τα εδάφια του οποίου, έχει αποφέρει μπροστά στα μάτια μας τους καρπούς πολυάριθμων καλά κατηρτισμένων και συμπαντικών αληθειών στις Ισλαμικές επιστήμες; Υπάρχει η όποια πιθανότητα της μη αναγνώρισης του ήλιου, ή της ύπαρξης του σύμπαντος; Δε θα ήταν αδύνατο και παράλογο; Είναι ποτέ δυνατόν καίτοι ένας στρατός μπορεί να ριχτεί μερικές φορές στη μάχη έτσι ώστε ένα απλό νεύμα του βασιλιά να μη βγει ψεύτικο, να εμφανίσει ως εσφαλμένα τις χιλιάδες των λόγων, των υποσχέσεων και των απειλών του σοβαρότατου αυτού, υπερήφανου μονάρχη; Είναι δυνατόν να είναι αναληθή;

Παρόλο που ένα μόνο νεύμα του ένδοξου αυτού πνευματικού μονάρχη ο οποίος επί δεκατρείς αιώνες έχει χωρίς διακοπή κυβερνήσει σε αναρίθμητα ανθρώπινα πνεύματα, νόες, καρδιές και ψυχές εντός των ορίων της αλήθειας και της πραγματικότητας, και τα έχει εκπαιδεύσει και αναθρέψει, θα ήταν αρκετό για να αποδείξει την αλήθεια της αναστάσεως, την έχει καταδείξει με χιλιάδες ρητές αναφορές. Μήπως δεν είναι απαραίτητο λοιπόν το μαρτύριο του πυρός της Κολάσεως για τον επιβαρημένο αμόρφωτο ο οποίος δεν αναγνωρίζει το γεγονός αυτό; Δεν είναι σκέτη δικαιοσύνη;

Επιπρόσθετα, διαμέσου της σαφούς αποδοχής της αλήθειας της αναστάσεως, την οποία το Ιερό Κοράνι -που δεσπόζει επάνω στο μέλλον και όλους τους καιρούς- επανειλημμένα αποδεικνύει με λεπτομέρεια και διασαφηνίζει, όλες οι αποκεκαλυμμένες γραφές και ιερά βιβλία, καθένα από τα οποία κυριάρχησε μια συγκεκριμένη περίοδο, την απέδειξαν συμφώνως προς τους δικούς τους αιώνες και καιρούς, αλλά με αδρομερή, συγκαλυμμένο και περιληπτικό τρόπο, επιβεβαιώνοντας με χίλιες υπογραφές αυτά που το Ιερό Κοράνι διδάσκει.

Συμπεριληπτέα εδώ μια που σχετίζεται με τη συζήτηση αυτή είναι η μαρτυρία στο τέλος του «Μουνατζάτ» (Δέηση)[9] των άλλων στύλων της πίστεως και ιδιαίτερα «Οι Προφήτες» και οι «Αγίες Γραφές» έως «Η πίστη στην Έσχατη Μέρα.» Συνιστά μιαν πειστική απόδειξη της ανάστασης, και βρίσκεται με τη μορφή μιας δυνατής αλλά περιεκτικής παράκλησης, η οποία διαλύει όλες τις αμφιβολίες. Λέει στην παράκληση:

«Ω Ραμπ-ι Ραχίμ[10]!»

«Έχω καταλάβει από τη διδαχή του Ευγενούς Σου Αγγελιοφόρου (Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ . Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του.) και τη διδασκαλία του Ιερού Κορανίου, ότι πρώτιστα το Κοράνι και ο Αγγελιοφόρος, και όλες οι Ιερές Γραφές και οι προφήτες, έχουν δώσει ομόφωνα μαρτυρία και έχουν καταδείξει πως οι αποκαλύψεις των Ονομάτων που σχετίζονται με το κάλλος και τη δόξα Σου, παραδείγματα των οποίων μπορούν να απαντηθούν στον κόσμο αυτό, θα εξακολουθήσουν (να υπάρχουν) με ακόμη πιο ακτινοβόλο τρόπο καθ’όλην την αιωνιότητα, και πως οι δωρεές Σου, δείγματα των οποίων μπορούν να γίνουν αντιληπτά στον πρόσκαιρο αυτόν κόσμο, θα συνεχίσουν (να υπάρχουν) στη μονή της μακαριότητας με ακόμη πιο λαμπρό τρόπο, και ότι εκείνοι οι οποίοι τις λαχταρούν στον κόσμο αυτό θα τους συντροφεύουν καθ’όλην την αιωνιότητα.»

«Επιπλέον, βασιζόμενοι σε εκατοντάδες εμφανή θαύματα και καθοριστικά σημεία, πρώτιστα ο Πλέον Ευγενής Σου Αγγελιοφόρος (Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ . Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του.) και το Πάνσοφο Ιερό Κοράνι, και οι προφήτες με το φωτοβόλο τους πνεύμα, και οι άγιοι, οι οποίοι είναι πόλοι πνευματικοί με τις φωτόλουστες τους καρδιές, και οι εξαγνισμένοι λόγιοι με τις φωτισμένες τους διάνοιες, βασιζόμενοι στις επανειλημμένες Σου απειλές και υποσχέσεις σε όλες τις Ιερές Γραφές, και ενεμπιστευόμενοι στα ιερά Σου χαρακτηριστικά γνωρίσματα όπως η δύναμη, το έλεος, η χάρη, η σοφία, η δόξα και το κάλλος, μα και στις ιδιότητες των τρόπων φανέρωσης Σου, και στην μεγαλοπρέπεια της δόξας Σου, και στην ανώτατη εξουσία της συντήρησης  Σου, και ως αποτέλεσμα του φωτισμού, των οραμάτων και της πίστης τους στη ‘γνώση του βεβαίου,’ ανακοινώνουν, τα χαρμόσυνα μαντάτα σε ανθρώπους, της αιώνιας ευτυχίας και τους πληροφορούν για Κόλαση όσον αφορά τους ανθρώπους της πλάνης. Το πιστεύουν ακράδαντα αυτό και το μαρτυρούν.»

«Ω Καντίρ-ι Χακίμ[11]! Ω Ραχμάν-ι Ραχίμ[12]! Ω Σαντικού`λ- Βα`ντίλ-Κερίμ[13]! Ω Κατά Πάντα Επιτακτικέ της Δόξας, και της Μεγαλοπρέπειας, του Καχχάρ-ι Ζουλτζελάλ![14]»

Είσαι πέρα για πέρα απηλλαγμένος και ίστασαι υπεράνω από του να διαψεύδεις κατηγορηματικά τόσους πολλούς πιστούς φίλους, και τόσες πολλές υποσχέσεις, και χαρακτηριστικά γνωρίσματα και τρόπους φανέρωσης, και να αρνηθείς τις συγκεκριμένες απαιτήσεις της ανώτατης αρχής της συντήρησης Σου και τις ατέλειωτες προσευχές και παρακλήσεις των αναρίθμητων αποδεκτών Σου υπηρετών, τους οποίους αγαπάς και οι οποίοι προσελκύουν τη στοργή Σου συγκατατιθέμενοι προς Εσένα και υπακούοντας Σε. Και Είσαι απηλλαγμένος από του να επαληθεύεις την άρνηση της αναστάσεως από τους ανθρώπους της πλάνης και της απιστίας, οι οποίοι μέσα από την απιστία και την ανταρσία και την άρνηση των υποσχέσεων Σου, προσβάλλουν την αίγλη του μεγαλείου Σου και υβρίζουν τη μεγαλοπρέπεια και τη δόξα και λυπούν την ευσπλαχνία της συντήρησης Σου. Δηλώνουμε επισήμως τη δικαιοσύνη, το κάλλος και το έλεος Σου ως απηλλαγμένα από τέτοια άπειρη τυραννία, τέτοια ασχήμια. Πιστεύουμε με όλη μας τη δύναμη πως η μαρτυρία των προφητών, των εξαγνισμένων λογίων και των αγίων, αυτοί οι οποίοι είναι οι αληθινοί Σου απεσταλμένοι, οι προάγγελοι αυτοί της ανώτατης Σου εξουσίας, στους βαθμούς της ‘απόλυτης βεβαιότητος’, της ‘γνώσεως του βεβαίου’, και ‘της οράσεως του βεβαίου’, έως τα θησαυροφυλάκια του ελέους Σου στο υπερπέραν και τις παρακαταθήκες της αφθονίας των αγαθών Σου στο παντοτινό βασίλειο, και μέχρι τις θαυμαστά περικαλλείς εκδηλώσεις των Υπέροχων Σου Ονομάτων, οι οποίες θα αποκαλυφθούν πλήρως στη μονή της μακαριότητος, είναι απόλυτα αληθή και ειλικρινή, και πως αυτό που έχουν υποδείξει συμβιβάζεται απόλυτα με την πραγματικότητα, και ότι εκείνο για το οποίο έχουν ανακοινώσει χαρμόσυνα μαντάτα είναι αληθές και θα γίνει. Πιστεύοντας πως η ανυπέρβλητη ακτίνα του Ονόματος του Χάκκ[15], που είναι η πηγή, ο ήλιος και ο προστάτης όλων των πραγματικοτήτων, είναι η αλήθεια ετούτη της ανάστασης και της Μεγάλης Συνάθροισης, την διδάσκουν στους υπηρέτες Σου.»

«Ω Ραμπ![16] Χάριν αυτών των οποίων διδάσκουν και σε ένδειξη σεβασμού γι’αυτά, να παρέχεις σε μας και όλους τους μαθητές του Ρισαλέ-ι Νούρ τέλεια πίστη και έναν ευτυχισμένο θάνατο. Και επίτρεψε μας να δεχτούμε τις πρεσβείες τους. Άμιν!»

Επιπλέον, όπως ακριβώς όλες οι αλήθειες που καταδεικνύουν την αλήθεια των αποκεκαλυμμένων γραφών, και όλα τα θαύματα και μαρτυρίες που αποδεικνύουν την προφητική ιδιότητα του Ηγαπημένου του Αλλάχ (Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ . Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του.) και όλων των προφητών, έμμεσα επαληθεύουν την πραγματικότητα του υπερπέραν, που είναι εκείνο το οποίο διδάσκουν πάνω απ’όλα τα άλλα. Έτσι (και) τα περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη και ενότητα του Βάτζιμπουλ Βουτζούτ[17] μαρτυρούν έμμεσα στην ύπαρξη και το άνοιγμα ενός αιωνίου βασιλείου μακαριότητος, που θα είναι η υπέρτατη εκδήλωση της συντήρησης Του. Διότι καθώς επεξηγείται και αποδεικνύεται στις επόμενες παραγράφους, τόσο η ύπαρξη του Βάτζιμπουλ Βουτζούτ, και τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά Του γνωρίσματα, τρόποι φανέρωσης και Ονόματα, όπως η συντήρηση, το έλεος, η χάρη, η σοφία και η δικαιοσύνη καθιστούν απαραίτητο τον υπερπέραν με τη μέγιστη βεβαιότητα, και αξιούν ένα αιώνιο βασίλειο (μα) και την ανάσταση των νεκρών και την Έσχατη Κρίση για την απονομή ανταμοιβής και τιμωρίας.

Ναι, μια που υπάρχει ένας προ-αιώνιος και μετά-αιώνιος Αλλάχ, πέραν πάσης βεβαιότητος υπάρχει το υπερπέραν του κόσμου αυτού, ο αιώνιος φορέας της ανώτατης εξουσίας της Άγια Ηγεμονία. Και αφού υπάρχει στο σύμπαν και στα έμβια όντα μια εξαιρετικά μεγαλειώδης, σοφή και εύσπλαχνη  απόλυτη συντήρηση, και είναι εμφανής, είναι βέβαιο πως υπάρχει ένα αιώνιο βασίλειο ευτυχίας το οποίο θα διαφυλάξει τη μεγαλειότητα της συντήρησης αυτής από τον εξευτελισμό, τη σοφία της από την έλλειψη σκοπού και την ευσπλαχνία της από τη σκληρότητα, και το βασίλειο αυτό θα ανταμειφθεί.

Και εφόσον οι απεριόριστες δωρεές χάριτος, αφθονία αγαθών, εύνοιες, δώρα και παραδείγματα ευσπλαχνίας και ελέους τα οποία γίνονται αντιληπτά, και φανερώνονται στα μυαλά που δεν έχουν σβήσει  και στις καρδιές που δεν έχουν πεθάνει, ότι πίσω από το πέπλο του Αόρατου υπάρχει ο Ένας Ραχμάν-ι  Ραχίμ[18], στα σίγουρα υπάρχει μια αθάνατη ζωή σε ένα αιώνιο βασίλειο το οποίο θα διαφυλάξει τη δωρεά χάριτος από τον εμπαιγμό, την αφθονία αγαθών από την πλάνη, τις εύνοιες από την έχθρα, το έλεος από την ταλαιπωρία, τα δώρα και την ευσπλαχνία από το δόλο, και θα καταστήσει την αφθονία αγαθών σε αφθονία και τη δωρεά χάριτος σε δωρεά.

Και εφόσον την εποχή της άνοιξης επάνω στη στενή σελίδα της γης, μια γραφίδα δυνάμεως γράφει ακούραστα χωρίς λάθος εκατό χιλιάδες βιβλία μπροστά στα μάτια μας. Και εφόσον ο Κρατών τη γραφίδα έχει υποσχεθεί εκατό χιλιάδες φορές: «Θα γράψω ένα άριστο, αθάνατο βιβλίο σε ένα αχανές βασίλειο, πιο εύκολο από το βιβλίο αυτό της άνοιξης, που είναι γραμμένο σε αυτόν το στενάχωρο κόσμο, μπερδεμένο και ανακατεμένο, και θα σας επιτρέψω να το διαβάσετε.». Αναφέρει το βιβλίο σε όλα του τα διατάγματα. Βεβαίως, το κυρίως μέρος του βιβλίου έχει γραφτεί, και με την ανάσταση και την Έσχατη Κρίση θα προστεθούν τα σχόλια, και όλα τα σημειωματάρια των πράξεων των ανθρώπων θα καταχωρηθούν σε αυτό.

Και εφόσον, με την πλήθη των δημιουργημάτων της, και όντας το κατοικητήριο, η πηγή, το εργοστάσιο, η έκθεση και ο χώρος συνάθροισης εκατοντάδων χιλιάδων διαρκώς μεταβαλλόμενων ειδών έμβιων όντων και όντων με πνεύμα, και (όντας) η καρδιά, το κέντρο, η σύνοψη και η έκβαση του σύμπαντος, και ο λόγος για τη δημιουργία του, η γη κέκτηται υψίστου σημασίας, και θεωρείται ισάξια με τους μεγάλους ουρανούς παρόλη της τη μικρότητα, στους ουράνιους νόμους, λέγεται πάντοτε:

رَبُّ السَّموَاتِ وَ اْلاَرْضِ

Ο Συντηρητής των Ουρανών και της γης…

(Κοράνι, Σούρα, Ελ`Ράντ 13:16)

Και εφόσον υπάρχει ο άνθρωπος που άρχει επάνω στη γη, ο οποίος και υφίσταται κατ’αυτόν τον τρόπο, έχει εξουσία διάθεσης επάνω στα περισσότερα δημιουργήματα, και υπεξουσιάζει τα περισσότερα έμβια όντα μαζεύοντας τα γύρω από τον εαυτό του, και με τον τρόπο αυτό βάζει σε τάξη, εκθέτει και συγκεντρώνει μαζί το κάθε ασυνήθιστο είδος σε ένα μέρος, σαν ένα κατάλογο, προσδίδοντας τους αξία, έτσι ώστε έλκει όχι μονάχα την προσοχή και το θαυμασμό των ανθρώπων και των τζιν, μα (ακόμη και) των οικιστών των ουρανών και του σύμπαντος, και το ατενές πλήρες εκτίμησης βλέμμα του Ιδιοκτήτου του σύμπαντος, αποκτώντας έτσι εξέχουσα σημασία και μεγάλη αξία, και ο οποίος αποδεικνύει μέσα από τις επιστήμες και τις τέχνες του πως είναι ο σκοπός της δημιουργίας του σύμπαντος, και η πλέον σημαίνουσα του έκβαση, και ο πιο πολύτιμος καρπός, και ο Κύριος αντιπρόσωπος στη γη. Και ο οποίος, επειδή, σε σχέση με τον κόσμο αυτόν, έχει βάλει σε τάξη και επιδεικνύει με εξαίρετο τρόπο τις υπερφυσικές τέχνες του Σανί[19] του κόσμου, αφήνεται στον κόσμο αυτό παρόλη την ανταρσία και την απιστία του, και του οποίου η τιμωρία αναβάλλεται, και λόγω της δουλειάς του αυτής, ο χρόνος (της ζωής) του επιμηκύνεται και του παρέχεται προκοπή…

Και εφόσον υφίσταται ένας εξαιρετικά δυνατός, σοφός και οικτίρμονας Μουτασαρρίφ,[20] ο οποίος μετατρέπει τη μεγάλη υδρόγειο σε ένα θησαυροφυλάκιο παντός είδους μετάλλου και ορυκτού που ο άνθρωπος έχει ανάγκη με έναν τρόπο ολοσχερώς πέρα από τη δύναμη και τη θέληση του,   -ο οποίος παρόλο που είναι αδύναμος, ανίσχυρος και στερημένος από τη φύση και τη δημιουργία, έχει αναρίθμητες ανάγκες και υποβάλλεται σε αναρίθμητες ταλαιπωρίες- και σε μιαν αποθήκη κάθε είδους τροφής, και σε ένα εργαστήριο που εφοδιάζει αγαθά παντός είδους που ευαρεστούν τον άνθρωπο, και φροντίζει με τον τρόπον αυτό για τον άνθρωπο, και τον τρέφει, και του δίνει ότι θέλει…

Και εφόσον υπάρχει κάποιος Ραμπ[21] ο Οποίος υφίσταται κατ’αυτόν τον τρόπο, ο Οποίος όχι μόνον αγαπά τον άνθρωπο, αλλά και κάνει τον άνθρωπο να Τον αγαπήσει, και ο Οποίος είναι παντοτινός, και έχει αιώνιους κόσμους, και ο Οποίος εκτελεί κάθε έργο με δικαιοσύνη και πραγματοποιεί το κάθε τι με σοφία. Και αφού η λαμπρότητα της εξουσίας του Προ-Αιωνίου Χακίμ[22] και η αιώνια Του κυριαρχία δε δύνανται να περιοριστούν σε αυτήν τη σύντομη επίγεια ζωή, και στο φευγαλέο διάστημα ζωής του ανθρώπου, και στην προσωρινή και πρόσκαιρη γη, και αφού οι αλόγιστες παραβάσεις και ανταρσίες που παρουσιάζονται μεταξύ των ανθρώπων, οι οποίες είναι ενάντιες και αντιτιθέμενες προς την τάξη, τη δικαιοσύνη, την ισορροπία και το κάλλος του σύμπαντος, και η άρνηση, η προδοσία και η απιστία τους προς το Δωρητή τους, ο Οποίος τους ανατρέφει στοργικά, δεν τιμωρούνται στον κόσμο αυτό, και ο απάνθρωπος καταπιεστής περνά τη ζωή του με άνεση, ενόσω οι δύστυχοι καταπιεσμένοι ζουν με στερήσεις. Και αφότου η απόλυτη δικαιοσύνη τα ίχνη της οποίας δύνανται να απαντηθούν απ’άκρου σ’άκρου του σύμπαντος είναι εξολοκλήρου αντιτιθέμενη (όπως) ο απάνθρωπος τύραννος και οι ανέλπιδες καταπιεσμένοι να βρίσκονται στην ίδια θέση με το θάνατο τους, και με κανένα τρόπο δε θα το επέτρεπε…

Και εφόσον, όπως ακριβώς ο Ιδιοκτήτης του σύμπαντος έχει επιλέξει τη γη από το σύμπαν, και τον άνθρωπο από τη γη, και έχει απονέμει σε αυτόν ένα μεγάλο αξίωμα και σπουδαιότητα, έτσι (και) από την ανθρωπότητα έχει επιλέξει τους προφήτες, τους αγίους και άτομα εξαγνισμένα, έντιμα ανθρώπινα όντα τα οποία συμμορφώνονται στους στόχους της συντήρησης Του και μέσα από την πίστη και την υποταγή, Τον κάνουν να τους αγαπήσει. Τους έχει εκλέξει ως φίλους και αποδέκτες του  λόγου Του, και έχει παραχωρήσει σε αυτούς προκοπή και θαύματα και έχει τιμωρήσει τους εχθρούς τους με συμφορές εξ’ουρανού.

Και αφού ανάμεσα από τους αντάξιους και αξιαγάπητους αυτούς φίλους, έχει επιλέξει τον ηγέτη και την πηγή της καύχησης τους τον Μουχάμμεντ (Σ. Α. Ου.)[23] , και επί μακρούς αιώνες έχει φωτίσει με το Φως του το ήμισυ της υδρογείου και το ένα πέμπτο της ανθρωπότητας, λες και το σύμπαν δημιουργήθηκε για χάρη του, όλοι οι αντικειμενικοί στόχοι του σύμπαντος καθίστανται έκδηλοι μέσω αυτού και της θρησκευτικής του λατρείας και του Ιερού Κορανίου. Και μόλο που άξιζε να ζήσει για ένα ατέλειωτο χρονικό διάστημα προς επιβράβευση της απείρως βαρύτιμης του υπηρεσίας, για εκατομμύρια έτη, έζησε μοναχά εξήντα τρία σύντομα χρόνια κακουχίας και αγώνων. Υπάρχει η όποια πιθανότητα λοιπόν πως δε θα’πρεπε να αναστηθεί με όλους τους ομόθρησκους και τους φίλους του; Πως δε θα’πρεπε τώρα να ζουν εν πνεύματι; Ότι θα έπρεπε να έχουν εξολοθρευτεί αιωνίως; Επ`ουδενί!, εκατό  χιλιάδες φορές! Ναι, όλο το σύμπαν και η πραγματικότητα του κόσμου αξιώνουν πως θα’πρεπε να αναστηθεί και εκλιπαρούν τον Ιδιοκτήτη του σύμπαντος πως θα’πρεπε να ζει…

Και εφόσον στην Έβδομη Ακτίνα, «Το Υπέρτατο Εδάφιο (Σημείο)», η κάθε μια με τη δύναμη ενός βουνού, οι τριάντα τρεις έντονης επιρροής κοινές ομολογίες έχουν αποδείξει ότι το σύμπαν προήλθε από ένα και μόνο χέρι και είναι η περιουσία του Ενός και Μοναδικού. Και έχουν αυταπόδεικτα καταδείξει την ενότητα και την μοναδικότητα Του, τα μέσα των Άγιων τελειώσεων. Και με την ενότητα και της μοναδικότητα τα όντα όλα γίνονται σα στρατιώτες και υποταγμένοι αξιωματούχοι (που βρίσκονται) κάτω από διαταγές Του Μοναδικού. Και με τον ερχομό της μεταθανάτιας ζωής, διαφυλάττονται από την παρακμή, η απόλυτη δικαιοσύνη (διαφυλάσσεται) από την εμπαίζουσα σκληρότητα, η παγκόσμια σοφία από τον απερίσκεπτο παραλογισμό, το περιβάλλον τους πάντες και τα πάντα έλεος από το σκωπτικό μαρτύριο, και η μεγαλοπρέπεια της δύναμης από την ταπεινωτική αδυναμία, και απαλλάσσονται ευθύνης εξ’αυτών…

Στα σίγουρα και χωρίς καμιά αμφιβολία, όπως καθίσταται αναγκαίο από τις αλήθειες των οχτώ  αυτών ‘εφόσον’ - από τα εκατοντάδες κύρια σημεία της πίστης στο Αλλάχ- το τέλος του κόσμου θα έρθει και η ανάσταση των νεκρών θα επισυμβεί. Μονές ανταμοιβής και τιμωρίας θα ανοιχτούν διάπλατα έτσι ώστε η σημασία της γης που αναφέραμε πιο πάνω, και η κεντρικότητα της, και η σημασία και η αξία του ανθρώπου θα επαληθευτούν, και η δικαιοσύνη, η σοφία, το έλεος και η ανώτατη εξουσία του Μουτασαρρίφ-ι Χακίμ[24] που αναφέραμε πιο πάνω, ο Οποίος είναι ο Χάληκ[25] της γης και του ανθρώπου, και ο Ραμπ[26] τους, θα εδραιωθούν, και οι πραγματικοί και επιθυμητικοί φίλοι αυτού του αιώνιου Ραμπ θα διασωθούν από τον αιώνιο αφανισμό. Και ο πιο διαπρεπής και άξιος από τους φίλους αυτούς θα λάβει την αντιμισθία των ιερών του υπηρεσιών, οι οποίες έχουν καταστήσει όλα τα όντα υπόχρεα και ικανοποιημένα. Και οι τελειώσεις του Αιώνιου Άρχοντα θα εξαιρεθούν και θα απαλλαχθούν από κάθε ελάττωμα και ατέλεια, και η δύναμη Του από την ανικανότητα, και η σοφία Του από την απερισκεψία, και η δικαιοσύνη Του από την τυραννία.

Εν Συντομία: Αφού υπάρχει ο Αλλάχ έτσι υπάρχει και το υπερπέραν στα σίγουρα.

Εκτός αυτού, όπως ακριβώς με όλα μαζί τα αποδεικτικά στοιχεία που τους επιβεβαιώνουν, οι τρεις πιο πάνω στύλοι της πίστης μαρτυρούν και ενδεικνύουν στην ανάσταση. Το ίδιο και οι δύο στύλοι

وَ بِمَلئِكَتِهِ وَ بِالْقَدَرِ خَيْرِهِ وَ شَرِّهِ مِنَ اللَّهِ تَعَالَى

«…(πίστη)… και στους αγγέλους, και στη Άγια Αιτιότητα, ότι τόσο τα καλά όσο και τα κακά από αυτήν συμβαίνουν από τον Αλλάχ»

καθιστούν ωσαύτως αναγκαία την ανάσταση και φέρουν μαρτυρία με τρόπο έντονο ως προς τον αιώνιο κόσμο. Είναι κάπως έτσι:

Όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη των αγγέλων και τα καθήκοντα της λατρείας τους, και αναρίθμητες παρατηρήσεις σχετικά με αυτούς και συνομιλίες μαζί τους επιβεβαιώνουν έμμεσα την ύπαρξη του Νοερού Κόσμου, και του κόσμου του Αόρατου, και του αιώνιου κόσμου, και του κόσμου της μετά θάνατον ζωής, και την ύπαρξη μιας μονής ευτυχίας και του Παραδείσου και της Κόλασης, τα οποία θα κατοικηθούν στο μέλλον με ανθρώπους και τζιν. Διότι με Άγια συγκατάθεση, οι άγγελοι μπορούν να δουν τους κόσμους αυτούς και να εισέλθουν σε αυτούς. Και όλοι οι υψηλόβαθμοι άγγελοι που συναντώνται με ανθρώπους, όπως ο Τζεμπραΐλ,[27] μας πληροφορούν ομόφωνα σχετικά με την ύπαρξη των κόσμων αυτών και για τον τρόπο που ταξιδεύουν γύρω απ’αυτούς. Όπως ακριβώς είμαστε σίγουροι, εξαιτίας της πληροφόρησης εκείνων που φθάνουν από εκεί, ότι η ήπειρος της Αμερικής υπάρχει, παρόλο που δεν την έχουμε δει ποτέ, έτσι και εξαιτίας της πληροφόρησης (μας) γύρω από τους αγγέλους, η οποία έχει την ισχύ γενικής ομολογίας στο εκατονταπλάσιο, θα πρέπει να πιστεύουμε στην ύπαρξη του κόσμου της αιωνιότητας, στον κόσμο της μετά θάνατον ζωής, και στον Παράδεισο και στην Κόλαση με την ίδια βεβαιότητα. Και συνεπώς πιστεύουμε σε αυτήν.

Επιπρόσθετα όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που επαληθεύουν το στύλο της «Πίστης στο Πεπρωμένο,» που περιλαμβάνονται στην Πραγματεία περί του Πεπρωμένου, τον Εικοστό Έκτο Λόγο, αποδεικνύουν έμμεσα την ανάσταση των νεκρών, τη ζύγιση των έργων (των ανθρώπων) επάνω στην υπέρτατη πλάστιγγα, και τη δημοσίευση των σελίδων των (εν λόγω) έργων. Διότι η καταχώρηση μπροστά στα μάτια μας της καθορισμένης πορείας όλων των πραγμάτων επάνω στις πλάκες του νόμου της τάξης και της ισορροπίας, και η εγγραφή της ιστορίας ζωής όλων των έμβιων όντων στις πνευματικές δυνάμεις της μνήμης τους, και η ολογράφηση των σημειωματάριων των έργων όλων των όντων με πνεύμα, και ιδιαίτερα των ανθρώπων, επάνω στην Προστατευμένη Πλάκα του Νόμου (Λέβχ-ι Μαχφούζ), ένας τέτοιος περιεκτικός προκαθορισμός και σοφή κατανομή και επακριβής καταχώρηση και διαφυλάττουσα εγγραφή θα μπορούσε στα σίγουρα να είναι μοναχά το αποτέλεσμα μιας καθολικής κρίσης σε ένα ανώτατο δικαστήριο που συνήλθε για να διαμοιράσει μόνιμη επιβράβευση και τιμωρία. Η περιεκτική αυτή και επακριβής καταχώρηση και διαφύλαξη θα ήταν στην αντίθετη περίπτωση ολότελα δίχως νόημα και σκοπό, και ενάντια στη σοφία και την πραγματικότητα.

Ακόμη, εάν δεν υπήρχε ανάσταση, όλα τα αναμφισβήτητα νοήματα της Βίβλου του σύμπαντος, γραμμένα με τη γραφίδα του Πεπρωμένου, θα αχρηστεύονταν, κάτι το οποίο είναι τελείως αδύνατο. Είναι τόσο αδύνατο όσο το να αρνηθούμε την ύπαρξη του σύμπαντος, είναι ένα παραλήρημα.

Εν Συντομία: Οι πέντε στύλοι της πίστεως αξιούν με όλα τα αποδεικτικά τους στοιχεία το γεγονός της αναστάσεως και της Έσχατης Κρίσης, και την ύπαρξη τους, και την ύπαρξη και το άνοιγμα του κόσμου της μετά θάνατον ζωής, και μαρτυρούν ως προς αυτά και τα καθιστούν αναγκαία.

Έτσι, είναι διότι υπάρχουν τέτοια κολοσσιαία και αδιάσειστα στηρίγματα και αποδείξεις της ανάστασης, σε συμφωνία ολοκληρωτικά με την απεραντοσύνη της, που το ένα σχεδόν τρίτο του Ιερού Κορανίου της Θαυματουργικής Αποκάλυψης συνίσταται από την ανάσταση και το υπερπέραν, και την καθιστά τη βάση και το θεμέλιο λίθο όλων του των αληθειών, και οικοδομεί τα πάντα επάνω στη βάση της.

 

 

*    *    *

 

 ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ

ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ