ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΠΕΝΤΙΟΥΖΖΑΜΑΝ ΣΑΪΝΤ ΝΟΥΡΣΙ.
ΚΑΙ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΙΣΑΛΕ-Ι ΝΟΥΡ
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΠΕΝΤΙΟΥΖΖΑΜΑΝ ΣΑΪΝΤ ΝΟΥΡΣΙ.
(ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ)
BEDİÜZZAMAN SAİD NURSİ
ΚΑΙ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΙΣΑΛΕ-Ι ΝΟΥΡ
(ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ)
Ο Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί το 1952
Ποιος ήταν ο Μπεντιουζζαμάν (Θαύμα Του Αιώνος)
Σαΐντ Νουρσί
Ο Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νούρσι γεννήθηκε το 1877 στην ανατολική Τουρκία και πέθανε το 1960 στην Ούρφα σε ηλικία ογδόντα-τριών ετών μετά από ένα βίο υποδειγματικών αγώνων και αυτοθυσίας στο βωμό του Ισλάμ. Ήταν λόγιος υψίστου κοινωνικού κύρους, έχοντας μελετήσει όχι μόνο όλες τις παραδοσιακές θρησκευτικές επιστήμες αλλά και τη σύγχρονη επιστήμη και είχε κερδίσει την ονομασία Μπεντιουζζαμάν, “Θαύμα του Αιώνος”, στη νεότητα του ως αποτέλεσμα της εξέχουσας του δεινότητας και παιδείας. Οι αναγνώστες μπορούν να ανατρέξουν στη βιογραφία του για λεπτομέρειες του μακροσκελούς και υποδειγματικού του βίου, ο οποίος κάλυψε τις τελευταίες δεκαετίες του Χαλιφάτου και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την κατάρρευση και διαμελισμό της μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά την ίδρυση της το 1923, τα πρώτα τριάντα-επτά χρόνια της δημοκρατίας, εκ των οποίων τα έτη μέχρι το 1950 είναι ξακουστά για τις καταπιεστικές αντί-Ισλαμικές και αντί-θρησκευτικές κυβερνητικές τακτικές.
Ο Μπεντιουζζαμάν επέδειξε μια σπάνια ευστροφία πνεύματος και ικανότητα για μάθηση από νεαρή ηλικία, ολοκληρώνοντας την καθορισμένη σειρά μαθημάτων εκπαίδευσης στο Μετρέσα (θρησκευτική σχολή) στη νεαρή ηλικία των δεκατεσσάρων, όταν πήρε το δίπλωμα του. Μέχρι τα χρόνια που ακολούθησαν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι αγώνες του Μπεντιουζζαμάν για τον Ιερό σκοπό του Ισλάμ είχαν ρόλο ενεργό και στην κρατική επικράτεια. Είχε διδάξει πολλούς μαθητές και είχε εμπλακεί σε δημόσιο διάλογο και συζητήσεις με κορυφαίους επιστήμονες από ολόκληρο τον Ισλαμικό κόσμο. Έγινε διάσημος τόσο για τη μεγαλοφυή του μνήμη όσο και για την αήττητη επίδοση του να διαλέγεται δημόσια με άλλους θρησκευτικούς λόγιους. Άλλο ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα που ο Μπεντιουζζαμάν επέδειξε από νεαρής ηλικίας ήταν μια ενστικτώδης δυσαρέσκεια με το υπάρχον σύστημα εκπαίδευσης, το οποίο όταν μεγάλωσε διατύπωσε με τη μορφή περιεκτικών προτάσεων για τη μεταρρύθμιση του. Ωστόσο, τα χρόνια που είδαν τη μετάβαση από την αυτοκρατορία στην δημοκρατία, είδαν επίσης και τη μετάβαση από τον “Παλαιό Σαΐντ” στο “Νέο Σαΐντ”. Ο “Νέος Σαΐντ” είχε ως χαρακτηριστικό του γνώρισμα την απόσυρση από το δημόσιο βίο και τη συγκέντρωση στη μελέτη, την προσευχή και τη σκέψη, μια που το ζητούμενο τώρα ήταν ένας αγώνας διαφορετικού είδους.
Επιπρόσθετα, μέχρι εκείνη την εποχή είχε επιδιώξει να προάγει τα συμφέροντα του Ισλάμ εμπλεκόμενος ενεργά στη δημόσια ζωή. Η ουσία αυτών των προτάσεων ήταν η επαφή και η συνδιδασκαλία των παραδοσιακών θρησκευτικών επιστημών και των σύγχρονων επιστημών, σε συνδυασμό με την ίδρυση ενός πανεπιστημίου στις Ανατολικές Επαρχίες της Αυτοκρατορίας, τη Μετρεσετούζ-Ζεχρά (Medresetu’z-Zehra), όπου αυτή και οι άλλες προτάσεις θα εκτίθεντο σε εφαρμογή. Το 1907 οι απόπειρες του στον τομέα αυτό τον έφεραν στην Πόλη και σε ακρόαση ενώπιον του Σουλτάνου Αμπτουλχαμίντ. Μολονότι μεταγενέστερα παραχωρήθηκαν δύο φορές χρήματα για την ανέγερση του πανεπιστημίου του, και τα θεμέλια του τέθηκαν το 1913, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ εξαιτίας του πολέμου και της αντιξοότητας των καιρών.
Σε αντίθεση προς την επικρατούσα συνήθεια των θρησκευτικών λογίων εκείνης της εποχής, ο ίδιος ο Μπεντιουζζαμάν μελέτησε και έμαθε άριστα σχεδόν όλες τις φυσικές και μαθηματικές επιστήμες, και αργότερα μελέτησε φιλοσοφία, διότι πίστευε πως μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε η Ισλαμική Θεολογία (Kelam) να ανανεωθεί και να απαντήσει επιτυχώς στις επιθέσεις που δέχονταν τότε το Ιερό Κουρ’άν και το Ισλάμ.
Με την πάροδο του χρόνου, οι φυσικές επιστήμες είχαν αποκοπεί από την εκπαίδευση του Μετρέσα, γεγονός που είχε συμβάλει άμεσα στην Οθωμανική παρακμή σε σχέση με τις προόδους της Δύσης. Τώρα, κατά το 19ο και αρχές του 20ου αιώνα, η Ευρώπη είχε αποκτήσει υπεροχή επάνω στον Ισλαμικό κόσμο, και στις προσπάθειες να επεκτείνει την κυριαρχία της, επιτίθετο στο Ιερό Κουρ’άν και το Ισλάμ στο όνομα της επιστήμης και της προόδου κατά κύριο λόγο, ψευδώς ισχυριζόμενη ότι ήταν ασύμβατα. Αλλά και μέσα στην Αυτοκρατορία υπήρχε μια μικρή μειονότητα η οποία ευνοούσε την υιοθέτηση της Δυτικής φιλοσοφίας και πολιτισμού. Έτσι, όλες οι απόπειρες τον Μπεντιουζζαμάν ήταν να αποδείξει και να φανερώσει την απάτη των κατηγοριών αυτών, και ότι κάθε άλλο από το να είναι ασύμβατο με την επιστήμη και την πρόοδο, το Ιερό Κουρ’άν ήταν η πηγή της πραγματικής προόδου και πολιτισμού, και επιπρόσθετα, μια που έτσι είχαν τα πράγματα, το Ισλάμ θα κυριαρχούσε του μέλλοντος, παρά τη σχετική του παρακμή και οπισθοχώρηση εκείνο τον καιρό.
Τα χρόνια μέχρι το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν οι τελευταίες δεκαετίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ήταν, κατά τα λεγόμενα του Μπεντιουζζαμάν, η περίοδος του «Παλαιού Σαΐντ».
Η ήττα των Οθωμανών είδε το τέλος της Αυτοκρατορίας και το διαμελισμό της, και την κατάληψη της Πόλης και περιοχών της Τουρκίας από ξένες δυνάμεις. Τα πικρά αυτά χρόνια είδαν ακόμη τη μεταμόρφωση του Παλαιού Σαΐντ στο Νέο Σαΐντ, τη δεύτερη κύρια περίοδο της ζωής του Μπεντιουζζαμάν. Παρά την επιδοκιμασία που έλαβε και τις υπηρεσίες που εκτέλεσε ως μέλος του Νταρούλ Χικμετ-ίλ Ισλαμίγιε (Daru’l- Hikmetil-Islamiye), ένα καλά κατηρτισμένο σώμα συνδεδεμένο με το Γραφείο κρατικής υπηρεσίας του ‘Σεϊχούλ’ Ισλάμ (Shaykhu’l Islam’s Office), και παρά το ότι αγωνίστηκε κατά των Βρετανών, ο Μπεντιουζζαμάν πέρασε μια έντονη νοητική και πνευματική αλλαγή κατά τη διάρκεια της οποίας γύρισε την πλάτη του στον κόσμο. Αντιλαμβανόμενος την ανεπάρκεια της «ανθρώπινης» επιστήμης και φιλοσοφίας που είχε μελετήσει έτσι ώστε να φθάσει την αλήθεια, δέχθηκε το αποκεκαλυμμένο Κουρ’άν ως το «μόνο οδηγό». Σε αναγνώριση των υπηρεσιών του στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, ο Μπεντιουζζαμάν προσκλήθηκε στην Άγκυρα από τους νέους αρχηγούς, αλλά φθάνοντας εκεί, ανακάλυψε ότι την ίδια ώρα του θριάμβου των Τούρκων και του Ισλάμ, οι αθεϊστικές ιδέες πολλαπλασιάζονταν ανάμεσα στους βουλευτές και τους αξιωματούχους, και πολλοί ήταν αμελείς στην εκτέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων. Δημοσίευσε διάφορα έργα τα οποία καταπολέμησαν επιτυχώς την κατάσταση αυτή.
Παραμένοντας κάπου οκτώ μήνες στην Άγκυρα, ο Μπεντιουζζαμάν αντιλήφθηκε το δρόμο που θα έπαιρναν οι νέοι ηγέτες, και ότι από τη μια πλευρά δε θα μπορούσε να εργαστεί στο πλευρό τους και από την άλλη ότι δεν έπρεπε να αντιμετωπιστούν διά ροπάλου στον τομέα της πολιτικής. Και έτσι, όταν του προσέφεραν διάφορες θέσεις και ωφελήματα από τους νέους αρχηγούς, τα απέρριψε και άφησε την Άγκυρα για το Βαν, όπου αποτραβήχτηκε σε μια ζωή λατρείας και περισυλλογής. Αποζητούσε τον καλύτερο τρόπο για να προχωρήσει προς τα μπρος.
Μέσα σε λίγο χρόνο, οι φόβοι του Μπεντιουζζαμάν για το νέο καθεστώς άρχισαν να υλοποιούνται: τα πρώτα βήματα είχαν γίνει προς την εκκοσμίκευση και την εξασθένιση της ισχύος του Ισλάμ μέσα στο κράτος και ακόμη την εκρίζωση του από τον Τουρκικό τρόπο ζωής. Μολονότι δεν είχε αναμειχθεί, και ενώ στην πραγματικότητα είχε συμβουλέψει σε έντονο ύφος τους ηγέτες της να εγκαταλείψουν την εξέγερση ενάντια στην κυβέρνηση, καθόλη τη διάρκεια των γεγονότων στην ανατολική Τουρκία του 1925, ο Μπεντιουζαμάν στάλθηκε σε εξορία στη δυτική Ανατόλια. Κατόπιν αυτού, για τα επόμενα είκοσι πέντε χρόνια, και σε μικρότερο βαθμό για τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του, δεν υπέφερε άλλο τίποτα εκτός από εξορία, φυλάκιση, ταλαιπωρία και διωγμό από τις αρχές. Εστάλη στη Μπάρλα, ένα μικρό χωριουδάκι στα βουνά της επαρχίας Ισπάρτα. Αλλά αυτά τα χρόνια της εξορίας και απομόνωσης είδαν τη συγγραφή του Ρισαλέ-ι Νουρ, της «Επιστολή του Φωτός» και της διασποράς του από τη μια άκρη της Τουρκίας στην άλλη. Επικαλούμενοι την ίδια τη μαρτυρία του Μπεντιουζαμάν: “Τώρα αντιλαμβάνομαι ξεκάθαρα ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου έχει καθοδηγηθεί με τέτοιο τρόπο, πέρα από την ίδια μου τη θέληση, ικανότητα, αντίληψη και πρόγνωση, ώστε να μπορέσει να πραγματοποιηθεί η συγγραφή των πραγματειών αυτών για να υπηρετήσουν τον ιερό σκοπό του Κουρ’ άν. Λες και όλη μου η ζωή ως λόγιος έχει αναλωθεί σε προπαρασκευαστικά στάδια των συγγραμμάτων αυτών, τα οποία καταδεικνύουν τη θαυματουργικότητα του Ιερού Κουρ’ άν.”
Παρόλα αυτά η προσπάθεια να τον απομονώσουν πλήρως και να το φιμώσουν είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, διότι ο Μπεντιουζζαμάν ήταν και προετοιμασμένος και μοναδικά κατηρτισμένος να αντιμετωπίσει την καινούργια πρόκληση. Τα χρόνια αυτά το Ρισαλέ-ι Νουρ, απλώθηκε αθόρυβα και ρίζωσε καταπολεμώντας με τον πλέον εποικοδομητικό τρόπο την προσπάθεια να ξεριζώσουν το Ισλάμ, καθώς και την απιστία και την υλική φιλοσοφία που ήλπιζαν να ενσταλάξουν στο Μουσουλμανικό λαό της Τουρκίας.
Η σπουδαιότητα του Ρισαλέ-ι Νουρ δεν πρέπει να υποτιμηθεί, μια που με τη βοήθεια του ο Μπεντιουζαμάν έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διατήρηση και αναζωπύρωση της Ισλαμικής πίστης στην Τουρκία στις σκοτεινότερες μέρες της ιστορίας της. Και πράγματι ο ρόλος του έχει συνεχίσει να αυξάνει σε σημασία μέχρι τις μέρες μας. Αλλά επιπρόσθετα με τα πιο πάνω, το Ρισαλέ-ι Νουρ είναι προσαρμοσμένο με τρόπο μοναδικό για να απευθύνει το λόγο όχι μόνο σε όλους τους Μουσουλμάνους αλλά στην πραγματικότητα σε όλη την ανθρωπότητα για διάφορους λόγους. Κατά πρώτο λόγο είναι γραμμένο σύμφωνα με τον τρόπο σκέψης του σύγχρονου ανθρώπου, ένα τρόπο σκέψης που, είτε είναι Μουσουλμανικός είτε όχι, έχει διαποτιστεί σε βάθος από την υλιστική φιλοσοφία: απαντά με σαφήνεια όλα τα ερωτήματα, τις αμφιβολίες και τη σύγχυση που αυτή προκαλεί. Απαντά ακόμη σε όλα τα “γιατί” που χαρακτηρίζουν το ερευνητικό πνεύμα του σύγχρονου ανθρώπου.
Επίσης, μας εξηγεί τα βαθυστόχαστα ζητήματα της πίστης, τα οποία στο παρελθόν μόνο οι προχωρημένοι λόγιοι μελετούσαν λεπτομερώς, με τέτοιο τρόπο ώστε όλοι, ακόμη και εκείνοι για τους οποίους το θέμα είναι καινούργιο, να μπορούν να καταλαβαίνουν και να παίρνουν κάτι χωρίς αυτό να τους προξενεί δυσκολίες ή βλάβη.
Ένας πρόσθετος λόγος είναι ότι εξηγώντας την πραγματική φύση και το σκοπό του ανθρώπου και του σύμπαντος, το Ρισαλέ-ι Νουρ μας φανερώνει ότι η αληθινή ευτυχία μπορεί να εξευρεθεί μόνο στην πίστη και τη γνώση του Αλλάχ, τόσο σε αυτόν τον κόσμο όσο και στη μετά θάνατο ζωή. Και τονίζει ακόμη το θλιβερό πόνο και τη δυστυχία που προκαλεί η απιστία προς τον Αλλάχ, στο πνεύμα και στη συνείδηση του ανθρώπου, τα οποία σε γενικές γραμμές οι πλανεμένοι αποπειρώνται να ξεχάσουν δια μέσου της περιφρόνησης και μιας διάθεσης φυγής από την πραγματικότητα, έτσι ώστε ο οποιοσδήποτε έχει μυαλό να μπορεί να βρίσκει καταφύγιο στην πίστη.
Τι Είναι Το Ρισαλέ-ι Νούρ
(ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ)
Ο Μπεντιουζζαμάν αντιλήφθηκε, μια βασική αιτία της παρακμής του Ισλαμικού κόσμου να είναι η εξασθένηση των ίδιων των θεμελίων του, με άλλα λόγια, μια εξασθένηση πίστεως στα βασικά δόγματα της Ισλαμικής θρησκευτικής πίστης. Αυτό, σε συνδυασμό με τις πρωτοφανείς επιθέσεις στα θεμέλια αυτά κατά το 19° και 20° αιώνα που πραγματοποιούσαν οι υλιστές, οι άθεοι και άλλοι στο όνομα της επιστήμης και της προόδου, τον βοήθησαν να συνειδητοποιήσει ότι άμεση και προέχουσα ανάγκη ήταν να ενδυναμώσει, ακόμη και να σώσει, την πίστη. Το αναγκαίο ήταν να εξαντλήσει όλες του τις προσπάθειες για να ανασυγκροτήσει το οικοδόμημα του Ισλάμ, την πίστη, και να αποκρούσει σε ανάλογο επίπεδο τις επιθέσεις αυτές με ένα “άυλο τζιχάντ” ή “τζιχάντ του λόγου.”
Έτσι, στην εξορία του, ο Μπεντιουζζαμάν συνέγραψε μια συλλογή έργων, το Ρισαλέ-ι Νουρ, που θα επεξηγούσε και θα ανέπτυσσε τα βασικά δόγματα της πίστεως, τις αλήθειες του Ιερού Κουρ’άν, στο σύγχρονο άνθρωπο. Μέθοδος του ήταν να αναλύει τόσο την πίστη όσο και την απιστία και να εξηγεί μέσα από ξεκάθαρα λογικά επιχειρήματα ότι όχι μόνο είναι δυνατό, ακολουθώντας τη μέθοδο του Κουρ’άν, να αποδεικνύονται ορθολογικά όλες οι αλήθειες της πίστεως, όπως η ύπαρξη και ενότητα του Αλλάχ, η χορεία των προφητών και η εν σώματι ανάσταση, αλλά ακόμη ότι αυτές οι αλήθειες είναι η μόνη ορθολογική εξήγηση της ύπαρξης του ανθρώπου και του σύμπαντος.
Ο Μπεντιουζαμάν απεδείκνυε έτσι με τη μορφή εύκολα κατανοητών διηγημάτων, συγκρίσεων, επεξηγήσεων και λογικών αποδείξεων ότι, αντί που οι αλήθειες της θρησκείας να είναι ασύμβατες με τα ευρήματα της σύγχρονης επιστήμης, η υλιστική ερμηνεία των ευρημάτων αυτών είναι παράλογη και ανόητη. Πράγματι, ο Μπεντιουζζαμάν απέδειξε στο Ρισαλέ-ι Νουρ ότι οι συναρπαστικές ανακαλύψεις της επιστήμης για τη λειτουργία του σύμπαντος επιβεβαιώνουν και ενισχύουν τις αλήθειες της θρησκείας.
Ως ο Νέος Σαΐντ, ο Μπεντιουζζαμάν βυθίστηκε στο Ιερό Κουρ’άν, ψάχνοντας κάποιο τρόπο να αφηγηθεί τις αλήθειες του στο σύγχρονο άνθρωπο. Στη Μπάρλα μέσα στην απομόνωση του άρχισε να γράφει πραγματείες επεξηγώντας και αποδεικνύοντας τις αλήθειες αυτές, διότι τώρα το ίδιο το Κουρ’άν και οι αλήθειες του δέχονταν επίθεση. Η πρώτη από αυτές ήταν σχετικά με την Ανάσταση των Νεκρών (Η Ανάσταση και το Υπερπέραν - Hashir), η οποία σε ύφος μοναδικό, αποδεικνύει την Ανάσταση του σώματος ορθολογικά, εγχείρημα στο οποίο προηγουμένως ακόμη και οι σπουδαιότεροι λόγιοι είχαν ομολογήσει την ανικανότητα τους. Περιέγραψε τη μέθοδο που εισήγαγε σε αυτή ως αποτελούμενη από τρία στάδια πρώτα αποδεικνύεται η ύπαρξη του Αλλάχ, και τα Ονόματα Του και τα χαρακτηριστικά Του γνωρίσματα, έπειτα «οικοδομείται» η Ανάσταση των Νεκρών πάνω σε αυτά και αποδεικνύεται.
Με τα συγγράμματα αυτά, ο Μπεντιουζζαμάν διάνοιξε ένα καινούργιο, άμεσο δρόμο στην πραγματικότητα (χακικάτ) και τη γνώση του Αλλάχ τον οποίο περιέγραψε ως την οδική αρτηρία του Ιερού Κουρ’άν και το δρόμο των Συντρόφων του Προφήτου (Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ. Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του.) διαμέσου του «Κληροδοτήματος της Προφητικής Ιδιότητος» η οποία χαρίζει σε όσους την ακολουθούν «πραγματική και σίγουρη πίστη». Δεν απέδωσε τα συγγράμματα στον εαυτό του, αλλά είπε ότι προήλθαν από το ίδιο το Ιερό Κουρ’άν, ότι ήταν «ακτίδες που έλαμπαν προς τα έξω, από τις αλήθειες του».
Έτσι, αντί να είναι ένα ερμηνευτικό υπόμνημα του Κουρ’άν το οποίο αναπτύσσει όλα τα εδάφια (του Ιερού Βιβλίου) παρουσιάζοντας τους άμεσους λόγους για την αποκάλυψη τους και προφανή νοήματα των λέξεων και προτάσεων, το Ρισαλέ-ι Νουρ είναι γνωστό ως «μαανεβί τεβσίρ», ή υπόμνημα που αναπτύσσει το νόημα των αληθειών του Κουρ’άν. Διότι υπάρχουν διαφόρων ειδών ερμηνευτικά σχόλια. Τα εδάφια που αναπτύσσονται περισσότερο στο Ρισαλέ-ι Νουρ είναι αυτά που ασχολούνται με τις αλήθειες της πίστης, όπως τα Ονόματα του Αλλάχ και τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και η Θεία δραστηριότητα μέσα στο σύμπαν, η Θεία ύπαρξη και Ενότητα, η ανάσταση, η προφητική ιδιότητα, η Θεία Αιτιότητα το πεπρωμένο και τα λατρευτικά καθήκοντα του ανθρώπου. Ο Μπεντιουζζαμάν εξηγεί με ποιο τρόπο το Κουρ’άν απευθύνει το λόγο προς όλους τους ανθρώπους κάθε εποχής, ανάλογα με το βαθμό κατανόησης και πνευματικής τους εξέλιξης έχει ένα πρόσωπο που στρέφεται προς κάθε εποχή. Το Ρισαλέ-ι Νουρ, συνεπώς ερμηνεύει το πρόσωπο αυτό του Ιερού Κουρ’άν το οποίο είναι στραμμένο προς τον αιώνα αυτό. Θα εξετάσουμε τώρα περαιτέρω πτυχές του Ρισαλέ-ι Νουρ που σχετίζονται με αυτό το σημείο.
Σε πολυάριθμα εδάφια του, το Ιερό Κουρ’άν προσκαλεί τον άνθρωπο να παρατηρήσει το σύμπαν και να στοχαστεί σχετικά με τη Θεία δραστηριότητα μέσα σε αυτό ακολουθώντας ακριβώς τη μέθοδο αυτή, ο Μπεντιουζζαμάν παρέχει αποδείξεις και ερμηνείες για τις αλήθειες της πίστης. Παρομοιάζει το σύμπαν με ένα βιβλίο, και εξηγώντας το με τον τρόπο που επιδεικνύεται από το Ιερό Κουρ’άν, δηλαδή, «διαβάζοντας» το για το νόημα του, μαθαίνει για τα Ονόματα του Αλλάχ και τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και άλλες αλήθειες της πίστης. Σκοπός του βιβλίου είναι να περιγράψει τον Ποιητή και Πλάστη του. Τα όντα γίνονται αποδεικτικά στοιχεία και σημεία συγκρινόμενα προς το Δημιουργό τους. Έτσι, ένα σημαντικό στοιχείο κατά την άποψη του Ρισαλέ-ι Νουρ είναι ο στοχασμός και η περισυλλογή (τεφεκιούρ), το να «διαβάζει» κανείς τη Βίβλο του Σύμπαντος με σκοπό να αυξήσει τις γνώσεις του για τον Δημιουργό και να αποκτήσει αληθινή και συγκεκριμένη πίστη σε όλες τις πραγματικότητες της πίστης.
Ο Μπεντιουζζαμάν αποδεικνύει ότι οι αδιάσειστες αλήθειες, όπως η Θεία Ενότητα, στις οποίες κατέληξε σύμφωνα με τον τρόπο που χρησιμοποίησε είναι η μόνη ορθολογική και λογική εξήγηση του σύμπαντος, και ότι οι συγκρίσεις που κάνει με τη Νατουραλιστική και Υλιστική Φιλοσοφία οι οποίες χρησιμοποίησαν τα ευρήματα της επιστήμης σχετικά με το συμπάν για να αρνηθούν τις αλήθειες αυτές, αποδεικνύουν πως τα πλαίσια ιδεών πάνω στα οποία βασίστηκαν, όπως η αιτιοκρατία και η Φύση, είναι παράλογα και από λογικής άποψης δίχως νόημα.
Πράγματι, απέχοντας παρασάγγας από το να τις αντικρούει, ξεσκεπάζοντας την τάξη και τον τρόπο λειτουργίας του σύμπαντος, η επιστήμη διευρύνει και εμβαθύνει τη γνώση των αληθειών της πίστεως. Στο Ρισαλέ-ι Νουρ πολλές περιγραφές της Θείας δραστηριότητος στο σύμπαν εξετάζονται μέσα από τα μάτια της επιστήμης, και αντανακλούν τη γνώση του Μπεντιουζζαμάν γι’αυτό. Το Ρισαλέ-ι Νουρ αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει καμιά αντίφαση ή σύγκρουση μεταξύ θρησκείας και επιστήμης.
Επιπρόσθετα όλα τα θέματα που εξετάζονται στο Ρισαλέ-ι Νουρ εκτίθενται ως λογικά επιχειρήματα και αποδεικνύονται σύμφωνα με τη λογική. Όλες οι πλέον σημαντικές αλήθειες της πίστεως αποδεικνύονται τόσο ξεκάθαρα που ακόμα και οι άπιστοι μπορούν να αντιληφθούν την αναγκαιότητα τους. Και έτσι ακόμη, εμπνευσμένες από το Ιερό Κουρ’άν, ακόμη και οι πλέον εμβριθείς και δυσπρόσιτες αλήθειες γίνονται προσιτές με τη βοήθεια παρομοιώσεων, οι οποίες τις φέρνουν κοντά στη νόηση (του ανθρώπου) σαν τηλεσκόπιο, έτσι ώστε να γίνονται άμεσα κατανοητές από τους κοινούς ανθρώπους και όσους δεν έχουν προηγούμενη γνώση των ερωτημάτων αυτών.
Άλλη μια πτυχή του Ρισαλέ-ι Νουρ που σχετίζεται με το πρόσωπο του Ιερού Κουρ’άν που είναι στραμμένο στον αιώνα αυτό, είναι ότι επεξηγεί τα πάντα από απόψεως σοφίας, δηλαδή όπως αναφέρεται πάλι πιο κάτω, εξηγεί το σκοπό του κάθε πράγματος. Εξετάζει τα πράγματα από την άποψη του Θείου Ονόματος (Ism-i Azam) του Πάνσοφου Αλλάχ.
Ακόμη, ακολουθώντας τη μέθοδο αυτή στο Ρισαλέ-ι Νουρ, ο Μπεντιουζζαμάν έλυσε πολλά μυστήρια της θρησκείας, όπως η ανάσταση των σωμάτων και η Θεία Αιτιότητα και η ανθρώπινη θέληση, και το αίνιγμα της διηνεκούς δραστηριότητος στο σύμπαν και η κίνηση των μορίων, πράγμα για το οποίο προηγουμένως ο άνθρωπος στηριζόμενος στη δική του νοημοσύνη και φιλοσοφία ήταν ανίκανος (να το πράξει).
Ενώ βρισκόταν στη Μπάρλα, ο Μπεντιουζζαμάν συγκέντρωσε μαζί την Ανάσταση και το Υπερπέραν -Hashir και κομμάτια έργων του που επακολούθησαν υπό τη μορφή μιας συλλογής και της έδωσε το όνομα Sözler (Οι Λόγοι). Τους Λόγους διαδέχθηκε η Mektubat (Οι Επιστολές), μια συλλογή τριάντα-τριών επιστολών ποικίλης έκτασης της κάθε μιας εξ’ αυτών, από τον Μπεντιουζζαμάν στους μαθητές του. Και αυτήν διαδέχτηκαν η Lem’alar (Η Συλλογή των Αναλαμπών) και η Şualar (Οι Ακτίνες), που ολοκληρώθηκε το 1949. Μαζί με αυτές υπάρχουν οι τρεις συλλογές των Συμπληρωματικών Επιστολών, για κάθε ένα από τους κυριότερους τόπους εξορίας του Μπεντιουζζαμάν, την Barla Lahikası (Οι Επιστολές της Μπάρλα), Kastamonu Lahikası (Οι Επιστολές της Κασταμόνου) και Emirdağ Lahikası (Οι Επιστολές της Εμιρντάγ).
Ο τρόπος που γράφτηκε και διεδόθη το Ρισαλέ-ι Νουρ ήταν μοναδικός, όπως και το ίδιο το έργο. Ο Μπεντιουζζαμάν υπαγόρευε με ταχύτητα σε κάποιο γραφέα, ο οποίος κατέγραφε το εν λόγω κομμάτι έργου με την ίδια ταχύτητα. O πραγματικός τρόπος συγγραφής ήταν πολύ γρήγορος. Ο Μπεντιουζζαμάν δεν είχε βιβλία στα οποία να ανατρέξει για βοήθεια και η συγγραφή θρησκευτικών έργων φυσικά και απαγορευόταν. Γράφτηκαν όλα επομένως στα βουνά και έξω στην ύπαιθρο. Έγιναν λοιπόν χειρόγραφα αντίγραφα, τα οποία αντιγράφονταν μυστικά στα σπίτια των «μαθητών» του Ρισαλέ-ι Νουρ, όπως ονομάζονταν, και περνούσαν από χωριό σε χωριό, και μετά από πόλη σε πόλη, μέχρι που διαδόθηκαν απ’ άκρου σ’ άκρου της Τουρκίας. Μόλις το 1946 μπόρεσαν οι μαθητές του Ρισαλέ-ι Νουρ να αποκτήσουν φωτοτυπικές μηχανές, ενώ ήταν μόλις το 1956 που διάφορα μέρη του έργου εκτυπώθηκαν σε σύγχρονα τυπογραφεία στη νέα, Λατινική, γραφή. Ο αριθμός που έχει δοθεί για τα χειρόγραφα αντίγραφα είναι 600,000.
Μπορεί να γίνει αντιληπτό από τον πιο πάνω αριθμό με ποιο τρόπο το κίνημα του Ρισαλέ-ι Νουρ διαδόθηκε εντός των ορίων της Τουρκίας, παρόλες τις προσπάθειες να το σταματήσουν. Μετά το 1950, η περίοδος αυτή που ο Μπεντιουζζαμάν αποκαλούσε «ο Τρίτος Σαΐντ», υπήρξε μια μεγάλη αύξηση στον αριθμό των μαθητών, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους και εκείνους που είχαν περάσει μέσα από το σύστημα κοσμικής εκπαίδευσης της Δημοκρατίας. Την ίδια ώρα ο αριθμός των μαθητών εκτός Τουρκίας αυξήθηκε.
Εκτός από τα ίδια αυτά τα δυναμικά συγγράμματα, ένας κύριος παράγοντας της επιτυχίας του κινήματος μπορεί να αποδοθεί στην ίδια τη μέθοδο που είχε επιλέξει ο Μπεντιουζζαμάν, την οποία μπορούμε να συνοψίσουμε με δύο φράσεις: «μαανεβί τζιχάντ (Manevi Cihad)», δηλαδή, «τζιχάντ του λόγου» ή «άυλο τζιχάντ», ή «πνευματική αντιμαχία» και «θετική δράση».
Ο Μπεντιουζζαμάν θεωρούσε ως τους πραγματικούς εχθρούς αυτού του αιώνα της επιστήμης, της λογικής και του πολιτισμού να είναι ο υλισμός και ο αθεϊσμός, και ως πηγή τους, την υλιστική φιλοσοφία. Έτσι ακριβώς τους καταπολέμησε και τους «κατατρόπωσε ολοκληρωτικά» με τις λογικές αποδείξεις του Ρισαλέ-ι Νουρ, και διαμέσου της ενδυνάμωσης της πίστης των Μουσουλμάνων και αναβιβάζοντας τη στο επίπεδο της «πραγματικής, επαληθευμένης πίστης», το Ρισαλέ-ι Νουρ έγινε ο αποτελεσματικότερος φραγμός ενάντια στη διαφθορά της κοινωνίας που προκαλούσαν οι εχθροί αυτοί. Για να είναι σε θέση να ακολουθήσει αυτή τή «πνευματική αντιμαχία», ο Μπεντιουζζαμάν επέμενε να αποφεύγουν οι μαθητές του «άμεση δράση» και οποιαδήποτε χρήση βίας. Με τη βοήθεια της «θετικής δράσης», και της διατήρησης της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, η ζημιά που επροκαλείτο από τις δυνάμεις της απιστίας θα μπορούσε να «αποκατασταθεί» από τις θεραπευτικές αλήθειες του Ιερού Κουρ’άν.
ΣΥΜΠΕΡΑΙΝΟΝΤΑΣ:
Το Ιερό Κουρ’άν απευθύνεται στις διανοητικές λειτουργίες καθώς επίσης και σε άλλες εσωτερικές δυνάμεις του ανθρώπου. Δείχνει στον άνθρωπο το δρόμο για να εξετάσει το σύμπαν και τη λειτουργία του έτσι ώστε να διδαχθεί την αληθινή του φύση και αντικειμενικούς σκοπούς της δημιουργίας και κατά συνέπεια να μάθει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Μοναδικού Δημιουργού αλλά και τα δικά του καθήκοντα ως δημιούργημα. Αυτή, λοιπόν, είναι η μέθοδος που ο Μπεντιουζζαμάν χρησιμοποίησε στο Ρισαλέ-ι Νουρ. Ερμήνευσε την πραγματική φύση του σύμπαντος ως σημεία του Δημιουργού του και απέδειξε μέσα από ξεκάθαρα επιχειρήματα ότι αν εξηγηθεί με τον τρόπο αυτό όλες οι θεμελιώδεις αρχές της πίστης μπορούν να αποδειχτούν ορθολογικά.
Όταν ακολουθείται αυτή η μέθοδος, το άτομο αποκτά μια πίστη αληθινή, η οποία θα είναι υγιής και αρκετά σταθερή ώστε να αντισταθεί σε οποιεσδήποτε αμφιβολίες μπορούν να προκύψουν ενόψει των πολυμήχανων επιθέσεων του Υλισμού, του Νατουραλισμού και του αθεϊσμού ή της υλιστικής προσέγγισης στις επιστημονικές προόδους. Διότι όλες οι επιστημονικές και τεχνολογικές πρόοδοι είναι απλά η αποκάλυψη των τρόπων λειτουργίας του Κόσμου. Όταν ο Κόσμος γίνει αντιληπτός ως ένα τεράστιο και φοβερά πολύπλοκο και ενιαίο βιβλίο γεμάτο από νοήματα που απεικονίζει Τον Μόνο Ποιητή, αντί να προξενούν αμφιβολίες και αναστάτωση, όλες αυτές οι αποκαλύψεις και πρόοδοι ενισχύουν την πίστη, την εμβαθύνουν και την εξαπλώνουν.
Η βασικότερη ανάγκη του ανθρώπου είναι η ανάγκη για τη θρησκεία, η ανάγκη να γνωρίζει και να λατρεύει τον Παντοκράτορα Αλλάχ με όλα τα Πλέον Υπέροχα Του Ονόματα και χαρακτηριστικά γνωρίσματα, και να υπακούει στους νόμους Του, αυτούς που είναι έκδηλοι στο σύμπαν και αυτούς που μας φανέρωσε μέσω των προφητών. Ερμηνεύοντας το μήνυμα του Ιερού Κουρ’άν, του τελευταίου Αποκεκαλυμμένου Βιβλίου του Παντοκράτορος Αλλάχ, φερμένου και άψογα ερμηνευμένου από τον τελευταίο Του Προφήτη, τον Μουχάμμεντ (Σάλλελλαχου Αλεïχί Ουεσελλέμ. Η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ μαζί του.), και του Ισλάμ, της ολοκληρωμένης και τελειοποιημένης θρησκείας της ανθρωπότητας, ο Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νούρσι απέδειξε στο Ρισαλέ-ι Νουρ ότι δεν υπάρχει καμιά αντίφαση ή διχοτόμηση μεταξύ επιστήμης και θρησκείας, ή ακόμα καλύτερα, η αληθινή πρόοδος και ευτυχία για την ανθρωπότητα μπορεί και θα κατορθωθεί, μόνο με την οδό αυτή, την οδό του Ιερού Κουρ’άν.
ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΠΕΝΤΙΟΥΖΖΑΜΑΝ ΣΑΪΝΤ ΝΟΥΡΣΙ
1877 Γεννήθηκε στο χωριό Νούρς της επαρχίας Χίζαν του νομού Μπίτλις στην ανατολική Τουρκία. Υπάρχουν και διαφορετικές αναφορές σχετικά με την χρονολογία γέννησης όπως 1873, 1876 και 1878.
1888 Ολοκληρώνει την καθορισμένη σειρά μαθημάτων εκπαίδευσης στο Μετρέσα (θρησκευτική σχολή) σε τρεις μήνες που κανονικά ολοκληρώνετε σε δεκαπέντε χρόνια.
1894 Πηγαίνει στην πόλη Βαν – Van και μελετά της θετικές επιστήμες όπως Γεωγραφία, Μαθηματικά, Γεωλογία, Φυσική, Αστρολογία και Χημεία σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα σε επίπεδο να διαλέγεται δημόσια με τους καθηγητές αυτών των κλάδων. Τότε του απονέμεται ο τίτλος Μπεντιουζζαμάν που σημαίνει Θαύμα Του Αιώνος.
1907 Πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη – İstanbul να παρουσιάσει τα σχέδια του περί Παιδιάς στον Σουλτάνο.
1908 Κάνει μια ισχυρή ομιλία στην Πλατεία Ελευθερίας στην Θεσσαλονίκη περί την ουσία της Ελευθερίας και ο τρόπος που παρεξηγείται.
1909 Δικάζετε στο στρατοδικείο με την αφορμή των γεγονότων της 31 Μαρτίου στην Κωνσταντινούπολη – İstanbul και αθωώνετε.
1911 Κάνει ένα πανίσχυρο κήρυγμα στο τέμενος των Ομεϊάδων (Cami-i Emevi) στην Δαμασκό. Αυτό το κήρυγμα θα εκδοθεί ως Hutbe-i Şamiye (Το κήρυγμα στην Δαμασκό) και στα βιβλία του Münazarat και Muhakemat.
1915 Πηγαίνει στο Βόριο Ανατολικό Μέτωπο με τους μαθητές του και συντάσσει το İşaratü’l İ-caz καθώς πολεμούσε.
1916 Πέφτει αιχμάλωτος στα Ρωσικά στρατεύματα και μεταφέρεται στην πόλη Κοστρόμα.
1918 Δραπετεύει μετά από δυόμιση χρόνια από τις φυλακές της Κοστρόμα και φτάνει στην Κωνσταντινούπολη – İstanbul και εντάσσεται ως μέλος του Νταρούλ Χικμετ-ίλ Ισλαμίγιε (Daru’l- Hikmetil-Islamiye).
1919 Ξεκινά την συγγραφή του Mesnevi-i Nuriye το οποίο ολοκληρώνετε το 1923.
1920 Εκδίδει το Hutuvat-ı Sitte με αφορμή την κατοχή των Άγγλων στην Κωνσταντινούπολη – İstanbul. Οι Άγγλοι διατάζουν την εκτέλεση του όμως δεν καταφέρνουν να τον συλλάβουν.
1922 Προσκλήθηκε στην Άγκυρα από τους νέους αρχηγούς του νέου καθεστώς, όπου δημοσίευσε διάφορα έργα με σκοπό την καταπολέμηση τις αμελείς που υπήρχαν στην εκτέλεση των θρησκευτικών τους καθηκόντων.
1923 Επέστρεψε στην πόλη Βαν – Van όπου ξεκίνησε να δεινή μαθήματα στο όρος Έρεκ.
1926 Με αφορμή μιας εξέγερσης στα ανατολικά στην οποία ο Μπεντιουζζαμάν δε μετείχε, εστάλη σε εξορία στον νομό Μπούρντουρ και απ’ εκεί στο χωριό Μπάρλα όπου ξεκίνησε την συγγραφή του Ρισαλέ-ι Νούρ. Εκεί ολοκλήρωσε τους τόμους Sözler (Οι Λόγοι), Mektubat (Οι Επιστολές), και ένα μεγάλο μέρος του Lem’alar (Η Συλλογή των Αναλαμπών).
1934 Μεταφέρθηκε από το χωριό Μπάρλα στην πόλη Ισπάρτα.
1935 Δικάστηκε με αφορμή κάποια από τα έργα του και φυλακίστηκε 11 μήνες μαζί με 120 μαθητές του στις φυλακές του Εσκίσεχιρ.
1936 Εξορίστηκε στην πόλη Καστάμονου όπου έμμηνε εφτά χρόνια και όπου συνέχισε την συγγραφή του Ρισαλέ-ι Νούρ.
1943 Συλλαμβάνετε μαζί με 126 μαθητές του και μεταφέρετε στης φυλακές της πόλης Ντενίζλι οπού μένει εννέα μήνες και αθωώνετε.
1944 Εξορίστηκε στην πόλη Εμίρταγ.
1948 Ξανασυλλαμβάνετε με τις ίδιες δικαιολογίες με 56 μαθητές του και μεταφέρετε στης φυλακές της πόλης Άφιον. Ζει την πιο δύσκολη περίοδο τις ζωής του στις φυλακές για 20 μήνες όπου τελικά αθωώνετε ξανά και εξορίζετε ξανά στην πόλη Εμίρταγ.
1952 Πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη – İstanbul για να δικαστή για το βιβλίο του Gençlik Rehberi Οδηγός των Νέων όπου αθωώνετε άλλη μια φορά.
1953 Επέστρεψε στην πόλη Εμίρταγ οπού ζει τα επόμενα του χρόνια κάνοντας διάφορες επισκέψεις στους μαθητές του σε διάφορες πόλεις.
1960 Αναχωρεί προς την αιωνιότητα στης 23 Μαρτίου Εικοστή Πέμπτη νύχτα του Αραβικού μήνα Ραμαζάν στην ανατολική πόλη Ούρφα αφήνοντας ως κληρονομιά την Συλλογή του Ρισαλέ-ι Νούρ στις επόμενες γενιές η οποία ανθίζει και δίνει παγκόσμιους καρπούς αγάπης, ειλικρίνειας, πίστης, αλληλεγγύης, αδελφοσύνης, και πραγματικής ανθρωπιάς.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΡΙΣΑΛΕ-Ι ΝΟΥΡ
Εχθροί μας είναι η άγνοια, η ένδεια και η διαμάχη. Θα διεξάγουμε την μάχη μας ενάντια σε αυτούς τους τρεις εχθρούς με τα όπλα της εργατικότητας, της μάθησης και της ενότητας.
****
Είναι ποτέ δυνατόν ο Κύριος του σύμπαντος να μην επιλύσει διαμέσου ενός αγγελιοφόρου, το περίπλοκο φυλαχτό του στόχου και του σκοπού όλων των αλλαγών που λαμβάνουν χώρα στο σύμπαν, μα και το γρίφο που περιέχεται στα τρία δύσκολα ερωτήματα που διατυπώνονται από όλα τα όντα:
«Ποια είναι η προέλευση μας; Ποιος είναι ο προορισμός μας; Ποιος είναι ο σκοπός μας;»
****
Ένα βιβλίο, ιδιαίτερα δε ένα βιβλίο στην κάθε λέξη του οποίου μια μικροσκοπική γραφίδα έχει επιγράψει ένα ακόμη πλήρες βιβλίο, και στο κάθε γράμμα του οποίου μια λεπτή γραφίδα έχει ιχνογραφήσει μια ωδή, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να έχει κάποιο συγγραφέα, κάτι τέτοιο θα ήταν παντελώς αδύνατο. Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο το σύμπαν αυτό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον καταγραφέα του. Αυτό είναι αδύνατο στον έσχατο βαθμό. Διότι το σύμπαν αυτό είναι επακριβώς ένα τέτοιο βιβλίο ώστε καθεμιά από τις σελίδες του περιλαμβάνει πολλά άλλα βιβλία, καθεμιά από τις λέξεις του περιέχει ένα βιβλίο και καθένα από τα γράμματα του περιέχει μια ωδή. Το πρόσωπο της γης είναι μία σελίδα στη βίβλο του κόσμου. Παρατηρήστε πόσα πολλά βιβλία περιέχει. Ένα δέντρο είναι μια λέξη, παρατήρησε πόσες σελίδες υπάρχουν. Κάθε καρπός είναι ένα γράμμα και κάθε σπόρος είναι μια τελεία. Στην τελεία αυτή περιέχεται το ευρετήριο και το πρόγραμμα ενός ολάκερου δέντρου. Ένα τέτοιο βιβλίο όπως αυτό μπορεί να έχει επιγραφεί μονάχα από την κραταιά γραφίδα ενός Κατόχου Μεγαλείου Δύναμης, Ο οποίος απολαμβάνει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Δύναμης και της Ομορφιάς, Ο οποίος είναι ο φέρων άπειρης σοφίας και ισχύς. Η πίστη, επομένως, επακολουθεί αναπόφευκτα γύρω από την παρατήρηση του κόσμου, εκτός εάν κάποιος είναι μεθυσμένος με την πλάνη.
***
Χωριό χωρίς κοινοτάρχη, πρόεδρο δεν γίνεται. Μια βελόνα χωρίς τον κατασκευαστή και το μάστορα της δεν γίνεται. Ένα γράμμα χωρίς τον γραφέα δεν γίνεται, το γνωρίζεις. Πως λοιπόν γίνεται, ένα τόσο εξαιρετικά εύτακτο βασίλειο να μην έχει κυβερνήτη; Και πως μπορεί τόσος πλούτος να μην έχει ιδιοκτήτη, όταν κάθε ώρα σαν να καταφθάνει και ένα τραίνο[1] γεμάτο με πολύτιμα και επιτηδευμένα δώρα, λες και προέρχεται από τη σφαίρα του αθέατου; Και όλες οι αναγγελίες και οι προκηρύξεις, όλες οι σφραγίδες και οι βούλες, που βρίσκονται σε όλα αυτά τα αγαθά, όλα τα νομίσματα και οι σημαίες που ανεμίζουν σε κάθε γωνιά του βασιλείου, μπορούν να υπάρχουν χωρίς κάποιο ιδιοκτήτη; Φαίνεται ότι έχεις ψιλό-μελετήσει τις φιλοσοφικές σοφιστείες και είσαι ανίκανος να διαβάσεις την Ισλαμική γραφή. Επιπλέον, αρνείσαι να ρωτήσεις αυτούς που μπορούν να τη διαβάσουν. Έλα τώρα, να σου διαβάσω το ανώτατο διάταγμα του βασιλέως.
***
Ναι, είναι προφανές ότι Αυτός ο οποίος ελέγχει τον κόσμο αυτό το πράττει, σύμφωνα με μιαν άπειρη σοφία. Χρειάζεσαι απόδειξη; Είναι η τήρηση τον σκοπών και της ωφέλειας σε όλα τα πράγματα. Δε βλέπετε ότι πολυάριθμα οφέλη και σοφίες κατευθύνονται σε όλα τα μέλη, τα οστά και τις φλέβες του ανθρώπου, και σε κάθε μόριο του σώματος του; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι το να αποκτηθούν τόσα οφέλη και σοφίες, πολυάριθμα όσο οι καρποί ενός δέντρου, φανερώνουν ότι οι υποθέσεις πραγματοποιούνται σύμφωνα με μιαν άπειρη σοφία. Και η ύπαρξη της απώτατης τάξης σε όλα τα έργα τέχνης όλων των πραγμάτων φανερώνουν ότι οι υποθέσεις πραγματοποιούνται σύμφωνα με μιαν άπειρη σοφία.
Η σύμπτυξη του επακριβούς προγράμματος ανάπτυξης ενός ωραίου λουλουδιού μέσα σε ένα μικροσκοπικό σπόρο, η επιγραφή σε ένα μικρό σπόρο με τη γραφίδα του Πεπρωμένου του ειληταρίου των έργων ενός δέντρου, η ιστορία της ζωής του και ο κατάλογος του εξοπλισμού του, φανερώνουν ότι η γραφίδα της υπέρτατης σοφίας βρίσκεται σε λειτουργία…
Τώρα είναι ποτέ δυνατόν ο κάτοχος μιας τέτοιας σοφίας που κατά αυτόν τον τρόπο διαποτίζει τους τρόπους λειτουργίας της συντηρητικότητας να μην επιθυμεί να ευνοεί αιώνια εκείνους οι οποίοι ζητούν καταφύγιο κάτω από την προστατευτική φτερούγα της συντηρητικότητας του και οι οποίοι κάνουν υπακοή μέσα από την πίστη;
***
Το σύνολο του παρελθόντος, που εκτείνεται από το παρόν προς τα πίσω στην αρχή της δημιουργίας, αποτελείται από συμβάντα. Κάθε μέρα, χρόνος και αιώνας που έλαβαν ύπαρξη είναι σαν μια αράδα, μια σελίδα, ένα βιβλίο, γραμμένο από τη γραφίδα του Πεπρωμένου, το χέρι της δύναμης του Αλλάχ έχει επιγράψει εκεί τα θαυματουργικά Του σημεία με τη μέγιστη σοφία και τάξη.
Κατά παρόμοιο τρόπο, ο χρόνος από το παρόν μέχρι την ανάσταση, τον Παράδεισο και την αιωνιότητα, ολοκληρωτικά το μέλλον αποτελούνται από πιθανά συμβάντα με δυνατότητες. Δηλαδή το παρελθόν αποτελείται από συμβάντα και το μέλλον αποτελείται από πιθανά συμβάντα με δυνατότητες. Λοιπόν εάν οι δύο αυτές αλυσίδες του χρόνου συγκριθούν η μία προς την άλλη, θα γίνει αντιληπτό μετά βεβαιότητας πως είναι γεγονός ότι Αυτός που δημιούργησε το χθες και έφερε στη ζωή τα όντα που το χαρακτηρίζουν, είναι επίσης ικανός, να δημιουργήσει το αύριο μαζί με τις υπάρξεις του. Πάλι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα όντα και τα παράδοξα του παρελθόντος χρόνου, η θαυμαστή εκείνη έκθεση, είναι τα θαυματουργικά έργα ενός Καντίρ-ι Ζουλτζελάλ, (Ο Ισχυρός, Παντοδύναμος Κάτοχος Μεγαλείου Δύναμις, Αλλάχ) φέρουν κατηγορηματική μαρτυρία ότι αυτός ο Καντίρ είναι ικανός να δημιουργήσει ολόκληρο το μέλλον και τα απρόβλεπτα του περιστατικά, και να αποκαλύψει όλα του τα παράδοξα.
Ναι όπως, αυτός ο οποίος δημιουργεί ένα μήλο πρέπει μετά βεβαιότητας να είναι σε θέση να δημιουργήσει όλα τα μήλα πάνω στον κόσμο και να φέρει στη ζωή την αχανή άνοιξη. Αντιστρόφως, αυτός ο οποίος δεν μπορεί να δημιουργήσει μια άνοιξη δεν μπορεί ούτε ένα και μόνο μήλο να δημιουργήσει, διότι το μήλο κατασκευάζεται στον ίδιο πάγκο εργασίας. Αυτός όμως ο οποίος δημιουργεί ένα μήλο μπορεί να δημιουργήσει την άνοιξη. Το κάθε μήλο είναι ένα παράδειγμα σε μικρογραφία ενός δέντρου, ενός κήπου ακόμη ή ενός κόσμου. Ο σπόρος του μήλου που φέρει εν εαυτών την ιστορία-ζωής ενός τεράστιου δέντρου είναι, από απόψεως καλλιτεχνικής επιδεξιότητας, ένα τέτοιο θαύμα ώστε αυτός ο οποίος το δημιουργεί κατά αυτόν τον τρόπο είναι ανεπίδεκτος του μηδενός. Έτσι επίσης, αυτός που δημιουργεί το σήμερα είναι ακόμη σε θέση να δημιουργήσει τη μέρα της αναστάσεως, και είναι μονάχα εκείνος ο οποίος είναι ικανός να δημιουργήσει την άνοιξη, που βρίσκεται και σε θέση να δημιουργήσει την ανάσταση. Αυτός ο οποίος επιθέτει όλους τους κόσμους του παρελθόντος χρόνου στην κορδέλα του χρόνου και εκεί τους εκθέτει με μέγιστη σοφία και τάξη, είναι χωρίς αμφιβολία ικανός να προσαρτήσει και άλλες υπάρξεις στην κορδέλα του μέλλοντος και να τις εκθέσει εκεί. Σε αρκετούς από τους Λόγους, ιδιαίτερα δε στον Εικοστό Δεύτερο Λόγο, αποδείξαμε με απόλυτη βεβαιότητα ότι: «αυτός ο οποίος δεν μπορεί να δημιουργήσει τα πάντα δεν μπορεί να δημιουργήσει τίποτα, και αυτός ο οποίος μπορεί να πλάσει ένα πράγμα, μπορεί να πλάσει τα πάντα». Επιπλέον, εάν η δημιουργία του κάθε πράγματος ανατεθεί σε έναν και μόνο Δημιουργό η δημιουργία όλων των πραγμάτων καθίσταται τόσο εύκολη όσο η δημιουργία ενός και μόνου πράγματος, κατ’ αυτόν τον τρόπο ανακύπτει η ευχέρεια (στη δημιουργία). Εάν, αντιθέτως, ανατεθεί σε πολυάριθμες αιτίες και αποδοθεί στην πολλαπλότητα, η δημιουργία ενός και μόνου πράγματος καθίσταται τόσο δύσκολη όσο η δημιουργία του κάθε πράγματος, και προκύπτει τέτοια δυσκολία σαν άλλη μεθόριος σε απιθανότητα επάνω.
***
Θα υποδείξουμε, ως ένα μέτρο σύγκρισης, τέσσερις μονάχα από τις χιλιάδες αποδείξεις, ότι η πίστη στο υπερπέραν κόσμο είναι θεμελιώδης στη ζωή της κοινωνίας και στην προσωπική ζωή του ανθρώπου, και ότι είναι η βάση για την ευτυχία, την ευημερία και την πραγμάτωση του.
Η Πρώτη: Είναι με τη σκέψη του Παραδείσου μόνο που τα παιδιά, τα οποία αποτελούν το ήμισυ της ανθρωπότητας, μπορούν να υπομένουν όλους τους θανάτους ολόγυρα τους, οι οποίοι παρουσιάζονται ως φρικτοί και οδυνηροί, και ενισχύουν το ηθικό των τρυφερών και αδύναμων τους υπάρξεων. Με τη βοήθεια του Παραδείσου βρίσκουν ελπίδα στις ευαίσθητες τους ψυχές, επιρρεπή όπως είναι στο κλάμα, και δύνανται να ζήσουν ευτυχισμένα. Για παράδειγμα με τη σκέψη του Παραδείσου μπορεί να πει: «Ο μικρός μου αδελφός ή ο φίλος μου έχει πεθάνει και έχει γίνει ένα πουλί στον Παράδεισο. Πετάει γύρω από τον Παράδεισο και ζει πιο ευτυχισμένα από εμάς.» Οι συχνοί θάνατοι μπροστά στα δύστυχα μάτια άλλων παιδιών, σαν κι’ αυτά τα ίδια, ή των μεγάλων, θα εξολοθρεύσουν στην αντίθετη περίπτωση όλη τους την αντίσταση και το ηθικό, εξαναγκάζοντας τις οξυδερκείς τους πνευματικές δυνάμεις όπως είναι οι ψυχές, οι καρδιές και ο νους τους να κλαίνε μαζί με τα μάτια τους. Είτε που θα εξασθενήσουν εντελώς ή που θα καταντήσουν γελοία, αξιοθρήνητα τετράποδα…
Δεύτερη Απόδειξη: Είναι μοναχά με τη βοήθεια της ζωής στο υπερπέραν που οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι αποτελούν το ήμισυ της ανθρωπότητας, δύνανται να εγκαρτερήσουν την εγγύτητα του μνήματος, και να παρηγορηθούν με τη σκέψη ότι οι ζωές τους, στις οποίες είναι τόσο στενά προσκολλημένοι, σύντομα θα αφανιστούν και ο ωραίος τους κόσμος θα φτάσει σε ένα τέλος. Είναι μονάχα με την ελπίδα της αιωνίου ζωής που μπορούν να αντιδράσουν ευνοϊκά στη θλιβερή απόγνωση που αισθάνονται στις συναισθηματικά παιδιάστικες ψυχές τους με τη σκέψη του θανάτου. Οι άξιοι εκείνοι, αδημονούντες πατέρες και μητέρες, που τόσο αξίζουν ευσπλαχνίας και έχουν ανάγκη γαλήνης και ηρεμίας του νου, θα νοιώσουν στην αντίθετη περίπτωση μιαν πνευματική αναταραχή και αγωνία στην καρδιά τους, και ο κόσμος αυτός θα καταντήσει γι’ αυτούς μια σκοτεινή φυλακή, και η ζωή ακόμη, μαρτύριο θλιβερό.
Τρίτη Απόδειξη: Είναι μονάχα η σκέψη του πυρός της κολάσεως που ελέγχει τα θυελλώδη πάθη των νέων, το πιο δραστήριο στοιχείο στη ζωή της κοινωνίας, και τις βίαιες τους υπερβάσεις, συγκρατώντας τους από την επιθετικότητα, την καταδυνάστευση και την καταστροφή, και που διασφαλίζει πως η ζωή της κοινωνίας συνεχίζεται με γαλήνη. Εάν δεν ήταν ο φόβος της Κολάσεως, σύμφωνα με το νόμο «το δίκαιο είναι με το μέρος του ισχυρότερου,» επιζητώντας να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους, οι νέοι αυτοί σα μεθυσμένοι θα μετέτρεπαν τον κόσμο των ανίσχυρων και αδύναμων φουκαράδων σε Κόλαση, και θα ‘προβίβαζαν’ την ανθρωπότητα σε ποταπή ζωικότητα.
Τέταρτη Απόδειξη: Το περιεκτικότερο κέντρο του εγκόσμιου βίου του ανθρώπου, και η γενική του πορεία, και ένας παράδεισος, καταφύγιο και ένα φρούριο της επίγειας ευτυχίας, είναι η ζωή της οικογένειας. Καθενός το σπίτι είναι γι’ αυτόν ένας μικρός κόσμος. Και η ζωή και η ευτυχία του σπιτιού και της οικογένειας του είναι εφικτές μέσα από γνήσιο, ειλικρινή και έντιμο σεβασμό και άδολη, συμπονετική και αυτοθυσιαστική ευσπλαχνία. Αυτό το άδολο σέβας και ειλικρινής καλοσύνη μπορούν να γίνουν κατορθωτά μέσω της αντίληψης του να έχουν τα μέλη της οικογένειας μιαν παντοτινή συντροφικότητα και φιλία και συναδέλφωση, και οι γονικές, αδελφικές και φιλικές τους σχέσεις να συνεχίζουν για ολάκερη την αιωνιότητα σε μια ζωή δίχως όριο, και στο να το πιστεύουν αυτό. Λέει κάποιος, για παράδειγμα: «Η σύζυγος μου θα είναι ο πιστός μου σύντροφος σε έναν κόσμο παντοτινό και μιαν αιώνια ζωή. Δεν πειράζει εάν τώρα είναι γριά και άσχημη, διότι θα διατηρεί ένα κάλλος αθάνατο. Και για έναν αιώνιο και παντοτινό σύντροφο μπορώ να κάνω κάθε θυσία και ευσπλαχνία… » Θα πει στον εαυτό του πως θα είναι όσο καλός και αφοσιωμένος μπορεί να είναι, λες και η σύζυγος του ήταν ένα όμορφο ουρί. Μια συντροφικότητα που επρόκειτο να καταλήξει σε αιώνιο χωρισμό μετά από μία ώρα ή δύο σύντομης, φαινομενικής φιλίας θα επέτρεπε κατά τα άλλα μονάχα επιπόλαια, πρόσκαιρα, προσποιητά, ζωώδη αισθήματα και απατηλή ευσπλαχνία και επίπλαστο σεβασμό. Όπως στα ζώα, η ιδιοτέλεια και άλλα ακατάσχετα πάθη θα επικρατούσαν επάνω στο σέβας και την ευσπλαχνία, μεταμορφώνοντας τον επίγειο αυτόν Παράδεισο σε Κόλαση.
Έτσι, μία από τις εκατοντάδες των συνεπειών της πίστης στην ανάσταση είναι συνδεδεμένη με την κοινωνική ζωή. Εάν γίνει μία σύγκριση μεταξύ των τεσσάρων πιο πάνω αποδείξεων εκ των εκατοντάδων όψεων και οφελών αυτής της μίας και μόνης συνέπειας και των υπολοίπων, θα γίνει κατανοητό πως η συνειδητοποίηση της αλήθειας της αναστάσεως, και της ύπαρξης της, είναι τόσο βέβαιες όσο η ανώτερη πραγματικότητα της ανθρωπότητας και η καθολική της ανάγκη. Είναι πιο ξεκάθαρη ακόμη και από την μαρτυρία για την ύπαρξη της τροφής, που προσφέρεται λόγω της ύπαρξης της ανάγκης στο στομάχι του ανθρώπου, και πληροφορεί για την ύπαρξη της ακόμη πιο ξεκάθαρα. Και αποδεικνύει ότι εάν οι συνέπειες της αλήθειας της αναστάσεως επρόκειτο να εγκαταλείψουν την ανθρωπότητα, της οποίας η φύση είναι εξαιρετικά σημαντική, υψηλή και ζωτική, θα ξέπεφτε στο να γίνει ένα μολυσμένο πτώμα που τρέφεται από μικρόβια.
Τώρα ας έρθουν οι κοινωνιολόγοι, οι πολιτικοί και οι ηθικολόγοι, οι οποίοι κυβερνούν την ανθρωπότητα και ασχολούνται με τις κοινωνικές και ηθικές της υποθέσεις και ας μας πουν, πως εισηγούνται να γεμίσουν το κενό αυτό; Με τι μπορούν να γιατρέψουν τις βαθιές αυτές πληγές;
***
Αν προσέξουμε, αντιλαμβανόμαστε ότι όλα τα πράγματα και ιδίως οι ζωντανοί οργανισμοί έχουν πολυάριθμες διαφορετικές ανάγκες και πολυάριθμες διαφορετικές απαιτήσεις. Και αυτές οι απαιτήσεις και ανάγκες παρέχονται σε αυτά στην κατάλληλη ώρα, με απροσδόκητους τρόπους, από μέρη που δε γνωρίζουν και που δε μπορούν να φθάσουν με τις δικές τους δυνάμεις۰έρχεται σε αυτά η αρωγή. Αλλά η δύναμη αυτών των δύστυχων όντων είναι ανεπαρκής ακόμη και για τα μικρότερα από αυτά τα ατελείωτα πράγματα που επιθυμούν۰δε μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Σκεφθείτε τον εαυτό σας: πόσα πράγματα έχετε ανάγκη που οι δυνάμεις σας δε μπορούν να φθάσουν, όπως για παράδειγμα οι εξωτερικές και εσωτερικές σας αισθήσεις και οι ανάγκες τους; Συγκρίνετε όλους τους άλλους ζωντανούς οργανισμούς με τον εαυτό σας. Κοιτάξτε۰ όπως ακριβώς ο καθένας τους χωριστά δίνει μαρτυρία στην Απαραίτητη Ύπαρξη και καταδεικνύει στην ενότητα Του, έτσι και στην ολότητα τους φανερώνουν στον κοινό νου τον Ένα Απαραιτήτως Υπάρχων Αλλάχ πίσω από το πέπλο του Αόρατου, του Ενός και Μόνου Αλλάχ της Ενότητας ανάμεσα σε τίτλους όπως Πλέον Γενναιόδωρος, Πανοικτίρμονας, Σιτονόμος και Κελευστής.
Ω αδαή αρνησίθεε και έκλυτε άφρονα! Με τι άλλο μπορείς να ερμηνεύσεις αυτή τη σοφή, νοήμονα, ευεργετική δραστηριότητα; Με κωφή φύση; Με τυφλή δύναμη; Με παράλογη συγκυρία; Μπορείς να την ερμηνεύσεις μέσα από ανίσχυρα, άψυχα αίτια;
***
ΕΚΤΗ ΦΡΑΣΗ: «Μόνο Αυτός παρέχει τη ζωή»
Δηλαδή, ο δότης της ζωής είναι Αυτός. Αυτός ο οποίος γίνεται η αιτία ώστε η ζωή να συνεχίζεται με τη βοήθεια των μέσων συντήρησης είναι ξανά Αυτός. Ο συντηρητής των αναγκαιοτητών της ζωής είναι πάλι Αυτός. Και οι υψηλοί στόχοι της ζωής ανήκουν σε Αυτόν και τα σημαντικά της αποτελέσματα στηρίζονται σε Αυτόν και ενενήντα εννέα στους εκατό των καρπών της είναι Δικά Του. Έτσι, αυτή η φράση καλεί με τον τρόπο αυτό τον εφήμερο και ανίκανο άνθρωπο, εξαγγέλλει τη χαρμόσυνη αυτή αγγελία:
«Ω άνθρωπε! Μην βάζεις σε φασαρία τον εαυτό σου παίρνοντας τις βαριές ευθύνες της ζωής στους δικούς σου ώμους. Μην σκέπτεσαι την παροδικότητα της ζωής και αρχίσεις να θλίβεσαι. Μην παρατηρείς μόνο τους υλικούς και ασήμαντους καρπούς της και μετανιώσεις που ήρθες στον κόσμο αυτό. Ακριβέστερα, η μηχανή της ζωής στο πλοίο της ύπαρξης σου ανήκει στον Ένα Αεί-Ζώντα και Αυτάρκη Αλλάχ, και είναι Αυτός ο Οποίος προμηθεύει τα αναγκαία για όλα της τα έξοδα και απαιτήσεις. Ακόμη, η ζωή σου έχει ένα σωρό στόχους και αποτελέσματα, που και αυτά, ανήκουν σε Αυτόν.»
«Όσο για σένα, είσαι μόνο ένας τιμονιέρης πάνω στο πλοίο, γι’ αυτό κάνε το καθήκον σου σωστά και λάβε το μισθό και την ευχαρίστηση που τα συνοδεύουν. Σκέψου πόσο πολύ πολύτιμο είναι το πλοίο της ζωής και πόσο βαρύτιμα τα ωφελήματα του. έπειτα σκέψου πόσο πολύ Γενναιόδωρος και Ελεήμονας είναι ο Ιδιοκτήτης του πλοίου. Επομένως, πανηγύρισε και δώσε ευχαριστίες (στον Αλλάχ) και γνώριζε ότι όταν εκτελείς το καθήκον σου ακέραια, όλα τα αποτελέσματα που παράγει το πλοίο θα μεταφερθούν από μια άποψη στο βιβλίο μητρώου των πράξεών σου, έτσι ώστε θα εξασφαλίσουν σε σένα μια αθάνατη ζωή, θα σε προικίσουν με αιώνια ζωή».
Η ΕΒΔΟΜΗ ΦΡΑΣΗ: «Και μοιράζει το θάνατο»
Δηλαδή, αυτός που προκαλεί το θάνατο είναι Αυτός. Σε απαλλάσσει από το καθήκον της ζωής, αλλάζει τον τόπο κατοικίας σου από αυτόν τον παροδικό κόσμο, και σε αποδεσμεύει από τον κάματο της υπηρεσίας. Δηλαδή, σε μεταφέρει από μια μεταβατική ζωή σε μια αθάνατη. Η φράση αυτή, λοιπόν, φωνάζει δυνατά τα εξής στα εφήμερα τζιν και τον άνθρωπο:
«Ιδού τα καλά νέα για σας! Ο θάνατος δεν είναι εξόντωση ή ανυπαρξία ή εκμηδένιση. δεν είναι λήξη ή αφανισμός. δεν είναι αιώνιος χωρισμός ή μη-ύπαρξη ή κάποιο συμβάν οφειλόμενο σε συγκυρία. δεν είναι μια άνευ πρωτεργάτου εξάλειψη. Μάλλον, σου δίνεται απαλλαγή από τον Ποιητή, ο Οποίος είναι Πάνσοφος και Πανοικτίρμονας . είναι μια αλλαγή τόπου κατοικίας. Αποστέλλεσαι στην αιώνια μακαριότητα, το πραγματικό σου σπίτι. Είναι η πόρτα της ένωσης με τον Ενδιάμεσο Κόσμο, η οποία είναι το μέρος που θα συναντηθείς με το ενενήντα εννέα της εκατό των φίλων σου».
***
«Ω ανθρωπότητα! Γνωρίζεις πού πηγαίνεις και που εξωθείσαι; Όπως διατυπώνεται στο τέλος του Τριακοστού – Δεύτερου Λόγου, χίλια χρόνια ευτυχισμένης ζωής στον κόσμο αυτό δεν μπορούν να συγκριθούν με μια ώρα ζωής στον Παράδεισο. Και χίλια χρόνια ζωής στον Παράδεισο δεν μπορούν να συγκριθούν με μια ώρα θέασης της απόλυτης ωραιότατος του Ενός Περικαλλούς Αλλάχ της Δόξης. Πορεύεσαι προς τη σφαίρα του ελέους Του, και της παρουσίας Του.»
«Η ωραιότητα και το κάλλος σε όλα τα δημιουργήματα του κόσμου αυτού και στους εικονικούς εκείνους αγαπημένους από τους οποίους είσαι τόσο τσακισμένος και καταβασανισμένος (πνευματικά) και για τους οποίους αισθάνεσαι τόση σφοδρή επιθυμία, είναι μοναχά μια ψευδοσκιά της αποκάλυψης του κάλλους Του και της ωραιότατος των Ονομάτων Του. και όλος ο Παράδεισος με όλα του τα ανεξιχνίαστα παράδοξα, μία και μόνη αποκάλυψη του ελέους Του. Και πάσα διακαής επιθυμία και έρωτας και πνευματική έλξη και αιχμαλωσία του νου, μοναχά μια αναλαμπή της αγάπης του Ενός Αιώνιου Αξιολάτρευτου Αλλάχ και Παντοτινού Αγαπημένου. Και πορεύεσαι προς τη σφαίρα της παρουσίας Του. Και καλείσαι να εισέλθεις στον Παράδεισο, ο οποίος είναι ένα αιώνιο υπαίθριο πανηγύρι. Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, τότε δεν πρέπει να μπεις στο μνήμα θρηνώντας, αλλά χαμογελώντας και με προσδοκία».
Η (πιο πάνω) φράση ανακοινώνει επίσης και αυτά τα καλά νέα: «Ω ανθρωπότητα! Μη γίνεσαι έμφοβη φρονώντας ότι πορεύεσαι στον αφανισμό, τη μη-ύπαρξη, την ανυπαρξία, το σκότος, τη λήθη, την αποσύνθεση και τη διάλυση, και ότι θα πνιγείς στην πολλαπλότητα. Δεν πορεύεσαι στον αφανισμό, αλλά στη μονιμότητα. Εξωθείσαι όχι προς τη μη-ύπαρξη αλλά προς τη διηνεκή μονιμότητα. Πρόκειται να εισέλθεις όχι στο σκότος, αλλά στον κόσμο του φωτός. Και επιστρέφεις στον πραγματικό σου ιδιοκτήτη, στην έδρα του Προ-Αιώνιου Μονάρχη. Δεν θα πνιγείς στην πολλαπλότητα, θα βρεις ανάπαυση στη σφαίρα της Ενότητας. Προορίζεσαι όχι για χωρισμό, αλλά για ένωση».
***
Ο Ένδοξος Απόστολος Μουχαμμέντ (Σ.Α.Ου) ισχυρίστηκε: “Εγώ είμαι εκπρόσωπος του Δημιουργού του Σύμπαντος αυτού. Η απόδειξη μου είναι: “Θα αλλάξει την κατεστημένη του συνήθεια με την προσευχή μου και για χάρη μου. Να! Δείτε! τα δάχτυλα μου που τα κάνει να τρέχουν σαν βρύση. Δείτε το φεγγάρι που το κάνει δύο κομμάτια με μια υπόδειξη του δακτύλου μου. Δείτε αυτό το δέντρο, πώς έρχεται κοντά μου για να με εγκρίνει και να με προσμαρτυρήσει. Δείτε αυτή τη λίγη τροφή, εκεί που αρκεί ίσα-ίσα για δυο-τρία άτομα, χορταίνει όμως διακόσιους-τριάκοσους άντρες”. Και μ’ αυτόν τον τρόπο έχει δείξει εκατοντάδες θαύματα.
***
Τα θαύματα του Ένδοξου Απόστολου (Σ.Α.Ου) είναι ποικίλα. Καθώς η Προφητεία του είναι καθολική, έχει δείξει θαύματα περίπου απ’ όλα τα είδη του σύμπαντος. Όπως όταν ένας υπασπιστής ενός Ένδοξου Σουλτάνου καταφτάνει με ποικίλες προσφορές σε μια πόλη όπου είναι συγκεντρωμένοι άνθρωποι διαφόρων εθνών, και όλες οι φυλές τον καλωσορίζουν και τον χειροκροτούν, με τη δική τους γλώσσα, στέλνοντας από έναν αντιπρόσωπο στην υποδοχή του. Έτσι και όταν ο ύψιστος υπασπιστής, ο Απόστολος (Σ.Α.Ου) του Αιώνιου Σουλτάνου τίμησε την οικουμένη και ήρθε ως εκπρόσωπος στο ανθρώπινο γένος του πληθυσμού της γης, και έφερε - εκ μέρους του Δημιουργού ολόκληρου του Σύμπαντος - τα πνευματικά δώρα και λάμψεις της πραγματικότητας που αφορούν όλες τις πραγματικότητες του γενικότερου σύμπαντος όλα τα έμψυχα και τα άψυχα δημιουργήματα από την πέτρα, το νερό, το δέντρο, το ζώο, τον άνθρωπο, μέχρι και το φεγγάρι, τον ήλιο και τα αστέρια, βαστάζοντας από ένα θαύμα του, στα χέρια τους καλωσόρισαν και χειροκρότησαν (με την ιδιαίτερη τους γλώσσα) την Προφητεία αυτουνού.
***
Γνωρίζετε ότι μια μικρή συνήθεια όπως το κάπνισμα του τσιγάρου ανάμεσα σε ένα μικρό έθνος μπορεί να εξαλειφθεί μόνιμα από έναν ισχυρό κυβερνήτη με πολύ μεγάλη προσπάθεια. Αλλά προσέξτε! Αυτός εξάλειψε βαθιά ριζωμένες συνήθειες από μεγάλα, φανατικά έθνη, ανέπαφα (από εξωτερικές επιρροές), με ελάχιστη σωματική δύναμη και λίγη προσπάθεια, σε ένα σύντομο διάστημα χρόνου, και με τον τρόπον αυτόν καθιέρωσε στη θέση τους εξαίρετες αρετές που απέβησαν τόσο ακλόνητες λες και είχαν αναμιχθεί με το ίδιο τους το αίμα. Πέτυχε ένα σωρό εκπληκτικά ανδραγαθήματα σαν κι’ αυτό.
Συνεπώς, παρουσιάζουμε την Αραβική Χερσόνησο ως μία πρόκληση προς εκείνους που αρνούνται να δουν τη μαρτυρία της Ευλογημένης Εποχής του Προφήτου. Ας πάρει ο καθένας τους από εκατό φιλοσόφους, ας πάνε εκεί, και ας προσπαθήσουν για εκατό χρόνια, θα βρίσκονταν άραγε σε θέση να φέρουν εις πέρας την εποχή εκείνη το ένα εκατοστό εκείνων που πέτυχε σε ένα χρόνο;
***
Το στοιχείο και μέτρο της Ευγνωμοσύνης και Ευχαριστίας είναι η ολιγάρκεια, η εξοικονόμηση, η συγκατάθεση και η ικανοποίηση. Το στοιχείο και μέτρο της αχαριστίας είναι η απληστία, η σπατάλη, η ασέβεια…
Ναι, καθώς η απληστία είναι αχαριστία, είναι και αιτία στέρησης, και αιτία εξευτελισμού…
***
Στον σημερινό δυτικό πολιτισμό που ενεργεί αντίθετα στους επουράνιους Οικουμενικούς κανόνες, τα αρνητικά έχουν υπερτερήσει στα θετικά και τα λάθη, οι ζημιές έχουν υπερτερήσει στις ωφέλειες του. Επειδή ο πραγματικός σκοπός του πολιτισμού ο οποίος είναι η γενική άνεση και η ευτυχία στον κόσμο, καταστράφηκε και επειδή η σπατάλη και η ασωτία πήρε τη θέση της εξοικονόμησης και της ολιγάρκειας, και υπερίσχυσε η τάση για τεμπελιά και ξεκούραση στο μόχθο και την εξυπηρέτηση, αυτό οδήγησε την απελπισμένη ανθρωπότητα στην φτώχια και στην τεμπελιά…
Ναι αυτός που δεν κάνει εξοικονόμηση, είναι υποψήφιος να ταπεινωθεί, να εξαθλιωθεί και να πέσει πνευματικά στην ζητιανιά. Στην εποχή μας είναι πολύ ακριβό το χρήμα το οποίο γίνετε πηγή σπατάλης. Κάποιες φορές σε αντάλλαγμα λαμβάνεται ως δωροδοκία, η αξιοπρέπεια και η τιμή. Και κάποιες φορές λαμβάνονται ως αντάλλαγμα οι ιερές αξίες της θρησκείας και μετά δίνουν κάτι αισχρά χρήματα…
***
Η πηγή όλης της ανηθικότητας και των επαναστάσεων που υπάρχει στην κοινωνική ζωή της ανθρωπότητας είναι δύο στοιχεία:
Το πρώτο: «Από τη στιγμή που εγώ είμαι χορτάτος τη με νοιάζει η λιμοκτονία του άλλου;»
Το δεύτερο: «Δούλευε εσύ για να τρώω εγώ»
Αυτό που διατηρεί αυτά τα δύο στοιχεία είναι η συνέχιση του τόκου και η εγκατάλειψη του Ζεκάτ. Η μοναδική λύση που θα θεραπεύσει αυτές τις δύο τρομερές κοινωνικές αρρώστιες είναι η διεξαγωγή του Ζεκάτ ως γενική αρχή και η υποχρεωτική καταβολή του και η απαγόρευση του τόκου.
***
Ναι, όπως ο σκοπός και η συνέπεια αυτής της ζωής είναι η αιώνια ζωή, και ένας καρπός της είναι η ευχαριστία, το προσκύνημα, η δοξασία και η αγάπη προς Αυτόν που χορηγεί τη ζωή, έτσι το ίδιο είναι και ο σκοπός του σύμπαντος. Και να! Κατάλαβε απ’ αυτό ότι, όσοι λένε πως ο σκοπός αυτής της ζωής είναι: «Να ζεις με άνεση, να ευχαριστιέσαι με αναισθησία και να επωφελήσε με ανευθυνότητα!» εξυβρίζουν το αγαθό με μια αρκετά άσχημη άγνοια και με τρόπο απαρνητικό -μπορεί και άπιστο- προσβάλλοντας και περιφρονώντας αυτό το πολύ πολύτιμο αγαθό της ζωής και το δώρο της συνείδησης και τη χάρη του νου.
***
Ο αδερφέ που σκέφτεσαι τις απολαύσεις αυτού του κόσμου και υποφέρεις από στενοχώρια και αρρώστια!
Εάν αυτός ο κόσμος ήταν παντοτινός και εάν στον δρόμο μας δεν υπήρχε θάνατος και εάν ο άνεμος του χωρισμού και του θανάτου δεν φυσούσε και εάν δεν υπήρχαν χειμώνες του πνεύματος στο σύμφορο και θυελλώδες μέλλον τότε θα σε είχα λυπηθεί και θα στενοχωριόμουν και εγώ μαζί σου. Αλλά εφόσον κάποια μέρα ο Ντουνιάς θα μας διώξει λέγοντας «Άιντε Έξω!» και θα κλείσει τα αυτιά του στα κλάματα μας, πρέπει να προαναφέρουμε την αγάπη μας για αυτόν από τώρα μέσω των προειδοποιήσεων αυτών των αρρωστιών προτού μας πετάξει έξω. Πρέπει να τον βγάλουμε από τις καρδιές μας προτού μας εγκαταλείψει αυτός.
Ναι η αρρώστια προφέρει την ακόλουθη προειδοποίηση σε εμάς και δηλώνει μυστικά στο αυτί της καρδιάς: «Το σώμα σας δεν αποτελείται από πέτρα και σίδερο αλλά από διάφορα στοιχεία που είναι συνέχεια προδιατεθειμένα στη διάλυση. Παράτα την περηφάνια σου, αποδέξου την αδυναμία σου, αναγνώρισε τον Ιδιοκτήτη σου, γνώριζε τα καθήκοντα σου, μάθε γιατί ήρθες σε αυτόν τον κόσμο!»
Επιπλέον εφόσον οι απολαύσεις και οι διασκεδάσεις σε αυτόν τον κόσμο δεν συνεχίζουν και συγκεκριμένα εάν είναι ανήθικες είναι και φευγαλέες και αμαρτωλές γεμάτες με πόνο. Για αυτό μην κλαίς που χάνεις αυτές τις απολαύσεις με αφορμή την αρρώστια. Αντίθετα σκέψου και στοχάσου πάνω στις πτυχές της λατρείας και της αμοιβής στην μεταθανάτιο ζωή που βρίσκονται στην αρρώστια και προσπάθησε να πάρεις χαρά από αυτές.
***
Αυτός που βλέπει ωραία, σκέφτεται ωραία, αυτός που σκέφτεται ωραία απολαμβάνει τη ζωή του.
***
Ο Άνθρωπος είναι ένας ταξιδιώτης. Από παιδί στην εφηβεία, από την εφηβεία στην γερατειά, από τα γερατειά στο μνήμα, από το μνήμα στην ανάσταση και από εκεί το ταξίδι του συνεχίζει ως την αιωνιότητα.
***
Αν δεν έχεις ένα σωτήριο έργο για την αιώνια ζωή, μην δίνεις αξία στα έργα που θα αφήσεις σε αυτόν τον μάταιο κόσμο.
***
Ο άνθρωπος δεν έχει έρθει στον κόσμο αυτόν μόνο για να ζει όμορφα και να περάσει μια ζωή με άνεση και καλοπέραση.
***
Ο πιο ευεργετικός νέος, είναι αυτός που σαν γέρος, σκεπτόμενος το θάνατο, και χωρίς να γίνεται αιχμάλωτος των προκλήσεων της νεότητας, δεν πνίγεται στην απερισκεψία.
***
Αυτοί που ψάχνουν τα πάντα στην ύλη, τα μυαλά τους τα έχουν στα μάτια, όμως τα μάτια είναι τυφλά προς την πνευματικότητα.
***
Αυτή τη μικρή και πρόσκαιρη ζωή σου, μην τη ξοδεύεις σε πρόσκαιρα πράγματα για να μη γίνουν μάταια. Ξόδεψε τη για πράγματα αθάνατα για να μείνει και η ζωή σου αθάνατη.
***
Η Αποστολή μας είναι η Θετική δράση. Και όχι η αρνητική. Να υπηρετούμε το καθήκον της πιστής μόνο και μόνο για την Θεία Συγκατάθεση, χωρίς να παρεμβαίνουμε στο Θείο καθήκον. Εμείς έχουμε υποχρέωση να λειτουργούμε με ευχαριστίες και υπομονή προς κάθε δυσχέρεια με θετικές υπηρεσίες πίστης που να έχουν ως αποτέλεσμα την διαφύλαξη της κοινωνικής τάξης.
Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί
ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ
«Ο Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί έγραψε με το νου και με τη φαντασία του καθώς επίσης με το μυαλό και με τη διάνοια του … Αυτές οι αλληγορικές παρομοιώσεις … έλκουν και συγκρατούν την προσοχή και καθιστούν ευκόλως κατανοητές αλήθειες, οι οποίες, σε αντίθετη περίπτωση θα μπορούσαν να γίνονταν δύσκολα αντιληπτές. Είναι σημαντικοί παράγοντες που επεξηγούν την ευρέως διαδεδομένη δημοτικότητα και εμπεριέχουν την επιτυχία του Ρισάλε-ι-Νουρ».
Prof. Jane I. Smith,
Σχολή Χάρτφορντ – Η.Π.Α.
* * *
«Ο Σαΐντ Νούρσι διατυπώνει πρωτότυπες ιδέες και αντιλήψεις που διευρύνουν το πεδίο σκέψης στο Χριστιανικό – Μουσουλμανικό διάλογο και συνεργασία. Κύρια του πρόταση είναι ότι Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί μαζί, μπορούν να κτίσουν ένα αληθινό πολιτισμό σύμφωνα με το σχέδιο του Αλλάχ στον οποίο η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η δικαιοσύνη και η συντροφικότητα θα είναι ο κανόνας. Αυτό είναι δυνατόν εάν επιδιώξουν να θεμελιώσουν τις μεταξύ τους σχέσεις στην αγάπη».
Prof. Thomas Michel S.J.
Ιταλία
* * *
«Ο Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νούρσι έκανε ένα μακρινό και βαθυστόχαστο ταξίδι μέσα από τους πλατιούς ωκεανούς του Ιερού Κουρ’ άν, και τα έργα του γνωστά ως Ρισαλέ-ι Νουρ, προέρχονται από το φως και τις αλήθειες του. Οι αλήθειες που πήρε από το Κουρ’ άν είναι και πολυάριθμες και έχουν σχέση με κλάδους γνώσεων όπως οι φυσικές επιστήμες και η φιλοσοφία, η κουλτούρα και οι πολιτισμοί».
Prof. M. Ramadan al – BUTI
Πανεπιστήμιο της Δαμασκού
* * *
«Λέω ότι, στο τέλος του 20ου Αιώνα, οι σημασίες των ακόλουθων λέξεων πρέπει να λησμονηθούν: πόλεμος, θρησκευτική μισαλλοδοξία, ρατσισμός, πείνα, άγνοια. Ναι, είμαι ένας σπουδαστής της Τουρκικής ανεκτικότητας. Επομένως αγαπώ μια πρόταση, μια εντολή του Σαΐντ Νούρσι, Είπε : «Εχθροί μας είναι η άγνοια, η ένδεια και η διαμάχη. Θα διεξάγουμε την μάχη μας ενάντια σε αυτούς τους τρεις εχθρούς με τα όπλα της εργατικότητας, της μάθησης και της ενότητας.».
Ord. Prof. Anna Masala
Πανεπιστήμιο Ρώμης – Ιταλία
* * *
«Ναι, οπουδήποτε υπάρχει πόλεμος και ασιτία στον κόσμο, είμαστε υποχρεωμένοι να εργαστούμε χωρίς να κοιτάζουμε τη θρησκεία και το χρώμα των ανθρώπων για να βρούμε λύσεις. Ωστόσο, ο σύνδεσμος Μουσουλμάνων και Χριστιανών δεν πρέπει να παραμείνει μόνο στον τομέα της κοινωνικής βοήθειας. Πρέπει να προχωρήσει πέρα απ’ αυτόν.
Διότι ως άνθρωποι της Βίβλου (χριστιανοί, μουσουλμάνοι και εβραίοι) πιστεύουμε στον ίδιο Αλλάχ. Υπάρχει μια ανάγκη για αληθινή θρησκεία και για τις ηθικές αρχές που βασίζονται στην αποκάλυψη που θα μεταφερθεί στη σφαίρα δράσης του τρόπου ζωής (του καθενός μας).
Ο Σαΐντ Νούρσι αντιλήφθηκε το γεγονός αυτό και το κατέδειξε στα έργα του, το Ρισάλε-ι-Νουρ».
Prof. Ursula SPULER
Πανεπιστήμιο Μάρμπουγκ – Γερμανία
* * *
«Το κοινωνιολογικό βάθος και η επιτυχία του Μπεντιουζζαμάν συγκεντρώνεται στο ότι κατάλαβε αμέσως, μέσα από την κατάσταση αυτή, τη θέση της πλούσιας θρησκευτικής και πολιτιστικής παρακαταθήκης του Ισλάμ».
Prof. Serif Mardin
Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον – Η.Π.Α.
* * *
«Πιστεύω μου είναι ότι το Ρισάλε-ι-Νουρ είναι το μόνο αυτάρκες, περιεκτικό Ισλαμικό έργο που αντιλαμβάνεται τον κόσμο όπως πραγματικά είναι, παρουσιάζει την πραγματικότητα της πίστης όπως στα αλήθεια είναι, ερμηνεύει το Ιερό Κουρ’ άν όπως ο Προφήτης μας το ήθελε, κάνει διάγνωση των πραγματικών και πολύ επικίνδυνων ασθενειών που πλήττουν το σύγχρονο άνθρωπο, και προσφέρει μια θεραπεία διαρκείας. Έτσι, είμαι πεπεισμένος ότι ο συγγραφέας του Ρισάλε-ι-Νουρ, το θαύμα του Αιώνος Σαΐντ Νούρσι, διαθέτει τα προσόντα για τον τίτλο του Μουτζαντίντ (ανανεωτή)».
Prof. Colin TURNER
Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ – Αγγλία
* * *
«Το ύφος του Μπεντιουζζαμάν είναι το ύφος της απόδειξης και ενδυνάμωσης των αληθειών της πίστεως. Δεν είναι κάποιο ύφος που προκαλεί αγανάκτηση και άμυαλη δράση εξάπτοντας τα συναισθήματα. Απευθύνει άμεσα το λόγο στη λογική και το νου, και τα αγγίζει»
Prof. Ahmad Abdurrahim Al Sayih
Πανεπιστήμιο του Κατάρ-Κατάρ
* * *
«Στην Ισλαμική ιστορία αναδύθηκαν τρία Ισλαμικά κινήματα που μοιάζουν το ένα με το άλλο, καθένα εκ των οποίων έχει διαδραματίσει μεγάλο ρόλο στη διατήρηση των πεποιθήσεων των Μουσουλμάνων. Το κίνημα του Ιμάμη Ραμπανί, σεΐχη Αχμάντ Σιρχίντι, στην Ινδία. Το κίνημα του Αμπτουλχαμίντ Ιμπν Μπάντις, στην Αλγερία. Το κίνημα του Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νούρσι, στην Τουρκία».
Prof. Abdulvedud Chelebi
Πανεπιστήμιο Αλ Άζχαρ-Αίγυπτος
* * *
«Ο Μπεντιουζζαμάν ήταν ο ιατρός της εποχής, ο οποίος προσέφερε θεραπείες από το φαρμακείο του Ιερού Κουρ’ άν για τις ασθένειες αυτού του αιώνα».
Prof. Sener DILEK
Toυρκία
Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΡΙΣΑΛΕ – Ι ΝΟΥΡ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΕ ΑΠΟ:
ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΟΜΟΙ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ
· ΟΙ ΛΟΓΟΙ
· ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ
· ΟΙ ΑΝΑΛΑΜΠΕΣ
· ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ
· Η ΡΑΒΔΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΑ (ΜΩΥΣΗ)
· ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ
· Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΝΤΙΟΥΖΑΜΑΝ ΣΑΪΝΤ ΝΟΥΡΣΙ
· ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΜΠΑΡΛΑ
· ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΚΑΣΤΑΜΟΝΟΥ
· ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΕΜΙΡΝΤΑΓ
· ΣΤΙΧΟΥΡΓΗΜΑ ΦΩΤΟΣ
· Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ
· ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ
· ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ
ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ
· Οι Σύντομοι Λόγοι (Μεταφρασμένο και στα Ελληνικά)
· Λατρεία και Προσευχές
· Οδηγός για τις Γυναίκες
· Οδηγός για τη Νεότητα
· Επιστολές στους Φυλακισμένους
· Άνθρωπος και Σύμπαν
· Ειλικρίνεια και Αδελφοσύνη
· Το Δοκίμιο περί Αρρώστους (Μεταφρασμένο και στα Ελληνικά)
· Καρποί από το Δέντρο του Φωτός
· Οι Γλώσσες της Πραγματικότητας
· Η Αθανασία του Πνεύματος του Ανθρώπου
· Τα Δοκίμια περί του Ραμαζάν, της Εξοικονόμησης, της Ευχαριστίας (Μεταφρασμένο και στα Ελληνικά)
· Τριάντα - Τρία παράθυρα (Μεταφρασμένο και στα Ελληνικά)
· Πίστη και Άνθρωπος, Εικοστός Τρίτος Λόγος. (Μεταφρασμένο και στα Ελληνικά)
· Φύση : Αιτία ή Αποτέλεσμα
· Το Κήρυγμα της Δαμασκού
· Τα Θαύματα Άχμεντ, Μουχαμμέντ. (Μεταφρασμένο και στα Ελληνικά)
· Η Ανάσταση και το Υπερπέραν (Μεταφρασμένο και στα Ελληνικά)
· Η Οδική Αρτηρία της Πρακτικής του Προφήτου
· Το Υπέρτατο Σημείο
· Η Σούρα Αλ-Φάτιχα
· Το κλειδί στην Πίστη.
ΜΕΡΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΡΙΣΑΛΕ-Ι ΝΟΥΡ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
* THE WORDS
* THE LETTERS
* THE FLASHES
* THE RAYS
* A Guide For Women
* A Guide For Youth
* BEDIUZZAMAN SAID NURSI
* Belief And Man
* Existence And Divine Unity
* Islam The West And The Risale I Nur
* Jihad Of The Word And Positive Action
* Letters To Prisoners
* Lights Of Reality
* Man And The Universe
* Message For The Sick
* Nature Cause Or Effect
* On Ramadan Thanks And Frugality
* Reflections On The Divine
* Resurrection And The Hereafter
* SIGNS OF MIRACULOUSNESS
* Sincerity And Brotherhood
* Sura Al Fatiha
* The Damascus Sermon
* The Highway Of The Practices Of The Prophet
* The Immortality Of Mans Spirit
* The Key To Belief
* The Miracles Of Muhammad
* The Miraculous Quran
* The Risale-i Nur A Revolution Of Belief
* The Short Words
* The Spirit The Angels.
* THE STAFF OF MOSES
* The Supreme Sign
* The Tongues Of Reality
* Thirty Three Windows
* Worship And The Prayers
Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΡΙΣΑΛΕ-Ι ΝΟΥΡ ΣΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ
· SÖZLER
· MEKTUBAT
· LEMALAR
· ŞUALAR
· ASA-YI MUSA
· İŞARATÜ-L İCAZ
· BEDİÜZZAMAN SAİD NURSİ TARİHÇE-İ HAYATI
· BARLA LAHİKASI
· KASTAMONU LAHİKASI
· EMİRDAĞ LAHİKASI
· MESNEVİ-İ NURİYE
· SİKKE-İ TASTİK-İ GAYBİ
· MUHAKEMAT
· İMAN KÜFÜR MUVAZENELERİ
Επειδή τα μικρά βιβλία είναι παρά πολλά δεν τα αναφέρουμε εδώ.
Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΡΙΣΑΛΕ-Ι ΝΟΥΡ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ ΣΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΓΛΩΣΣΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ:
English Malay Spanish
Arabic Afghan French
Greek Gujarat Swahili
German Korean Russian
Dutch Portuguese Chinese
Albanian Filipino Bulgarian
Italian Bengali Urdu
Bosnian Uygur Turkmen
Indonesian Persian Sanskrit
Georgian Tatar Uzbek
Japanese Kirghiz Kurdish
ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΟΠΟΥ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΞΟΥΝ ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
· www.uhuvvetgr.org uhuvvet.gr@hotmial.com Πολιτιστικός και Μορφωτικός Σύλλογος «Η ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ», ΤΣΙΜΗΣΚΗ 24, ΞΑΝΘΗ.
Copyright © για την ελληνική γλώσσα, Πολιτιστικός και Μορφωτικός Σύλλογος «Η ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ»
Μετάφραση: Οι περισσότερες μεταφράσεις αυτού του εγχειριδίου έχουν γίνει από τον κύριο Κώστα Τροκκούδη από την Αγγλική στην Ελληνική και οι υπόλοιπες από την Τουρκική στην Ελληνική από την Μεταφραστική Επιτροπή του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου «Η ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ»
· http://www.nursistudies.net/
[1] Υποδεικνύει τον κύκλο ενός έτους. Πράγματι, η κάθε άνοιξη είναι ένα βαγόνι με εφόδια προερχόμενο από τη σφαίρα του αθέατου.
